De Rechtvaardige Rechters terecht: heeft anonieme speurneus het raadsel van het Lam Gods opgelost?
Schrijver Marc De Bel beweert in zijn nieuwe boek (dat volgende vrijdag wordt voorgesteld) het mysterie van 'De Rechtvaardige Rechters' te kunnen onthullen. Intussen onderzoekt parket in Gent de theorie van zijn coauteur Gino Marchal. In 2002 sprak (pdw) met een andere speurneus die toen dacht het mysterie te kunnen onthullen. Herlees hier de reportage.
<style type="text/css">
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 40.0px 0.0px; line-height: 13.0px; font: 13.0px Helvetica}</style>
(Verschenen in Humo 3228 en 3240, in september 2002)
In de nacht van 10 op 11 april 1934 worden in de Gentse Sint-Baafskathedraal twee panelen gestolen van het Lam Gods: de grisaille Sint-Jan de Doper en het paneel De Rechtvaardige Rechters. De grisaille van Sint-Jan wordt even later door de dader teruggegeven, voor De Rechtvaardige Rechters wordt in een reeks mysterieuze afpersingsbrieven ‘losgeld’ gevraagd. De afperser benadrukt dat hij de enige is die weet waar het paneel verborgen zit. Hij onderstreept dat het op een plaats is waar zelfs hij er niet meer bij kan ‘zonder de publieke aandacht te trekken’. De onderhandelingen tussen afperser en het bisdom lopen echter spaak en het paneel blijft, net als de afperser, spoorloos.
In november 1934 zijgt de Wetterse wisselagent en koster Arsène Goedertier neer na een vurige toespraak op een politieke bijeenkomst. Op zijn sterfbed biecht hij aan een advocaat op dat hij ‘alles weet over de zaak van De Rechtvaardige Rechters’, en met zijn laatste adem verwijst hij naar documenten die later in een la van zijn bureau worden gevonden. Men vindt er kopies van de afpersingsbrieven, enkele schetsen, enkele sleutels. De precieze bergplaats van het paneel heeft hij nooit onthuld. Wat volgt, is een eindeloze reeks mislukte onderzoeken, waarbij belangrijke sporen verloren gaan. Tijdens de bezetting stuurt Hitler een speciale gezant naar Gent om de zaak op te lossen: Oberleutnant Koehn. Hij kamt Sint-Baafs uit en neemt de familie en de kennissen van Goedertier verhoren af. Zonder resultaat.
Vanaf de jaren zestig houdt Karel Mortier, toenmalig politiecommissaris van Gent, zich intensief met de speurtocht bezig. Hij verzamelt alle belangrijke gegevens, slaagt er zelfs in een kopie van het rapport van Koehn te pakken te krijgen en schrijft samen met zijn vriend en journalist Noël Kerckhaert het indrukwekkende ‘Het Dossier Lam Gods’, een boek dat als het ultieme naslagwerk over de zaak wordt beschouwd. Volgens hem zit het paneel waarschijnlijk nog altijd ergens in Sint-Baafs verborgen.
undefined
De schattenjager
De Rechtvaardige Rechters hangt binnenkort misschien wel weer op zijn plaats. Althans, dat beweert een anonieme man die zich op het Internet ‘Arsène Goedertier’ laat noemen en die zegt het bijna 70-jarige oude raadsel volledig te hebben opgelost. Internet-Arsène maakt zich niet alleen sterk dat hij de hele voorgeschiedenis van naaldje tot draadje kent, hij beweert ook dat hij achter de lang gezochte bergplaats van de Rechtvaardige Rechters is gekomen. Er wordt dus mogelijkerwijs een punt gezet achter het verhaal van de opmerkelijkste kunstroof uit de twintigste eeuw. Op 1 oktober zal hij, naar eigen zeggen nog steeds anoniem, via zijn site beginnen met de ontsluiering van het mysterie.
Voor ons zit een man, de zestig voorbij, een beetje nerveus om zich heen te kijken. We bevinden ons in een brasserie in de schaduw van Sint-Baafs. Hij vertrouwt het waarschijnlijk niet helemaal, denkt wellicht dat iemand hem aan het filmen is of een foto probeert te nemen. Nochtans is zijn identiteit voor velen allang geen geheim meer.
Arsene «Er zijn inderdaad nog meer mensen die weten wie er achter de site schuilgaat, of dénken het te weten, maar ik wil zo lang mogelijk anoniem blijven.»
