Dé groep van 2019? Daar kan weinig discussie over bestaan: Big Thief

Dé groep van 2019? Daar kan weinig discussie over bestaan: Big Thief, dat in zes maanden tijd twee briljante platen heeft uitgebracht, en alleen door FKA Twigs van een dubbelslag gehouden kon worden.

'Onze platen zijn als de natuur: even mooi als onbarmhartig'

De triomftocht was voor Big Thief de bekroning van jarenlang touren en gestaag maar zeker een devote, wereldwijde fanbasis opbouwen.

HUMO Eerst en vooral feestelijk gefeliciteerd. Weten jullie nog in welke stemming jullie 2019 hebben ingezet?

Adrianne Lenker «We zitten een jaar voor op ons publiek, we hebben ‘U.F.O.F.’ en ‘Two Hands’ al in 2018 gemaakt. De eerste vier maanden van 2019 hadden we daardoor zelfs vrijaf, wat nog nooit eerder was gebeurd.»

Buck Meek (gitarist) «De eerste vier maanden heb ik zelfs in mijn nieuwe huis kunnen doorbrengen, amazing. Ik heb voor het eerst in vijf jaar een huis gehuurd, in de bergen in Topanga Canyon, buiten Los Angeles. De voorbije jaren had iets huren geen zin, we waren toch altijd weg. Het was makkelijker om ons over te geven aan het leven on the road. De voorbije jaren hebben we allemaal bij vrienden of familie op de grond geslapen als we niet op tournee waren, maar dat is uiteindelijk niet zo gezond gebleken.»

Lenker «Het moeilijke is dat je altijd de gast van iemand anders bent.»

Max Oleartchik (bassist) «Zelfs als je erg welkom bent, is het nog altijd niet jouw toilet, you know what I mean?»

HUMO Het was een bewust plan om twee platen uit te brengen in 2019. Adrianne, schrijf je dan zoveel songs op tournee?

Lenker «Ja. De berg blééf maar aangroeien, en het werd al snel duidelijk dat er meer dan één plaat in zat. We hebben ze alle twee ook snel na elkaar opgenomen. Voor ‘U.F.O.F.’ hebben we drie weken in de staat Washington gezeten. Daarna hebben we een week vrijaf genomen, en toen zijn we voor drie weken naar El Paso getrokken voor de opnames van ‘Two Hands’.»

HUMO De werktitels voor ‘U.F.O.F.’ en ‘Two Hands’ luidden respectievelijk ‘Celestial’ en ‘Mud’.

Meek «We wisten dat geen van beide de uiteindelijke titel zou worden, maar die twee sferen waren het criterium om te beslissen op welke plaat de songs zouden belanden. Op ‘Celestial’ kwamen de songs waarbij we een etherische productie hoorden, meer zweverig en minder direct. De ‘Mud’-songs waren meer (imiteert het geluid van een mitrailleur) ta-da-da-da. In de tourbus, rijdend door het landschap, beslisten we of een song hemels of modderig was: ‘De song ‘Orange’?’ ‘Hemels, overduidelijk.’»

Lenker «Veel songs op ‘U.F.O.F.’ zijn ook geschreven op open gestemde gitaren, wat voor die etherische vibe zorgt.»

undefined

HUMO Vanuit welke overtuigingen en gevoelens schreef je het tweeluik dat ‘U.F.O.F.’ en ‘Two Hands’ samen vormen?

Lenker «We zitten allemaal in een lichaam, dat eindig is. En als de emotionele wezens die we zijn, voelen we zoveel in die lichamen: gevoelens voor andere wezens, maar ook onze verwondingen én ons vermogen om die wonden te helen. Er is ook het onvermijdelijke verval, de aftakeling die bij de cyclus van het leven hoort. Heel ons bestaan in dat tijdelijke lichaam is de rode draad op ‘Two Hands’.

»Maar er is ook ons bewustzijn, dat zich op z’n minst afvraagt of er iets méér is dan dit aardse bestaan. Ken je gevoel nog dat je had toen je als kind naar de sterren keek? Dat is ‘U.F.O.F.’. De songs op ‘U.F.O.F.’ reiken naar de kosmos, terwijl de songs op ‘Two Hands’ meer onderhevig zijn aan de zwaartekracht. Al zit er ook wat van de twee sferen in beide platen, ze zijn allebei een spel van licht en schaduw. Net zoals ook de natuur even mooi als onbarmhartig kan zijn. Alleen al onze geboorte, het mirakel van nieuw leven, is een trauma dat gepaard gaat met pijn en geschreeuw.»

