ronde van vlaanderenUrska Zigart, vriendin van Tadej Pogacar
‘De roem is Tadej niet naar het hoofd gestegen, hij is nog altijd dezelfde jongen: een beetje verlegen, maar ook een grappenmaker’
Tadej Pogacar debuteerde in deze Ronde van Vlaanderen, waarin hij meteen knap vierde werd. Mathieu van der Poel kwam als eerste over de finish. De Sloveen groeide in twee jaar tijd uit van nobele onbekende tot één van ’s werelds beste renners. Vorig jaar sprak zijn vriendin met Humo naar aanleiding van het WK Wielrennen in Leuven.
Origineel verschenen in Humo op 9 oktober 2021
Urska Zigart, zijn vriendin en zelf ook wielrenster, glimt van trots. Ze droomt ervan net zo goed te worden als de verlegen jongen op wie ze verliefd werd. ‘Waarom zou ik in zijn schaduw staan? Er is toch plaats voor twéé sterren?’
Tadej Pogacar is net twaalfde geworden op het EK tijdrijden in het Italiaanse Trente, wanneer een gehaaste Urska Zigart het terras van het rennershotel komt opgefietst. Zelf heeft ze niet deelgenomen aan de chronorit voor de vrouwen, wegens een te vlak parcours voor een lichtgewicht als zij. Daags voordien had ze in principe in actie moeten komen met de gemengde estafetteploeg in het tijdrijden, maar één van de Sloveense meisjes brak haar voet op de trap van het hotel.
HUMO Jammer. Iedereen had graag het ‘Slovenian power couple’, zoals jij en Tadej al zijn genoemd, samen aan het werk gezien.
URSKA ZIGART (beetje korzelig) «Zo zie ik ons toch niet. Tadej is Tadej, en ik heb mijn eigen carrière.
»Ik ben hier gewoon om hem te steunen. Vandaag ben ik hem nog achterna moeten rijden omdat hij zijn koptelefoon vergeten was (lacht). Kijk, het belangrijkste is niet om er te zijn wanneer hij wint: dan hangt er genoeg volk rond hem. Ik wil vooral voor hem klaarstaan op momenten zoals vandaag, wanneer het niet loopt zoals hij het had gewild. Dan is het goed dat ik er ben om z’n gedachten te verzetten.»
LEES OOK
Waarom de Strade Bianche zo’n flutkoers is: ‘In Toscane is niks te zien: geef mij maar Kuurne’
HUMO Laten we het over jou hebben: hoe wordt een Sloveens meisje wielrenster?
ZIGART «Met mijn ouders maakte ik vroeger vaak fietstochten, maar ik had werkelijk geen idee dat er ook zoiets als wielrennen bestond. Ik fietste gewoon graag. Ik was sportief: ik had aan atletiek gedaan, een beetje volleybal gespeeld ook, en ik liep graag. Maar het meest nog ging mijn aandacht naar school: ik was – en dat zeg ik zonder op te scheppen – een goede leerling. Toen ik een jaar of 16 was, kreeg ik mijn eerste racefiets. Dat beviel me zo dat ik besloot om me bij een club aan te sluiten. In Slovenië hadden we één vrouwenteam. Gelukkig waren er weinig meisjes met dezelfde ambities, dus kreeg ik een kans.»
HUMO Slovenië telt slechts een vijftal profrensters, las ik.
ZIGART «Ik had geen voorbeelden, ik moest alles zelf uitzoeken. Ik wist niets over wielrennen en was er aanvankelijk ook niet zo goed in. Maar mijn test viel mee, dus lieten ze me toe bij het team. Dat ging aardig, tot ik mijn eerste echte koers mocht rijden. Dat was andere koek: ik heb sterretjes gezien! (lacht) Het heeft ook een tijdje geduurd voor ik begreep hoe zo’n rittenwedstrijd als de Tour de France precies in elkaar zit.»
HUMO Wat is je vroegste koersherinnering?
