De midlifecrisis van charmezanger en 'De slimste mens'-jurylid Sam Gooris
Sam Gooris is bijna dertig jaar non-stop actief als zanger en entertainer, en nu is hij aan zijn zoveelste nieuwe uitdaging begonnen: een frisse wind laten waaien door de jury van ‘De slimste mens ter wereld’. Hij probeert dat door geheel en al zichzelf te zijn. ‘Radio 1 en Radio 2 draaien zogezegd alleen nog het betere werk. Maar wie maakt dat eigenlijk? Die met hun wollen sokken en hun akoestische gitaar waar vijf man en een paardenkop op afkomt?’
'Ik ben te oud geworden om nog de clown uit te hangen'
Nog een primeur: Sam Gooris (44) is onze allereerste interviewee die vrouw en kinderen meebrengt naar de plaats van afspraak. Kelly Pfaff, en Shania en Kenji Gooris gaan zitten aan een tafeltje naast ons in een uitspanning in Kapellen. Want Sam geeft interviews zoals hij entertaint: met een immer welwillend publiek.
HUMO In jouw eerste aflevering als jurylid van ‘De slimste mens’ stelde Erik Van Looy je voor met ‘Wie komt er níét overeen met Sam Gooris?’
Sam Gooris (denkt na) «Ik heb nooit ambras. Ne goeiendag, ne goeienavond: dat zeg ik tegen iedereen, want beleefd zijn kost geen geld. En als ik toch eens iemand niet moet, zie je dat direct aan mij.»
HUMO Je hebt ooit een geladen pistool tegen je slapen gehad. Dat is toch al minstens één keer ambras.
Gooris (schrikt) «Amai, dat jij dat weet! Daar zijn héél weinig mensen van op de hoogte. Dat moet in 1997 of 1998 geweest zijn. Ik kende Kelly nog niet.»
Kelly Pfaff «De goede oude tijd.»
Gooris «Ik zat in Mechelen gezellig aan de toog met een paar kameraden, toen ik aangesproken werd door een man. Ik had hem nog nooit gezien. Hij deed zich voor als fan en vroeg om een foto. Ik zei: ‘Wacht, ik ga er in de auto halen voor uw kinderen.’ Dat hij mij mee naar buiten volgde, vond ik wel raar, maar ik dacht: hij zal die foto’s meteen in zijn auto willen leggen, zeker? We komen buiten, draaien een hoek om, en ineens – klik, klik – een blaffer tegen mijnen appel.»
HUMO Een overval?
Pfaff «Maar nee. Gewoon, om dat eens te kunnen doen.»
undefined
Gooris «‘Zingen!’ zei die mens, en ik heb in heel mijn leven geen serenade gegeven, zo schoon als toen. Gelukkig kwamen net op dat moment mijn broer en een kameraad het parkeerterrein opgereden. Die kameraad had voor de decoratie van een zaak een boot in elkaar geknutseld. Een driemaster zoals die van Lord Nelson, in een mini-uitvoering. Toen die boot aan kwam gereden, verschoot die man. Nog een harde klets tegen mijn kop, en weg.
»De politie en heel de cirque zijn erbij gekomen. We stonden op straat te praten, toen er iemand op de fiets voorbijkwam. ‘Ginder aan de Sint-Romboutstoren heb ik er ene een pistool in de bosjes zien wegsmijten!’ Weet je wat die van de politie zei? ‘Meneer, heb jij hier iets mee te maken?’ – ‘Nee.’ – ‘Wil je er iets mee te maken hebben?’ – ‘Euh, nee?’ – ‘Trappen, dan. Maak dat je wegkomt.’ Toch straf? Die mannen hebben het nooit onderzocht. Niets meer van gehoord.
»Pistoolkes en kungfu: ik zie dat graag op tv en in films, maar zelf deed ik op dat moment juist niks. En achteraf blijft zoiets nog lang in je lijf zitten.»
HUMO Joeg het je ook schrik aan dat je voor ‘De slimste mens’ als beginner in een geoliede machine stapte?