HUMO In hoeverre geloof je écht dat er meer is dan wat we met het blote oog waarnemen?

Lenker «De natuur is mijn lerares. Als ik zie hoe bomen zich voeden met de overblijfselen van cicades, hoe die hele cyclus in elkaar zit: dat is voor mij opbeurend.»

Oleartchik «Ik heb ooit eens gelezen dat er niet meer of minder atomen zijn sinds de big bang. Ze gaan gewoon over in nieuwe dingen of wezens. Als dat waar is: cool!»

HUMO Adrianne, toen je 21 was, verhuisde je naar New York. Al op je eerste dag daar ontmoette je Buck op straat, waarna jullie een muzikaal duo vormden. Wéér op straat botsten jullie op Chuck, een oude universiteitsvriend van Buck: Big Thief was geboren. Wat waren de karaktereigenschappen die jullie naar elkaar toe zogen?

Oleartchik «We zijn allemaal heel avontuurlijk aangelegd, ieder van ons wil altijd weten wat er aan de overkant van de rivier te zien is. Je zult niemand van ons ooit horen zeggen: ‘Naaah, I don’t wanna do rock & roll.’»

Lenker «Het was prachtig toen we allemaal samenkwamen. We walsten allemaal tegen elkaar aan. En toen we op onze eerste tournee vertrokken, keken we niet meer om.»

Kaarsen en wierook

HUMO Wat voel je nog van de streng religieuze opvoeding die je hebt gehad als kind in Indianapolis? Speelt ze een rol in je songs?

Lenker «De religieuze groep waartoe mijn ouders behoorden, volgde een zeer specifieke doctrine: de leden hadden erg strikte ideeën over wat goed en fout was. Ons gezin verhuisde vaak, al heeft dat constante reizen me wel voorbereid op het nomadenbestaan als muzikant. Ik herinner me dat ik als kind al ernstige vragen stelde aan de oudere leiders van de groep: ‘Dus Jezus stierf, maar waarom precies?’ Mijn kindertijd werd zeker gedomineerd door een somberte. Er zijn leukere dingen om te doen als je 6 jaar bent dan te zitten bidden onder een deken. De groep forceerde rare gewoonten, en dat alles met een sérieux die achteraf gezien loodzwaar was voor een kind. Toch denk ik dat ik daardoor de denker ben geworden die ik ben. Hoe ik alles ter discussie stel en telkens dieper inga op de dingen, hoe ik gefascineerd ben door grotere waarheden: het komt zeker door die opvoeding. Ik was als kind al omringd door mensen die voor een groter ideaal leefden.

»Ik had ook een hechte relatie met mijn grootouders, die niet met religie bezig waren – bij hen thuis regeerde lichtheid en speelsheid. Ik kon er gewoon kind zijn, bij het haardvuur zitten of sleeën in de sneeuw. Ik voelde me er veilig.»

HUMO Waar voel je je nu veilig?

(iedereen in koor) «Op de tourbus!»

Oleartchik «Iedereen heeft ook spulletjes mee om de bus, de backstage op een festival of de Airbnb-locatie waar we verblijven, meer van ons te maken. Ik heb altijd mijn eigen deken mee, en ik steek ook graag kaarsen en wierookstokjes aan.»

Meek «Ik heb altijd een doosje kruidenpillen en geurige oliën mee – vooral roos, geranium, amber en jeneverbes vallen in de smaak bij Big Thief.»

Oleartchik «Dode slangen heb ik ook altijd mee. Just kiddin’.»

Lenker (wijst naar haar metalen drinkbeker) «En ik heb mijn mug hier. Het voelt beter om hieruit te drinken dan om weer plastic of papier te verspillen, maar die beker is ook een constante in mijn leven. Eén van de weinige constanten, maar toch.»

HUMO Als je Big Thief anno 2019 met iets moet vergelijken, waarmee dan?

Meek «Met een brede rivier. Na alle kleine watertjes, wilde bochten en stroomversnellingen zijn we nu terechtgekomen op een open plek op het water. We zijn nog altijd onderweg, maar onze communicatie is veel eerlijker en dieper geworden – we zijn tegenwoordig écht samen.»

Lenker «We hebben de voorbije jaren zoveel gespeeld omdat Big Thief een publiek moest vinden. 2019 was het jaar waarin Big Thief een eigen geest en een eigen hart kreeg, het jaar waarin de groep eindelijk op haar eigen benen kon staan. En het was ook ons meest chille jaar ooit, of in ieder geval ons meest functionele jaar.»