ZIGART «Niki Terpstra die Parijs-Roubaix won, in 2014. Razend spannend, hoe hij solo naar de meet snelde met een groepje achtervolgers in zijn nek. Vanaf dat moment was ik helemaal om. Ik weet nog dat ik die wedstrijd volgde op mijn telefoon, terwijl ik op de bus naar Maribor zat. Ik had die middag afspraak met een muziekproducer, om een liedje op te nemen.»
HUMO Je bent ook muzikaal aangelegd?
ZIGART «Er is veel dat je nog niet weet over mij! (lacht) Ik heb zeven jaar op de muziekschool gezeten. Ik speelde piano en gitaar. Muziek heeft mijn jonge leven beheerst. Zingen deed ik ook graag, maar alleen voor mezelf. Die keer in Maribor was voor een project van een dj. Hij vroeg me een tekst te schrijven voor één van zijn dancenummers en die in te zingen. Het is bij die ene keer gebleven.»
HUMO Waarom?
ZIGART «Omdat het een wereld was die ik niet kende. Zonder connecties red je het niet. Mocht ik toen al een manager hebben gehad, wie weet… (lacht). Nu, misschien neem ik de draad later wel weer op.»
HUMO Staat het nummer op YouTube?
ZIGART «Ja, maar het is moeilijk terug te vinden. Je moet zoeken op Kronos, da’s de naam van de dj. Laat ons zeggen dat het niet mijn beste werk is. Het nummer is in één middag opgenomen terwijl ik toch liever meer tijd maak voor zoiets. Maar het was mijn eerste studio-ervaring, en we hadden niet veel tijd.»
HUMO Je was niet alleen sportief en muzikaal, maar ook een goede studente.
ZIGART «Nog steeds. Ik stond op het punt om aan mijn derde jaar rechten te beginnen aan de universiteit, maar ik heb een break ingelast. Ik rijd nu voor het Australische Team BikeExchange, en op dit niveau vereist het wielrennen al mijn toewijding. Na mijn wielercarrière pak ik die studie wel weer op. Ik ben halfweg: zonde om het dan niet af te maken.»
HUMO Op Instagram omschrijf je jezelf als ‘A very slow law student, but a bit faster cyclist.’
ZIGART (lacht) «Zo is het ook!»
HUMO Wat zegt de keuze voor een rechtenstudie over jou?
ZIGART «Het is vooral een pragmatische keuze geweest, in functie van het wielrennen. Ik ben altijd al wetenschappelijk aangelegd geweest: fysica en chemie waren mijn lievelingsvakken. Maar recht kun je uit de boeken studeren: je hoeft niet in de lessen aanwezig te zijn. Bij fysica is dat anders, daar moet je om de haverklap allerlei wetenschappelijke proeven bijwonen. Als je zoals ik de wereld rondreist met je fiets, is dat onmogelijk.»
HUMO Wat dacht je ermee te kunnen worden?
ZIGART «Openbaar aanklager. Ik weet niet of ik een goede advocaat zou kunnen zijn: ik zie me niet in staat om pakweg een verkrachter te verdedigen.»
HUMO Je hebt de benen en het brein: wanneer heb je besloten om voluit voor het wielrennen te gaan?
ZIGART «Toen ik begon te merken dat ik er goed in ben. Ik verdiende ondertussen ook genoeg om ervan te kunnen leven. Tot dan hadden mijn ouders me altijd geholpen. Dat geldt trouwens voor alle wielrensters: zonder steun van thuis red je ’t niet. Tenzij je nog een andere job hebt, maar die combinatie is op dit niveau onmogelijk. Dat had ik snel door. Zeker als je ook nog een relatie hebt waarin je wilt investeren en je familie af en toe wilt zien. Laat staan dat er dan nog tijd over is voor jezelf.»
GRAPPENMAKER
HUMO Je overgang naar Team BikeExchange verraadt ambitie.