Gooris «Ik heb nooit zenuwen om op tv te komen, daarvoor doe ik het te graag. Ik ben dankbaar dat ik dat nog allemaal mag meemaken. Gooris als jurylid: wie had dat ooit gedacht? Het is mogelijk dat de kijkers niet mals waren voor mijn eerste afleveringen, en dat ik volgend jaar dus niet meer word gevraagd. Maar dit pakken ze me niet meer af. Ik heb nu drie opnames gehad, en ik heb al véél bijgeleerd.»
HUMO Zoals?
Gooris «Het zijn kastaars, de mannen en vrouwen die daar zitten. Zo gevat. Ik heb mijn ogen en oren al goed de kost gegeven. Vooraf had men mij wat info opgestuurd over het verloop van zo’n opname. Ik heb dat één keer gelezen en gezegd dat ik gewoon mezelf zou zijn. Dat was oké voor hen: ‘Doe maar waar je je het beste bij voelt.’ Ik heb wel gezien dat Jan-Jaap (van der Wal, red.) af en toe notities neemt. Zo kan hij, als er iets gezegd wordt, dat later oprakelen. Terwijl ik dat al lang vergeten ben. Ik heb maar een kortetermijngeheugen.»
HUMO In ‘De slimste mens’ vertellen de meeste juryleden moppen. Jij niet, maar op een ontwapenende manier hangt de humor toch aldoor aan je kont.
Gooris «Ik heb ook al veel verteld dat op niks trok. Maar dat zenden ze niet uit, waar ik hun dankbaar voor ben.»
Tussen de koeien
HUMO Weet je nog wanneer je als kind tot het besef kwam dat je mensen voor jou kon winnen met humor?
Gooris (verbaasd) «Ik ben nooit met humor bezig geweest. En nu al helemaal niet meer: ik ben 44. Te oud geworden om nog de clown uit te hangen.
»Als kind was ik geïnteresseerd in playbackwedstrijden. Toen een hele hype in Vlaanderen, overgewaaid uit Nederland. Op mijn allereerste optreden was ik 5, misschien 6 jaar. Dat waren wedstrijden met dikwijls meer dan honderd kandidaten, hè. Vooraf moest je een nummertje trekken om te weten wanneer je op het podium mocht. Als ik nummer 37 had, stond onze moeder rond nummer 30 op om mij te zoeken. Ik zat meestal buiten te spelen. Met Isabelle A, Patrick Onzia, Gunther Levi of Helmut Lotti, die ik daar als klein gaminkes heb leren kennen.
»Optreden vond ik fantastisch, maar al de rest interesseerde mij niet. De prijsuitreiking kon mij niet schelen.»
HUMO Je was ooit playback-kampioen van Vlaanderen. In ‘De slimste mens’ was je ook al bescheiden. Toen je hits ter sprake kwamen, zei je ironisch: ‘Allemaal nummers met diepgang!’
Gooris «Ik ben er wél trots op, hoor. ‘Marijke’, ‘Laat het gras maar groeien’, ‘Basketsloefkes’... Ik sla er steil van achterover hoe goed dat nog marcheert bij de mensen. Ik heb veel om dankbaar voor te... (Houdt zich in) Je zult zeggen: ‘Daar is hij weer met zijn ‘dankbaar’’, maar ik méén dat. Ik heb veel om te koesteren.
»Ik moet wel in mijn genre blijven. Ik heb ook nummers die ik – en het is lelijk om dat van mezelf te zeggen – prachtig vind, maar die ik nooit op single zou uitbrengen. Zoals ‘Kom terug bij mij’, geschreven door Eric Melaerts. Of gecoverde slows, zoals ‘Jij bent nu 17 geworden’, oorspronkelijk van Will Tura, of ‘Verlaat me nooit’ van Salim Seghers. Maar daar zitten de mensen niet op te wachten. Ik moet het van de ambiance hebben. Ik zou een dikke ajuin zijn als ik dat niet inzag.»
HUMO Schat eens hoeveel optredens je in je leven al hebt gedaan?
Gooris (blaast) «Ik hou dat niet bij. Ik kijk achteruit noch vooruit. Ik weet op dit moment alleen dat ik morgen vrij heb, en woensdag nog een interview, donderdag zangles – ik moet dat stemmeke onderhouden: ik ben niet te beschaamd om dat toe te geven – en nog een optreden in Lichtaart. En vrijdag zit ik bij Studio Brussel, ik weet zelfs niet waarom.