HUMO Waarom probeert u eigenlijk nog altijd anoniem te blijven? Wij hebben al maanden contact met u, en ook de kranten zijn ondertussen achter uw identiteit gekomen. En als u straks het verdwenen paneel bovenhaalt, zult u zich toch kenbaar moeten maken?
Arsene «Dat zal inderdaad onvermijdelijk zijn. Maar wij - mijn zoon die de webpagina's beheert en ik - hebben die anonimiteit aanvankelijk gebruikt om de site wat meer aandacht te bezorgen. En dat is aardig gelukt. Laten we het in de aanloop naar de oplossing dus nog een beetje geheimzinnig proberen te houden.»
HUMO U bent al heel lang intensief met deze zaak bezig. Hoe is die fascinatie ontstaan?
Arsene «Ik hou me al dertig jaar met de affaire van De Rechtvaardige Rechters bezig. Als kind was ik er al door geboeid. We hadden het absoluut niet breed thuis, en ik zei vaak tegen mijn moeder dat ik een schat zou gaan zoeken zodat we altijd geld zouden hebben. Ik was toen helemaal verslingerd aan verhalen over schattenjagers. Op een dag zei mijn moeder: ‘Weet je wat, ga misschien eens naar een échte schat zoeken: de Rechtvaardige Rechters.' Ze deed me het verhaal uit de doeken en ik was meteen gefascineerd. En ik ben blijven schattenjagen.»
HUMO En nu hebt u dus de ultieme schat gevonden?
Arsene «Wees maar gerust. Ik weet wel dat Vic (mijn pseudoniem op de RR-site, pdw) mij nog altijd niet gelooft, maar je zult staan kijken, Patrick (lacht).»
HUMO Ik hoop het van harte. Hebt u al een keer stiekem gecheckt of u wel juist zit met uw theorie over de bergplaats?
Arsene «Neen, ik kán dat immers niet. Goedertier had gelijk toen hij erop wees dat de bergplaats voor niemand toegankelijk is ‘zonder de publieke aandacht te trekken’. Dat geldt ook voor mij. Ik weet trouwens al enkele jaren waar het paneel zich bevindt, maar ik heb gewacht tot álle stukken van de puzzel in mekaar pasten vooraleer het publiek te maken. Ik kan je wel al verklappen dat er niets moet worden ‘opengebroken’, zoals altijd is gedacht. Het is een kwestie van vier... nu ja, schroeven losdraaien (glimlacht fijntjes) en het paneel ligt voor het grijpen.»
HUMO U zegt ook dat u de schetsen kunt ontcijferen die bij Goedertier werden gevonden.
Arsene «Inderdaad, daar ben ik lang mee bezig geweest. (Neemt een bierviltje en begint te tekenen) Kijk, Goedertier heeft cijfers neergeschreven, afmetingen van iets wat hij wou construeren. Ik dacht eerst dat het een soort vaas was, of een sarcofaag. Maar vanaf 1 oktober zal duidelijk worden waar Goedertier die afmetingen voor nodig had. Op de site zal dat op een flash-animatie heel duidelijk te zien zijn.»
undefined
Het zwarte doek
HUMO U bent wel heel zeker van uw stuk, maar dat waren uw voorgangers ook. Wat weet u wat alle anderen die naar het paneel hebben gespeurd niet weten?
Arsene «Toen Arsène stierf en in Dendermonde zijn laatste woorden aan advocaat De Vos toevertrouwde, heeft hij meer gezegd dan algemeen wordt aangenomen.»
HUMO Dat vermoedt iedereen, maar niemand van de betrokkenen heeft daar ooit iets over losgelaten.
Arsene «Een familielid heeft zich tegenover mij iets laten ontvallen dat mij op het juiste spoor heeft gezet. Laten we het zo stellen: ik ben in het bezit van... zeg maar het equivalent van een briefje waarop staat: ‘Het zit hier, getekend: Arsène Goedertier.' Maar je zult net als iedereen moeten wachten tot oktober om meer te weten te komen over de bergplaats. Ik kan je wel zeggen dat je, zelfs als je weet wat Goedertier precies op zijn sterfbed heeft gezegd, het paneel niet zomaar terugvindt. Je moet weten hoe het te interpreteren.»
HUMO Maar in Sint-Baafs moeten we het niet zoeken?