ZIGART (knikt) «Ik voelde dat het tijd was om van lucht te veranderen. Ik had een andere omgeving nodig – nieuwe gezichten, nieuw materiaal, nieuwe ervaringen – om me verder te ontwikkelen. Ik heb het me nog niet beklaagd.»
HUMO Je geeft Tadej zelfs al het nakijken, zag ik op een trainingsfoto van jullie beiden op Instagram.
ZIGART (lacht) «Dat was een grapje, soms jennen we elkaar wat. Het leven is meer dan fietsen alleen, you know. Na elke koers kom je gewoon weer thuis en knoop je aan met dat andere leven – voor even toch.»
HUMO Hoe heb je Tadej leren kennen?
ZIGART «We zaten in dezelfde wielerclub in Ljubljana. Het was februari en we waren op trainingskamp in Kroatië. Op een dag moesten de jongens en meisjes samen trainen: sprintjes trekken van 30 seconden, in duo’s. Alle koppeltjes waren al gevormd toen er nog één verlegen jongen overbleef. ‘Ik ben behoorlijk slecht,’ zei hij. Maar al bij ons eerste sprintje gaf hij me het nakijken. Mijn hart ging als een razende tekeer: ‘Als dit slecht was, waar ben je dan góéd in?!’
»Nu, ik zag hem niet als mijn toekomstige vriendje. Hij was jonger, niet eens 18. Te jong dus... een béétje toch (lacht). Maar hij had iets speciaals, iets wat andere jongens niet hadden. Al vrij snel konden we niet meer stoppen met praten.»
HUMO Wist je hoe goed hij was?
ZIGART «Ik hoorde het van anderen die hem al aan het werk hadden gezien, zij waren vol lof. Toch was hij niet de beste: Ziga Jerman (vandaag aan de slag bij het kleine team Androni Giocattoli, red.) won als junior vaker dan Tadej.»
HUMO Er zijn wel vaker veelbelovende junioren die de overstap naar de profs niet goed verteren.
ZIGART «Tadej is een harde werker, iedereen weet dat. He can go faster, further, longer.»
HUMO Wat trok je in hem aan?
ZIGART «Hij was zo’n aardige, verlegen jongen.»
HUMO Zo ziet hij er nog steeds uit: meer een jongen dan een man.
ZIGART «Mensen hebben snel een mening klaar over hem, maar zij zien slechts zijn buitenkant – de kant die hij in de media laat zien. Zoals hij thuis is, zo kennen jullie hem niet. Daar is hij nog altijd dezelfde Tadej als toen ik hem leerde kennen: een beetje verlegen, maar ook een grappenmaker. Ik herinner me zijn eerste keer bij ons thuis. Hij maakte een grapje en mijn vader bestierf het haast van het lachen. Ik was gerustgesteld: tussen die twee zat het goed, hij had de test doorstaan... (Verbijt de opwellende tranen) Ik word er nog steeds emotioneel van.»
HUMO Jij bent zijn tegenpool.
ZIGART «Ik praat meer. En ik deins er niet voor terug de dingen te benoemen zoals ze zijn. Op de fiets is het andersom: daar heb ik minder zelfvertrouwen dan Tadej. Misschien omdat ik nog niet zo vaak gewonnen heb. Maar goed, ik word steeds beter en Tadej steeds extraverter. Tijdens de laatste Tour kon je hem al wat vaker grapjes zien maken.»
HUMO Hij is in korte tijd uitgegroeid tot één van ’s werelds beste renners. Wat betekent dat voor jouw ambities?
ZIGART «Het motiveert me vooral. Het is niet… (denkt na) Ik voel wel waar je naartoe wilt: of het aanvoelt alsof ik in zijn schaduw sta? Wel, er is toch plaats voor twéé sterren? De één hoeft de ander toch niet te overschaduwen? We steunen elkaar om de beste versie van onszelf te zijn. In zijn geval is dat de beste van de wereld. Maar als dat voor mij betekent dat ik tiende word in één of andere klassieker, is het maar zo. Ook als dat mijn plafond is, zullen we tevreden zijn.»