»Vroeger trad ik veel meer op. Mijn record is zeventien optredens in één weekend, ik draaide daar mijn hand niet voor om. Maar ik ben 44 geworden, hè. Per dag doe ik er nu nog maximaal twee. Drie op aanvraag. Omdat het goed moet zijn. De mensen die het laatste optreden van de dag bijwonen, hebben evenveel centen betaald als die van het eerste. En ik voel dat ik sneller moe word.»
HUMO Af en toe moet je toch gedacht hebben: waar ben ik nú terechtgekomen?
Gooris «‘Ik dacht dat ik alles gezien had,’ dat is de zin die ik het meest uitspreek tegen mijn geluidstechnicus, met wie ik al jaren de baan opga. Hoe vaak heb ik het meegemaakt dat er geen kleedkamer was! ‘Hoezo, moet jij je dan omkleden?’ Maar ik maak daar geen punt van, dan kleed ik me om in mijn auto. Of op een weide. Eén keer stond ik in een koeienstal. Ze hadden een box vrijgemaakt en een tapijtje gelegd. Links, rechts en tegenover mij stonden koeien. Als ik me niet vergis, stond ik daar die keer samen met Luc Steeno en Helmut Lotti. Maar we wonen in Vlaanderen: over dat soort dingen moeten we hier niet moeilijk doen.»
HUMO Denken organisatoren soms: Sammeke Gooris, dat is een brave mens, daar kunnen we van profiteren?
Gooris «Ja, maar dat pakt niet, zenne. Vorig jaar nog last mee gehad. Studenten organiseerden een Oktoberfest in Gent, en ze hadden mij geboekt om de mensen daar op te warmen. Maar iedereen weet: ik treed niet op voor studenten. Die kunnen zich niet gedragen. In de Vooruit in Gent heb ik op zo’n schlagerfeest voor studenten mijn collega Eddy Wally zaliger, een ongelofelijk sympathieke mens, ooit van het podium zien komen met ogen die helemaal dicht zaten. Ze hadden een appelsien in zijn gezicht gegooid. Wij stonden daar ook maar ons best te doen, hè.»
undefined
undefined
'Als ik één ding zou mogen kiezen, dan nog eens een eigen programma maken met de Sergio.'
HUMO Je had het vroeger moeilijker dan nu om nee te zeggen.
Gooris «Luk Alloo heeft eens een reportage gemaakt over de optredens op een studentenfeest in de Leuvense Brabanthallen, twintig jaar geleden. Hij zei tegen mij: ‘Dit is zelfmoord voor de artiesten die voor zo’n meute moeten optreden!’ Maar toen wou ik dat niet geloven. Ik wou er een positieve draai aan geven. ‘Nee, Luk, dat is slim zijn. Zij hebben ervoor betaald. Ze mogen mij dan wel uitlachen, maar ik heb hen ook goed uitgescheten. En nu kan ik naar huis, en die sukkelaars moeten nog alles bewijzen in het leven.’
»Maar op den duur was ik thuis al helemaal opgefokt vóór ik moest vertrekken. Ik heb met studenten gevóchten. Zij waren begonnen, maar zijt maar zeker dat ik teruggeslagen heb. Ik móést ze van mij af knokken, anders raakte ik mijn auto niet in.
»Toen mijn dochter geboren werd, ben ik ermee gestopt. Ik zag haar in de wieg liggen en ik heb gezworen: ik treed nooit meer op voor studenten.»
HUMO Wat was er vorig jaar dan gebeurd op dat Oktoberfest?
Gooris «Ze hadden me vooraf wijsgemaakt dat het evenement niets met studenten te maken had. Maar toen ik daar aankwam, zag ik al mannen met schortjes en lintjes rondlopen. Ze werden afgezet door de mama’s en de papa’s, met de nodige Schweinerei erbij. Ik stapte terug mijn auto in, toen één van hen ineens mijn schouder vastgreep. ‘Je kunt het niet maken om nu al te vertrekken! Het podium staat klaar. De mensen verwachten je. Wat voor klootzak ben jij?!’ – ‘Je mag denken wat je wilt, maar als je mijn schouder niet loslaat, zitten je vingers straks tussen de autodeur.’ Het was niet mijn probleem als ze kwaad waren. Iedereen weet: Sam. Gooris. Treedt. Niet. Op. Voor. Studenten.»
