De man die AA Gent redde:Frans Verheeke, bankier van de Buffalo's

Zonder Frans Verheeke van VDK – al 27 jaar op het shirt van de Buffalo’s – was AA Gent in 1998 failliet gegaan.

undefined

'De helft van wat een bedrijf aan reclame besteedt, is weggesmeten geld, zeggen ze altijd. Het probleem is dat je nooit weet welke helft''

Frans Verheeke (80) is een man met een stevige staat van dienst. Directeur en later voorzitter van de raad van bestuur van VDK, één van de weinige banken die niet door de crisis van 2008 werden getroffen; voorzitter en architect van de Hogeschool Gent; zes jaar schepen van de Gentse haven; voorzitter van het muziekcentrum De Bijloke en van Incofin, dat microkredieten in de derde wereld regelt. En dus ook bestuurslid van KAA Gent, sinds 1988.

Frans Verheeke «Dat jaar degradeerde Gent naar tweede klasse, mét schulden. Het zag er met andere woorden zeer slecht uit. Wilfried Martens, die toen premier was, nodigde kort daarop een aantal Gentse zakenlui uit in zijn ambtswoning, de Lambermont. Jean Van Milders van Carestel (wegrestaurantketen, red.) was daarbij, Roger Flammang van Sidmar (staalfabriek, nu ArcelorMittal, red.) en ikzelf ook. ‘Een stad als Gent verdient een ploeg in eerste klasse,’ zei Martens plechtstatig, ‘en ik reken op jullie om dat te verwezenlijken.’ Toen ging hij weer zitten en heeft hij geen woord meer gezegd. Hij was nog wel lijfelijk aanwezig, maar zijn gedachten leken ten hemel opgestegen. Het was redelijk duidelijk dat AA Gent hem eigenlijk niet zo interesseerde.»

HUMO Eén van de Gentse bestuurders die daar toen ook was, moet gezegd hebben: ‘Wa veur een tsjevenkot ès mij da ier!’ Was het een poging van de CVP om meer invloed te krijgen binnen het overwegend liberale AA Gent?

Verheeke «Misschien ben ik naïef, maar ik heb dat nooit zo ervaren. Het waren Guido De Wilde en Marc Mortier, de voorzitter en de gedelegeerd bestuurder van Flanders Expo, die Martens hadden gepusht: zij waren allebei fanatieke supporters en wilden hun club het koste wat het kost redden. Ik denk echt dat je er niet meer achter moet zoeken.»

undefined

'‘Dat ik dit nog mag meemaken’'

HUMO Het oranje van de CVP kwam wel op de shirts: het zit in het logo van VDK.

Verheeke «Dat wij sponsor werden, was puur toeval. Omdat Gent degradeerde, had Maes Pils zich teruggetrokken. De eerste wedstrijd in tweede klasse speelde Gent zelfs in een wit shirt. Ik kreeg de kans om ons relatief goedkoop in te kopen en sloot meteen een contract voor twee jaar: 3 miljoen frank per seizoen, ongeacht in welke afdeling AA Gent zou spelen. Ik heb geluk gehad: het seizoen erop zaten we weer in eerste, en 27 jaar later is VDK nog altijd sponsor.»

HUMO Dan moet het VDK iets hebben opgebracht.

Verheeke «De helft van wat een bedrijf aan reclame besteedt, is weggesmeten geld, zeggen ze altijd. Het probleem is dat je nooit weet welke helft (lacht). Ik kan onmogelijk becijferen wat AA Gent voor VDK heeft betekend, maar het heeft onze naamsbekendheid, zeker in die beginperiode, enorm doen toenemen. De mooiste reclame hebben we gratis gekregen, na de bankencrisis in 2008, toen overal werd geschreven dat VDK één van de weinige gezonde banken was, omdat wij ons nooit met Arco- en Dexia-toestanden hadden ingelaten. Wel: zelfs dat effect hebben we nooit precies kunnen berekenen. We kunnen alleen vaststellen dat VDK sinds zijn oprichting altijd is blijven groeien. En ik ben ervan overtuigd dat dat ook aan AA Gent te danken is.»

HUMO Tijdens het crisisberaad bij Wilfried Martens werd Jean Van Milders als voorzitter naar voren geschoven.