HUMO Benijd je hem om zijn succes?
ZIGART «Waarom zou ik? Thuis is hij mijn Tadej, niet mijn Tour de France-winnaar.»
HUMO Maar zo ziet men je wel: als de vriendin van, en niet als iemand met haar eigen carrière. Stoort je dat?
ZIGART «Soms wel, ja. Hoe trots ik ook op hem ben, ik word er niet vrolijk van als men mij weer eens als de vriendin van neerzet. Als het op één van zijn wedstrijden gebeurt, of in een interview met hem: tot daar aan toe, dan kan het mij niet schelen. Maar als mensen míjn verhaal willen horen, snap ik niet waarom onze relatie het eerste moet zijn waarop ik word aangesproken. Ik zou het op prijs stellen mocht ik op mijn eigen wedstrijden worden aangesproken als de persoon die ík ben.»
HUMO Wat bewondert hij in jou?
ZIGART «Dat ik even hard als hij aan een wielercarrière werk. Of eigenlijk: dat ik gepassioneerd ben in álles wat ik doe.»
HUMO Zul je ooit je voet naast de zijne kunnen zetten?
ZIGART «Da’s lang niet zeker, hè. Bovendien zal ik vroeger dan hij met wielerpensioen moeten als we aan een gezin willen beginnen.»
HUMO Is dat waarvan je droomt: een gezin?
ZIGART «Er is meer dan alleen wielrennen in het leven. Natuurlijk denken we aan kinderen, maar dat is toekomstmuziek: we zijn nog jong. Eerst zetten we alles op onze carrières. En om op je vraag terug te komen: ik denk niet dat iemand hem snel zal inhalen.»
HUMO Wielrenners leiden een uithuizig leven, ze zijn vaak weg voor stages en wedstrijden. Hoe zwaar weegt dat op jullie relatie?
ZIGART «Dat we hetzelfde beroep uitoefenen, maakt het net makkelijker. We zijn vaak weg, maar als we thuis zijn hebben we geen zin om het ook nog eens over de koers te hebben. Er is zóveel wat je kunt doen: op restaurant gaan, wandelen of samen PlayStation spelen. Wanneer ik kook of verse pasta maak, speelt hij vaak FIFA. Andere keren springen we in de wagen en rijden een stukje de bergen in om van het uitzicht boven Monaco te genieten. We weten heus wel wat gedaan, hoor.
»Nu, ook als we thuis zijn, moeten we elke dag de fiets op. Maar goed, het is wat we gráág doen. En het kost ons geen moeite om elkaar te motiveren. Als één van ons een slechte dag heeft en liever binnen zou blijven, is de ander er om je op te peppen: ‘Kom op, je wilt toch niet het kneusje zijn vandaag?’ Nu, Tadej weet amper wat een slechte dag is! (lacht)»
SHIT OP SOCIALE MEDIA
HUMO Heeft zijn nieuwe status van beroemdheid gevolgen gehad voor jullie relatie?
ZIGART «Niet echt. Er zijn wel wat meer randzaken bij komen kijken – interviews, bijvoorbeeld. Maar goed, dat hoort erbij. En misschien zijn we net daardoor de tijd die we samen hebben nog meer naar waarde gaan schatten. We koesteren onze privacy en intieme momenten nog meer dan voorheen.»
HUMO Je moet hem nu wel delen met vele anderen. Da’s vast niet wat je gedroomd had.
ZIGART (zucht) «Ik ben blij als mensen hem leuk vinden. Ik vind het pas jammer als mensen die daar geen enkele reden toe hebben hem niet moeten.»
HUMO Waarom zouden mensen níét van hem houden?
ZIGART «Die vraag stel ik me ook.»
HUMO Maar ze zijn er?
ZIGART «Tuurlijk. Mensen hebben hun favorieten, toch? Ik zie weleens minder leuke commentaren voorbijkomen. Dan denk ik: jij kent hem toch niet? Hoe kun je dan zoiets beweren?»