Het betere werk
HUMO Kritiek raakt je niet, zei je ooit: ‘Ik ga me pas zorgen maken als ze níét meer over mij praten.’ Is dat proces al aan de gang? Je staat minder in de kijker dan pakweg tien jaar geleden.
Gooris (haalt de schouders op) «Op de radio spelen ze mij niet veel meer. Radio 1 en Radio 2 draaien zogezegd alleen nog ‘het betere werk’. Maar wie maakt dat eigenlijk, al dat betere werk? Die met hun wollen sokken en hun akoestische gitaar, die drie keer per jaar optreden en waar telkens vijf man en een paardenkop op afkomt? Twee van de vijf zijn het na het derde liedje al beu en gaan aan de toog hangen.
»Met mij lachen ze. Sammeke Gooris, hij is daar weer met zijn basketsloefkes... Ze draaien mij niet op de radio, maar ik heb promotie genoeg op mijn optredens, en ik speel ieder weekend.»
Pfaff «Kom, Sam, eet uw steak tartaar op. Straks wordt het koud (knipoogt).»
Gooris «Maar dat ís koud, Kelly.»
HUMO Ik geloof nooit dat alle kritiek en geroddel van je afglijdt.
Gooris «Ja en nee. Met mij of mijn vrouwke lachen: oké. Dat Ben Crabbé mij belachelijk maakt in ‘Blokken’: ik heb niet liever! Gratis reclame en ik moet er niet eens voor uit mijn zetel komen. Maar over die twee schoppekes daar (wijst naar Kenji en Shania) moeten ze zwijgen. Zij hebben daar niet voor gekozen. Dan heb je met mij te doen. Dan mag je de koning zijn: ik veeg er mijn gat aan.
»Crabbé en Brusselmans hebben bijvoorbeeld al eens met Shania en Kenji gelachen... Heb je mijn reactie niet gezien, een paar jaar geleden in Dag Allemaal? ‘Als ik ’m tegenkom, sla ik hem twee blauwe ogen’? Ik meende dat. Maar allee, zand erover. Vergeten en vergeven. Ik heb ondertussen met alle twee al toffe gesprekken gehad. Ze hebben hun excuses aangeboden. Een dikke maand geleden heb ik nog bij Brusselmans gestaan: sympathieke mens.
»Ik wil niemand kwetsen. Ik wil dat iedereen happy en vrolijk en goedgezind is. Maar als ze mij willen aanpakken, pak ik ze terug, en dan staat er dikwijls geen rem meer op. Maar ik zeg altijd: ik heb mezelf niet gemaakt. Maar goed ook.»
HUMO Toen Shania net geboren was, werd jou de vraag gesteld of je een goede vader was. ‘Dat zal de toekomst uitwijzen,’ zei je.
Gooris «Onze Kenji is net 16 geworden, en Shania is 17.»
Pfaff «De tijd moet het nog altijd uitwijzen. Je weet pas of je kinderen goed zijn opgevoed als ze zélf een gezin stichten. Dan pas kun je zien hoe ze hun leven en hun gezin aanpakken.»
Gooris «Maar het zijn twee heel toffe kinderen. Ik ben fier op hen. En het gaat zo rap. Jij hebt zelf een zoontje van 4? Koester dat. Voor je het weet, krijgen ze een tv op hun kamer en ben je ze kwijt... Ze hebben hun eigen reeksen die ze volgen, hè.»
Pfaff «Maar dat is niet waar. En trouwens: hallo?! Wil je er wel bij vermelden wiens idee het was om hun een televisie te geven? Van moeder mocht het niet.»
Gooris «Da’s waar. Het is mijn schuld.»
HUMO In je jeugd vond je je vader ‘echt iemand om naar op te kijken. Een stille man. Eén blik vanachter zijn krant en het was stil in huis.’