Verheeke «Hij was de enige die echt goesting had, maar hij leek ons allemaal een goeie kandidaat: een goede ondernemer, voorzitter van voetbalclub Verbroedering Geel geweest, en in Gent was hij een onbeschreven blad. Ik had hem één keer ontmoet, als schepen van de stad Gent, toen hij een concessie vroeg om op de Groothandelsmarkt, waar nu de Ghelamco Arena staat, een keuken voor Carestel te bouwen. Die man gaf mij een solide indruk.»

Voorzitter Jean Van Milders met Marc Degryse en Jan Boskamp. ‘Van Milders gaf graag veel geld uit, en het liefst geld van een ander.’

HUMO Hij was nog maar drie jaar voorzitter en AA Gent deed al mee voor de titel. René Vandereycken was trainer, en Frank Dauwen, Eric Viscaal en Erwin Vandenbergh speelden in het team dat de groten het vuur aan de schenen legde.

Verheeke «Dat was fantastisch, maar ook problematisch. Jean Van Milders gaf graag veel geld uit, en het liefst geld van een ander. Mannen als Dauwen, Viscaal en Vandenbergh, dat was boven onze stand gegrepen. En hij wou er nog meer kopen. Het bestuur heeft hem toen een halt toegeroepen en voor één keer heeft hij geluisterd. Of toch bijna: Marc Van Der Linden heeft hij nog gekocht zonder dat we daarvan op de hoogte waren (lachje).»

HUMO Waarom is Gent in 1991 geen kampioen geworden?

Verheeke «Dat hebben ze in ‘Extra Time’ vorige week toch nog eens getoond? Jacek Kazimierski, onze Poolse doelman, was plotseling heel rare dingen beginnen te doen. Ik ben er nog altijd van overtuigd – en met mij iedereen die toen bij AA Gent betrokken was – dat er iets niet klopte.»

HUMO Was hij omgekocht door Anderlecht, dat daardoor aan de allereerste Champions League kon deelnemen?

Verheeke «Dat weet ik niet.»

HUMO Ik heb Kazimierski vorige week gebeld. ‘Onzin,’ zegt hij. ‘Ik was gewoon uit vorm.’

Verheeke «Natuurlijk zegt hij dat. Maar waarom heeft Vandereycken hem net vóór de laatste speeldag buitengegooid, denkt u? Die was in alle staten.»

HUMO Er is nooit gecommuniceerd over het vertrek van Kazimierski. Plots was hij weg, spoorloos. Ik heb er ook René Vandereycken over gebeld en die herinnert zich helemaal niks meer, zegt hij.

Verheeke (lacht) «Hij is nochtans een stuk jonger dan ik.»

De put van 20 miljoen

HUMO Van Milders gaf graag veel geld uit, zei u.

Verheeke «Hij was razend ambitieus, gedroeg zich als een supporter en deed altijd zijn zin. Hij wilde in 1991 een nieuwe zijtribune bouwen – 210 miljoen Belgische frank (5 miljoen euro, red.) – en had ons om een lening gevraagd. Wij hadden daar bij de bank een vergadering over, maar nog voor ik mijn uitleg helemaal had kunnen doen, onderbrak een lid van de raad van bestuur mij. ‘Frans, ge zegt dat ze de oude tribune gaan neerhalen, maar ze ligt al tegen de grond.’ Ik ben naar het Ottenstadion gereden en inderdaad: de financiering was nog niet rond, maar Van Milders had de tribune al laten afbreken (lacht). En hij blééf dat soort stoten uithalen. Toen ik in 1997 samen met hem in Groot-Bijgaarden met Jan Boskamp was gaan onderhandelen, zag ik bij het buitenkomen Boskamps vriend François De Jonghe (physical trainer, red.) staan. ‘Ja maar, voorzitter,’ zei ik, ‘we gaan toch niet de hele staf van Boskamp in dienst nemen? Daar hebben we echt het geld niet voor.’ ‘Maar neen,’ zei hij, ‘alleen Boskamp komt. Shake hands.’ Wie stonden er de week erna in Gent? Boskamp én zijn hele entourage.

»Van Milders trok zich nergens wat van aan, betaalde veel te hoge lonen en bouwde een gigantische schuldenberg op.»

HUMO Het is Jan Boskamp die in 1998 uitbracht dat Gent een put van meer dan 20 miljoen euro had. Was u daar blij mee?