HUMO Lees het niet.
ZIGART «Da’s makkelijk gezegd. Ondertussen weten we wel dat het er niet toe doet. Maar vorig jaar, toen we nog niet goed beseften wat er allemaal op ons afkwam, waren we daardoor wel van streek.»
HUMO Is het erger geworden sinds zijn tweede Tourzege?
ZIGART «Niet erger, nee. Het grootste verschil is dat we iets vaker staande gehouden voor een foto. Maar goed, zo erg is dat niet.»
HUMO Na zijn zege van vorig jaar won Tadej de Tour dit jaar opnieuw. Wat was het verschil tussen beide zeges?
ZIGART «De eerste keer kwam als een enorme verrassing. We hebben er niet echt van kunnen genieten, zo overdonderend was het. Dit jaar was hij er meer op gefocust. Omdat hij wist: als ik de Tour toen kon winnen, kan ik het nu ook.»
HUMO Terwijl je net zou denken dat de hogere verwachtingen voor meer stress zorgen.
ZIGART «Tja, stress… Dat woord behoort niet tot zijn vocabularium (lacht). Door die eerste Tourzege was al een jongensdroom in vervulling gegaan en had hij iets gerealiseerd waar het gros van het peloton nooit in zal slagen. Dat besef zorgde voor rust.»
HUMO Zijn zenuwen zijn van staal, zo lijkt het wel. Hoe zit het met die van jou?
ZIGART «Ik ben een pak zenuwachtiger (lacht). Een werkpuntje, ik weet het. Als de dingen niet lopen zoals ik wil, raak ik snel gestrest. Maar het helpt om te zien hoe rustig hij door het leven stapt. Daar probeer ik me aan te spiegelen. Het heeft geen zin om te lopen piekeren over zaken waar je toch niets aan kunt veranderen.»
HUMO Het hoofd maakt vaak het verschil in topsport.
ZIGART «Dat is precies één van Tadejs grote sterktes.»
HUMO Sinds de voorbije Olympische Spelen is er meer aandacht voor de mentale gezondheid van topsporters.
ZIGART «Het is er niet simpeler op geworden voor wie aan de top staat. Vandaag kan iedereen dankzij de sociale media ongehinderd zijn zeg doen over alles en iedereen. Zelfs anoniem kun je vrijelijk de vreselijkste shit over iemand uitstorten. Voor iemand die al twijfelt aan zichzelf kan het lezen van zulke commentaren net dat laatste duwtje zijn dat hem helemaal in het diepe trekt. Vroeger was het veel makkelijker om je op je werk te concentreren. Vandaag is er zoveel druk.»
HUMO In Slovenië liggen jullie onder een vergrootglas. Was dat de reden voor jullie verhuis naar Monaco? Voor de trainingsomstandigheden hoefde het niet, dacht ik: die zijn prima in Slovenië.
ZIGART «Waar Tadej en ik vandaan komen, kun je inderdaad perfect trainen: er zijn lange beklimmingen en ook vlakke stukken. Alleen, ’s winters is het er niet te doen met de vrieskou en de sneeuw. Terwijl je net in die periode de basis moet leggen voor het nieuwe seizoen. Als de wegen bevroren zijn, kun je echt de fiets niet op. Nee, dan ben je beter af in Monaco. Daar heb je zelfs tijdens de winter nog een aangename tien graden en is er dat zachte briesje van over de zee.
»Nu, toen we naar Monaco trokken, was dat geen vlucht voor de druk of de roem. We zijn verhuisd in november 2019, ruim een half jaar voor Tadej zijn eerste Tour won – wisten wij veel wat er ons te wachten stond. Maar met wat ons nadien allemaal overkomen is, is het onze beste beslissing ooit gebleken. In Monaco kunnen we ons ongestoord toeleggen op het fietsen en onze relatie. Thuis in Slovenië wil iedereen wat van ons. ‘Ah, je bent er, kunnen we een koffie gaan drinken?’ – ‘Sorry, ik moet trainen.’ – ‘Daarna, misschien?’ En zo zijn er wel tien of vijftien vrienden die graag een stukje van je tijd willen. Om dan altijd nee te moeten zeggen, dat is niet makkelijk.»