Gooris «Ik ben mijn vader niet, maar we proberen onze kinderen hetzelfde mee te geven zoals Kelly en ikzelf zijn opgevoed: doe maar gewoon, en beleefdheid kost geen geld. Ne goeiendag, ne goeienavond. En eerlijk zijn! Als ze iets hebben uitgestoken, moeten ze daar niet over liegen. Als ze het opkroppen, kunnen we hen niet helpen. Ik peins dat dat overal zo is.»
HUMO In 2011 kwam er een einde aan de docusoap ‘De Pfaffs’. Naar verluidt vooral omdat jij en Kelly het niet meer zagen zitten. Om Shania en Kenji een normale puberteit te gunnen.
Gooris «Shania ging toen naar het eerste middelbaar: daar moeten toch geen camera’s bij zijn? En het was sowieso genoeg geweest. Er zijn elf of twaalf seizoenen van ‘De Pfaffs’ uitgezonden. Wat moet je daarna nog tonen?»
undefined
'Ik heb last van nachtelijke eetbuien. Je wilt niet weten hoe vaak ik opsta'
HUMO De Pfaff-villa in Brasschaat, waar jullie jarenlang gewoond hebben, is de voorbije jaren in het nieuws gebleven. Er werd over gelogen dat de villa, die lang te koop heeft gestaan, werd gebruikt om pornofilms op te nemen.
Gooris «Als de mensen die dat uit hun duim hebben gezogen, daarmee gelukkig zijn, ga ik mij dat niet aantrekken. Ik kan dat plaatsen. Op zaterdag wordt daar op café over gepraat, en de maandag erna gaat het al over iemand anders. We zijn in Vlaanderen, hè. Die dingen zijn allemaal niet zo belangrijk. Doe normaal, man. Als we naar het toilet gaan, moeten we allemaal onze eigen poep afvegen.»
HUMO Nog een quote, van tien jaar geleden: ‘Oud worden? Met mijn levensstijl twijfel ik daaraan.’ Heb je je levensstijl ondertussen aangepast?
Gooris «Nee. Ik rook nog altijd. Ik drink al eens graag een pintje. En het is een uitzondering als ik vóór vijf, zes uur ’s morgens ga slapen. En ze lachen ermee als ik dat zeg, maar ik voel dat ik ouder word. Het is maandagavond, en straks ga ik zoals elke week zaalvoetbal spelen met de copains. Soms is er niet genoeg volk om te kunnen wisselen, en dan is bibi steendood. Ik heb mijn pauzeke nodig.»
HUMO In ‘De slimste mens’ getuigde je al over je ongebruikelijke bioritme. Hoe laat ben je vandaag opgestaan?
Gooris «Vandaag was het heel vroeg. Iets vóór 14 uur was ik wakker.»
HUMO Dat nachtbraken heb je gemeen met Herman Brusselmans, die daarover zegt: ‘De nacht is stil, donker en eenzaam: dat trekt mij daarin aan.’ Dat zijn adjectieven die ik niet met jouw publieke persoonlijkheid associeer.
Gooris «Ik ben niet eenzaam: ik heb mijn gezin. Ik raak gewoon niet in slaap. Als ik vroeg op móét omdat ik ’s anderendaags ergens moet zijn, doe ik wel een effort. Dan ga ik heel vroeg slapen met het vrouwke. Maar je wilt niet weten hoe vaak ik dan weer opsta. Ik heb last van nachtelijke eetbuien. Dat is al van mijn 15de zo.
»Het is niet dat ik ’s nachts veel bijzondere dingen doe. Ik kijk televisie tot vijf, zes uur ’s ochtends.»
HUMO Is er dan nog iets te zien?
Gooris (enthousiast) «Ja, gij! National Geographic! Discovery Channel! De herhalingen van ‘De wereld draait door’ op Nederland 3. ‘Terzake’ en ‘De afspraak’. Ik kijk veel naar Comedy Central. En Vitaya heeft ook veel toffe programma’s. ‘Killer Couples’ zie ik graag. Over moorden en waargebeurde verhalen. Ja, ik hou me bezig.»