Verheeke «Allesbehalve. Dat heeft het imago van de club, en van de bank, geen deugd gedaan. Ik denk niet dat Van Milders ons bewust heeft gegijzeld, maar hij wist natuurlijk wel dat niemand stond te springen om die cijfers bekend te maken. Hij voelde zich daardoor enigszins beschermd.»

HUMO Dus liet het bestuur, waar u in zat, hem maar aanmodderen. Had Boskamp niet aan de alarmbel getrokken, dan hadden jullie de club failliet laten gaan.

Verheeke «De demarche van Boskamp heeft de zaken iets versneld, dat is waar, maar lang zou het echt niet meer hebben geduurd. Het kon gewoon niet verder op die manier, daar was iedereen in de raad van bestuur het over eens.»

HUMO U hebt hem toen gedwongen op te stappen, klopt dat?

Verheeke «Hij had allerlei financiële beloftes gedaan aan de spelers – boven op de contracten – en had Marc Degryse, die hun spreekbuis was, gezworen dat hij die allemaal zou nakomen. ‘Daar sta ik persoonlijk borg voor,’ had hij Degryse gezegd. Ik heb hem aan zijn woord gehouden: ‘Je mag de spelers betalen, maar wel uit je eigen zak.’ En toen is hij zelf opgestapt.»

HUMO Daarop schoof bestuurslid Ivan De Witte, die zich met de sportieve zaken bezighield, u als nieuwe voorzitter in de pers naar voren.

Verheeke «Ivan De Witte wilde zelf heel graag voorzitter worden, en dat wist ik. Ik steunde hem ook volop. Ik werkte toen nog voor VDK en ik wilde niet dat de bank té veel met de club geïdentificeerd zou worden. Bovendien denk ik dat de Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen nooit had toegestaan dat een bankdirecteur een voetbalclub leidde: na de problemen met Eddy Wauters van Kredietbank en Antwerp hadden ze hun bekomst van die combinatie. Nu: Ivan heeft het, samen met Michel Louwagie, ook uitstekend gedaan.»

HUMO U hebt de club wel gered, daarover is iedereen het eens.

Verheeke «Wij hebben de club toen een afbetalingsplan voor die schuldenberg voorgesteld waaruit héél veel geduld en vertrouwen bleek, dat is waar. Als we dat niet hadden gedaan, dan was AA Gent een eersteprovincialer geworden.»

HUMO Waar haalde u dat geduld en vertrouwen vandaan?

Verheeke «Heel eerlijk: we konden onze handen niet van AA Gent aftrekken, want een faillissement zou ook voor ons negatieve publiciteit geweest zijn. We móésten wel doorgaan. Maar had ik er helemaal niet in geloofd, dan hadden we het nooit geriskeerd. Ik wist dat er in Gent op lange termijn iets moois te bouwen was. Geduld is één van mijn gaven geweest, altijd. En ik heb nooit wilde risico’s genomen, ook in de bank niet.»

HUMO Uw geduld lijkt eindelijk beloond te worden.

Verheeke «Eindelijk? Nu al, bedoelt u! Dat AA Gent weer helemaal op de rails is geraakt, is volledig de verdienste van Ivan De Witte en Michel Louwagie, en ook van Daniël Termont, die de bouw van het nieuwe stadion mogelijk heeft gemaakt. Maar dat ze nu al voor de titel zouden spelen, dat had ik nooit verwacht, en zijzelf ook niet. Dat hebben we helemaal aan Hein Vanhaezebrouck te danken. Dat ik dát nog mag meemaken!

»Ik heb de laatste tijd al vaak gedacht: ‘Het was toch een goeie beslissing om Gent te blijven steunen.’ Al die blije supporters, dat raakt mij. Zelf ben ik nooit uitbundig, maar ik geniet intens van de vreugde van andere mensen. Dat ik daar voor iets tussen zit, doet me enorm veel plezier. Ik heb blijkbaar toch iets goeds gedaan in mijn leven (lacht).»

HUMO ‘Dat ik dat nog mag meemaken,’ zei u. U hebt er nooit in geloofd?

Verheeke «Ik heb er voortdurend op gehoopt, maar echt 100 procent in geloofd? Daarvoor ben ik te veel AA Gent-supporter, vrees ik: wij zijn in de loop der jaren geconditioneerd om te denken dat we het altijd net niet zullen halen (lacht).»