Arsene «Neen, en dat is ook duidelijk als je het getuigenis van Arsènes dienstmeid ernstig neemt. Die verklaarde dat hij haar bits had buitengestuurd toen ze hem betrapt had terwijl hij ‘iets in een zwarte doek aan het knopen was’. Bij de diefstal heeft een getuige iemand naar buiten zien wandelen met ‘iets wat in een zwarte doek was gewikkeld’. De grisaille van Sint-Jan was ook zo verpakt toen ze werd teruggegeven. Als het paneel van de Rechtvaardige Rechters ergens in Sint-Baafs was achtergelaten, waarom moest Arsène dat pak met de Sint-Jan erin enkele dagen later dan nog eens openmaken? Neen, de enige verklaring is dat hij er toen de Rechters heeft uitgehaald om ze te verbergen. Die zijn dus niet in Sint-Baafs achtergebleven. En hij heeft de Rechtvaardige Rechters goed verborgen als ‘verzekering’ tegenover de uitvoerders van de roof - over wie later meer - en de gechanteerden.»
HUMO De wortel van de zaak zou het eerste grote beleggingsschandaal in België zijn.
Arsene «In het begin van de jaren ‘30 vormden een aantal figuren uit het bisdom Gent een soort beleggersclub, met de secretaris van het bisdom, Arthur De Meester, als beleggingsexpert. Hij beheerde het geld en koos de beleggingen uit. Kanunnik Kamiel Van Ongeval, bestuurder van het bejaardentehuis op de Sint-Antoniuskaai in Gent en zelf een gefortuneerd man, zorgde voor de inzameling van het geld en benaderde daarvoor de vooraanstaande katholieke families uit de streek. De contractuele zijde van de beleggingen werd geregeld - zo hebben wij ontdekt - door Henri Cooremans, zoon van een voormalig katholieke minister, wisselagent op de Korenmarkt en voorzitter van het kathedraalkoor. Men veronderstelt dat monseigneur Honoré Coppieters, toenmalig bisschop van Gent, zijn vast percentje had op alle sommen die via het bisdom belegd werden. Voor de vorm stond de bisschop zelve ‘garant’. Gabriel Van Den Gheyn, de schatkistbewaarder van Sint-Baafs, speculeerde ook mee. Verder is er nog zuster Marie-Ange, kloosterzuster van adellijke afkomst die later moeder-overste werd in het Sint-Antoniusklooster en goed bevriend was met kanunnik Van Ongeval. Zij heeft wellicht geld van het klooster belegd.
»Wat is er gebeurd? In de winter van 1933-1934 werd secretaris De Meester getipt: hij moest beleggen in de aandelen van de Bank van de Arbeid, die toen in erg nauwe schoentjes zat, maar – zo beweerde de tipgever - door de regering spoedig op het droge zou worden getrokken. De spotgoedkope aandelen zouden dus snel een fortuin waard zijn. Tuur De Meester lichtte zijn beleggingsclub in over de gouden tip, en er werd snel een aanzienlijke som geld verzameld die prompt in aandelen van de Bank van de Arbeid werd geïnvesteerd. Handelen met voorkennis dus, wat illegaal is. Bovendien kwam de tip wellicht vanuit toenmalige regeringskringen én ging het vrijwel zeker om een flink pak zwart geld. Als dat uitlekte zou dat een enorm schandaal voor het bisdom hebben betekend.»
undefined
Den dikke en de dief
HUMO Maar in maart 1934 ging de Bank van de Arbeid alsnog bankroet, de regering is nooit tussenbeide gekomen.
Arsene «.... En de beleggers waren hun geld kwijt en voelden zich zwaar gedupeerd door het bisdom. De meesten probeerden hun geld terug te krijgen via Henri Cooremans. Hij en Kamiel Van Ongeval hebben toen samen het bisdom aangesproken, en geprobeerd schatkistbewaarder Gabriel Van Den Gheyn over de brug te laten komen. Van Den Gheyn, die bij de zaak toevallig geen geld had verspeeld, weigerde. Net zoals monseigneur Coppieters, die zich nochtans persoonlijk ‘garant’ had gesteld. Cooremans ging door de affaire al snel failliet. Hij en de andere gedupeerden zagen geen enkele mogelijkheid om de zaak publiek te maken zonder een enorm schandaal te riskeren.»
HUMO Wat gebeurde er toen?