HUMO In ‘De slimste mens’ gaf je mee dat je je eigen sterilisatie via een spiegeltje hebt gevolgd.
Gooris «Geknipt! Ja, ik wou dat zien. Operaties op televisie interesseren mij ook. Behalve als het met kinderen te maken heeft. ‘Kinderziekenhuis’, ik kan dat niet zien. Al de rest wel. Maar schrijf nu niet op dat ik een vampier ben en van bloed houd, hè.»
Dollen met Sergio
HUMO Het klinkt als een flauwe verwijzing naar één van je hits, maar denk je ooit dat je te weinig gras over iets laat groeien? Amper een jaar nadat je Kelly had leren kennen, waren jullie al getrouwd en...
Gooris «Néé, hetzelfde jaar nog! Ik heb mijn vrouwtje in mei 1999 leren kennen. In juni waren we verloofd, in december getrouwd. Het jaar daarna is Shania geboren. Maar voor alle duidelijkheid: we waren éérst verloofd, pas daarna was Kelly zwanger. Veel mensen beweren dat het van moeten was. Nee, nee, zo doen wij dat niet. Maar: mijn zaad stond paraat, en dan kan het snel gaan.»
HUMO Neem je ooit té snel beslissingen?
Gooris (vaag) «Ja, ja. Ik heb al stoten uitgehaald en dingen gezegd waar ik spijt van heb gehad. Je kunt de klok niet terugdraaien, maar ik heb vroeger veel kapotgemaakt door te veel een flapuit te zijn. De kans op een eigen tv-programma ben ik zo kwijtgespeeld. Of niet. Ik weet het niet. (Enthousiast) Maar zeg eens: komt er bij jou nog een tweede kindje?»
HUMO Onderweg.
Gooris (Enthousiast) «Proficiat! Allee, geef ons nog iets, we hebben iets te vieren! Is het voor april? Zorg dat het geboren wordt op de 10de. Dat is mijn verjaardag. Dat zijn de goeie! (lacht)»
HUMO Ik weet het. Dat is ook mijn verjaardag.
Gooris «Het is niet waar?! Dus ben jij ook een Ram? Bij mij is het wel met een -p erachter, maar dat stoort niet (lacht).
undefined
undefined
'Ik heb met studenten gevochten. Zij waren begonnen, maar zijt maar zeker dat ik teruggeslagen heb.'
»Vincent Kompany, Hugo Broos en Patje ‘Boem-boem’ Goots: ook allemaal geboren op 10 april. En dinges, hoe heet ze weer? Sympathiek vrouwke. Haar zoon heeft me nog thuis afgezet... Sonja Kimpen! Wees maar gerust dat de 10de april een goeie dag is.»
HUMO Wat voor tv-programma zou je ooit nog willen maken?
Gooris (wimpelt af) «Ik lig daar niet wakker van. Ik heb al zovéél mogen doen en ik ben daar ontzettend dankbaar voor (kust zijn handen). Maar oké, als ik één ding zou mogen kiezen, dan nog eens een eigen programma maken met de Sergio. Sergio Quisquater. En niet in een studio, hè. Geef ons een cameraploeg en een tof format, en wij amuseren ons, en de kijker hopelijk ook. Wees maar gerust: we zouden ons nogal eens scheten lachen. (Ernstig) Maar ik denk dat de productiehuizen te bang zijn om dat te riskeren. Trouwens, we hébben onlangs samen iets gedaan. Een aflevering van ‘Twee tot de zesde macht’, die quiz van Bart De Pauw. Maar die moeten ze nog uitzenden, en ik denk niet dat dat nu nog zal gebeuren.»
HUMO Jammer?
Gooris «Vooral voor de betrokken partijen, natuurlijk.
»(Weer vrolijk) Sergio en ik zijn nogal onze gang gegaan tijdens die opnames. Achteraf hielden we ons hart vast: ‘Ocharme, onze vrouwen. De kinderen zullen de dag erna niet naar school kunnen. En mijn ouders gaan onder het salontafeltje kruipen!’ Al bij al een geluk bij een ongeluk dat het niet werd uitgezonden.
»Ik heb het misschien al gezegd: ik heb veel om dankbaar voor te zijn.»