Arsene «Kamiel Van Ongeval heeft ten behoeve van de gedupeerden – Cooremans, enkele families, zuster Marie-Ange... - het initiatief genomen de Rechtvaardige Rechters en de grisaille van Sint-Jan te stelen. Het was de bedoeling het bisdom te chanteren, men eiste ‘restitutie’. Was Van Ongeval zelf de dief? Wie weet. Wie gaat er omkijken als ’s avonds een kanunnik de kathedraal binnengaat? Wie er zeker bij was, is Pol Priem, bijgenaamd ’Den Dikke’, een leurder in stoffen die ten tijde van de diefstal op een woonboot in Gent woonde. Arsène Goedertier werd pas later ingeschakeld als ‘scheidsrechter’ tussen alle partijen. Dat gebeurde ofwel via Gustave Van Ongeval, de broer van Kamiel, ofwel via zijn collega-wisselagent Cooremans, ofwel via beiden samen. Arsène was tenslotte wisselagent én kunstliefhebber én hij hield van detectiveverhalen. Misschien wist hij zelfs hoe de vork in de steel zat en heeft hij zichzelf opgedrongen als bemiddelaar: 'Geef die werken aan mij of ik stap naar de politie!' Hij heeft de leidersrol naar zich toe getrokken. Misschien hadden de verschillende betrokken partijen hem politieke faveuren beloofd. Het geld had hij zeker niet nodig. Maar Arsène was volgens mij vooral bezorgd om het kunstwerk zelf.»
HUMO Waar hebben een gefortuneerde kanunnik en een leurder in stoffen mekaar zo goed leren kennen dat ze samen een kunstroof plegen?
Arsene «Dat weet ik eerlijk gezegd niet, maar Priem werd de nacht van de diefstal bij de wachtende auto formeel herkend door een getuige. Hij was dus in elk geval bij de diefstal betrokken. Een andere getuige heeft gezien dat twee mannen tevergeefs hun auto probeerden te starten. Tenzij ze van plan waren een derde kompaan achter te laten, waren ze dus maar met z'n tweeën. Was de tweede man Van Ongeval zelf, of zijn broer? Dat weten we niet met zekerheid.»
HUMO Wat is er vlak na de diefstal met beide werken gebeurd?
Arsene «Volgens mij hebben ze de buit naar Gustave Van Ongeval gebracht, maar vanaf hier is het ook voor mij gissen en speculeren. Arsène heeft op een gegeven moment dus de touwtjes in handen genomen, maar het liep mis omdat de het gerecht niet wou onderhandelen. Het bisdom heeft na de mislukte geldoverdracht bij pastoor Meulepas in Antwerpen (Goedertier kwam het losgeld ophalen, maar werd met een kluitje in het riet gestuurd, pdw) nog een halfslachtige poging gedaan om achter de rug van het gerecht rechtstreeks met Goedertier te onderhandelen, maar ook dat is faliekant afgelopen.»
undefined
'Casse-cou'
HUMO Geef eens een voorbeeld uit uw speurtocht waarvan u wist: dit ondersteunt mijn versie van de feiten.
Arsene «Dat was eerst en vooral mijn ontmoeting met de Wetterse pastoor Houtman, ergens eind jaren zeventig. Ik vroeg hem wie in 1934 pastoordeken van de Sint-Gertrudiskerk in Wetteren was, en na lang nadenken schoot het hem te binnen: Gustave Van Ongeval, en dat bleek de broer van kanunnik Kamiel Van Ongeval te zijn! Die moest koster Arsène Goedertier zeker gekend hebben. Ik heb trouwens foto’s waar die twee samen op poseren. Op dat moment wist ik dat ik iets belangrijks had ontdekt. Plots zag ik in dat de woorden ‘je vous crie une dernière fois 'casse-cou'' in Arsène Goedertiers twaalfde en nogal wanhopige brief naar het bisdom een verwijzing waren naar de broers Van Ongeval. ‘Casse-cou’ betekent vrij vertaald ‘gevaarlijke plaats’, en het is het enige woord uit de brieven dat uitdrukkelijk tussen aanhalingstekens staat. Het was dus een duidelijke hint naar de betrokkenen op het bisdom.
»Al die brieven zitten overigens vol subtiele verwijzingen die alleen door de betrokken partijen werden begrepen, en niet door de overheid die de zaak moest onderzoeken. Ook de afkortingen die hij gebruikte om de brieven te ondertekenen - DUA en ANS - verwijzen volgens mij naar Sint-Antonius van Padua en dus onrechtstreeks naar Van Ongeval en Marie-Ange. AMDG bijvoorbeeld, nog zo’n afkorting die Arsène in een brief gebruikte, verwees wellicht naar Alice Maria De Groot, de dienstmeid en minnares van Kamiel Van Ongeval.
»De tweede bevestiging vond ik al meteen een week later op de oude markt in Gent, ik kocht er een oud exemplaar van de ‘Wegwijzer der Stad Gent met voorgeborchten’ uit 1934. Je moet weten dat commissaris Mortier en zijn co-auteur Kerckhaert er nooit in geslaagd zijn de identiteit te achterhalen van de wisselagent die zich bezighield met de contractuele kant van het bisschoppelijke beleggingsfonds. En nu vond ik hem op de oude markt, in een boekje van 100 frank: Henri Cooremans.»
HUMO Hebt u uw theorie ooit aan het bisdom voorgelegd?
Arsene «Natuurlijk, en ik kreeg te horen dat ik gelijk had. Van monseigneur De Kesel, in ’79. Hij liet zich in diezelfde periode in een gesprek op de radio ontvallen: ‘Nu zal het niet lang meer duren voor de waarheid en hopelijk het paneel zelf naar boven komt, ik heb iemand gesproken die de ware toedracht kent...' Ook Mortier en Kerckhaert hebben mij bevestigd dat ik juist zit wat betreft de voorgeschiedenis.»
HUMO En uw theorie over de bergplaats, hebt u die al bij iemand getoetst?
Arsene «Dát heb ik zelfs nog niet aan mijn eigen zoon verklapt. Na 4 oktober spreken we verder.»
HUMO Veel geluk!
undefined
De ontknoping: de jury beraadt zich
Het is vrijdagochtend 4 oktober, D-Day voor Arsène Goedertier, alias Gaston De Roeck, een gepensioneerde taxichauffeur uit Gent. De voorbije week heeft hij het land op stelten gezet door anoniem iedere dag op zijn website een nieuwe tip te geven over de bergplaats van de Rechtvaardige Rechters. En over welgeteld 9 uur, zo heeft hij beloofd, zal hij via die site bekendmaken waar het paneel al zeventig jaar verstopt zit.
HUMO Ik neem aan dat u weinig geslapen hebt?
Gaston De Roeck «Bah neen, als een roos zelfs. Ik ben ook niet nerveus of zo. Ik ben er 100% zeker van dat ze het zullen vinden.»
HUMO Ondertussen weet iedereen wie u bent en dat u in het verleden al een keer náást de oplossing hebt gegrepen.
De Roeck «Karel Mortier (dé expert op het gebied van de Rechtvaardigers Rechers, red.) zei zelfs ‘die meneer is aan zijn zoveelste expeditie bezig’ (lacht). Ach, in ’74 heb ik inderdaad wat ophef gemaakt met een theorie die toen door omstandigheden veel te vroeg naar buiten is gekomen. Laat ik het zo stellen: ik liet me iets te gretig meeslepen door een bevriend speurder. Voor ik het goed en wel besefte stond de hele pers aan mijn deur.»
HUMO U weet best: dit is een zeer ingewikkelde, zeventig jaar oude zaak. Volgens mij kunnen we over geen enkel aspect ooit nog 100% zekerheid krijgen.
De Roeck «Dat is misschien waar, maar ik ben er nu eenmaal voor 100% van overtuigd dat ik weet waar Arsène het paneel destijds heeft verstopt. Ik schat dat er één kans op een miljoen is dat het er niet zit. En als het er niet zit, dan weet ik wie het heeft meegenomen...»
HUMO ????
De Roeck «Maar het paneel zit er, geloof me vrij. Enfin, straks weet ik het.»
undefined
'Het paneel zát er, en ik weet wie het heeft meegenomen' Gaston De Roeck
HUMO Straks?
De Roeck «Uiteraard. De politie gaat het deze middag al discreet checken. De straat zal ook worden afgezet. We kunnen niet riskeren dat er een paar idioten met breekijzers en schroevendraaiers naar de plek snellen.»
HUMO U wil er zelf niet bij zijn als ze de bergplaats openmaken?
De Roeck «Nee, mijn zoon gaat mee.»
HUMO En pas vanavond geeft u via het Net de oplossing prijs?
De Roeck «De kans bestaat dat de site vanavond weer door tienduizenden bezoekers wordt overspoeld. Als de zaak weer plat ligt kan ik het vanavond zelfs niet bekendmaken.»
HUMO Wat als deze namiddag blijkt dat het paneel er niet zit? Wat gaat u dan vanavond doen?
De Roeck «Wees gerust, het zit er.»
undefined
We spreken af om elkaar vanavond op dezelfde plek opnieuw te ontmoeten, een uur voor de officiële bekendmaking om 18 u. Dan komt plots om 15 u. het bericht dat de politiediensten achter het altaar in een Wetterse kerk aan het zoeken zijn. We reppen ons naar Wetteren, waar zich reeds een kleine menigte heeft verzameld.
Ondertussen zitten Gaston De Roeck en zijn zoon Willy rustig thuis de gebeurtenissen af te wachten.
Om 16 u. komt het bericht van de Gentse procureur Jean Soenen: er werd inderdaad een vreemde holte achter het altaar gevonden, groot genoeg om er het paneel in te verbergen. 's Mans theorie was dus geloofwaardig, maar het paneel zat er niet (meer) in! We rijden onmiddellijk naar Gastons huis en 'kidnappen' hem naar een plaats ver weg van het journaille.
HUMO En? Teleurgesteld?
De Roeck «Natuurlijk, maar ik blijf volhouden: het paneel heeft er gezeten! En zoals ik het commentaar van de procureur van Gent begrijp, denkt hij ook in die richting. Hij zei dat mijn aanwijzing 'ernstig' was en dat er 'inderdaad een holte werd gevonden waar het paneel had kunnen zitten'. Het is dus zeker geen compleet fiasco.»
HUMO U blijft overtuigd? Iemand is u dus gewoon voor geweest?
De Roeck «Dat kan haast niet anders. En ik meen ook te weten in welke kringen we die moeten gaan zoeken. Maar ik ga geen namen noemen, ik wil niemand voor het hoofd stoten...»
HUMO Komaan, als we voor de vorm even aannemen dat de Rechters effectief door Arsène achter dat altaar in de Sint-Gertrudis kerk werden verborgen - inderdaad een bergplaats 'waar men ze niet kan uithalen zonder de aandacht te trekken' - dan kan alleen iemand van de clerus u voor zijn geweest. Zo iemand heeft immers wél moeiteloos toegang tot dat altaar.
De Roeck «Dat is inderdaad een ernstige mogelijkheid, maar meer wil ik daarover niet zeggen. Nu nog niet.»
HUMO Wat was nu die 'gouden hint' waar u het in het vorige interview over had, die uitspraak die een der erven Goedertier zich tegenover u heeft laten ontvallen, en waardoor u op het spoor van de Sint-Gertrudis kerk kwam?
De Roeck «Een familielid van Goedertier vertrouwde mij ooit toe: 'Nonkel Arsène heb ik een paar keer horen zeggen dat de Rechtvaardige Rechters tussen twee engelen zaten.' Let op, toen wist nog niemand dat hij bij de zaak betrokken was. Het kon een bon mot van Goedertier zijn, maar ik herkende het meteen als een hint, want aan beide zijden van dat altaar in de kerk staan daadwerkelijk engelen afgebeeld. Bovendien staat in Arsène zijn notaboekje een vreemde tekening die onmiskenbaar het altaar in de kerk voorstelt, er staat zelfs een soort pijl op getekend, het is bijna: het zit hier jongens! Ik ben er daarom nog altijd 100% zeker van dat Arsène het destijds daar heeft verstopt.»
HUMO U weet ook wat Goedertier op zijn sterfbed nog méér heeft gezegd dan algemeen aangenomen...
De Roeck «Ja, volgens bronnen uit de familie heeft Arsène toen nog expliciet gezegd dat de envelop in zijn la - waarin de dubbels van de afpersingsbrieven, zijn schetsen enz... zaten - aar het Bisdom gebracht moest worden. Hij wist natuurlijk dat ze daar onmiddellijk zouden weten hoe de vork in de steel zat. Arsène had dan ook verwacht dat na zijn dood de Rechtvaardige Rechters snel terecht zouden zijn. Maar men is naar het gerecht gelopen, met het bekende resultaat.»
HUMO Gaat u nu nog verder zoeken?
De Roeck «Neen, tenzij ik een nieuw aanknopingspunt vind. Ik wéét gewoon dat het paneel er heeft gezeten. Men is mij simpelweg voor geweest, niets aan te doen…»
HUMO En de site?
De Roeck «Die blijft bestaan, als bron van informatie en als hulpmiddel om verder te zoeken, als er tenminste mensen zijn die verder willen zoeken.»