HUMO Als je bekend bent en nee zegt, vinden mensen je al snel arrogant.
ZIGART «Maar vaak moet het wel. Door niet vaak in Slovenië te zijn, maken we het ons een stuk makkelijker. De keerzijde is natuurlijk dat we onze families niet vaak zien. Maar voor de feestdagen keren we altijd terug.»
BANG VOOR DE VAL
HUMO Hoe wordt er in Slovenië tegen Tadejs succes aangekeken?
ZIGART (aarzelt) «Slovenië was, denk ik, niet klaar voor twee grote kampioenen – naast Tadej is er ook Primoz Roglic. Na de ontknoping van de Tour vorig jaar verkeerde het land zowat in shock.»
HUMO De verwachting was dat Roglic zou winnen. Tot Tadej hem in de laatste tijdrit onverwacht uit het geel reed.
ZIGART «Precies. En dat zorgde voor gemengde gevoelens. Bij iedereen, ook mezelf. Uiteraard was ik door het dolle heen toen Tadej die tijdrit won. Maar ik kende Roglic ook: het deed pijn om hem zo te zien lijden.»
HUMO Maakte dat het lastig zijn overwinning te vieren?
ZIGART «We hebben die zege níét gevierd! Een week later was er het WK in Imola… (zucht en zwijgt) Laat ik het erop houden dat de sfeer in het Sloveense kamp niet optimaal was. Iedereen liep op de toppen van zijn tenen na wat er gebeurd was, waardoor wij het gevoel kregen dat we iets misdaan hadden. ‘Wij’ zeg ik bewust, want ik ben toen geen seconde van Tadejs zijde geweken. Pas dit jaar hebben we ons gerealiseerd dat dat ten onrechte was en dat we ons nergens schuldig over hoefden te voelen. En dat het niet fair was hoe de mensen op ons hadden gereageerd. Maar goed, gedane zaken nemen geen keer. Ondertussen krijgt hij wel de waardering die hij verdient voor zijn prestaties. En dit jaar hebben we zijn Tourzege dus wel gevierd.»
HUMO Het heeft je gekwetst, hè?
ZIGART «Nee, het heeft me niet gekwetst: het was alleen niet eerlijk. Hij heeft de Tour toen wel gewonnen, hè. Nu, het gelukkigst was hij toen hij Luik-Bastenaken-Luik won.»
HUMO Volgens je manager, Alex Carrera, was Tadej nooit gelukkiger dan toen jij dit jaar je eerste profzege boekte in de Ronde van Valencia. ‘Hij was door het dolle heen, nog blijer dan met zijn eigen Tourzege.’
ZIGART «Hij zag er inderdaad nogal gelukkig uit.»
HUMO Vertel eens, waarom was Luik-Bastenaken-Luik zo’n belangrijke overwinning voor hem?
ZIGART «Omdat hij niet vaak wint in een sprint. En omdat hij het jaar voordien al had kunnen winnen, ware er niet dat incident met Julian Alaphilippe geweest (Alaphilippe hinderde Pogacar in de sprint, red.). Dat voorval had hem dit jaar bijzonder gretig gemaakt. Winnen in een sprint geeft je een adrenalinerush die zoveel groter is dan wanneer je in de Tour met vijf minuten voorsprong wint.»
HUMO Sprints zijn levensgevaarlijk. Ben je nooit bang?
ZIGART «Weet je, het is niet erg als hij eens valt en de wedstrijd moet verlaten. Erg wordt het pas als hij zwaargewond raakt, want je wilt niet dat je geliefde iets overkomt. Als hij de sprint aangaat met renners die 15 kilogram zwaarder zijn dan hij en die hun ellebogen zetten, kan ik moeilijk blijven kijken. Dan ben ik bang, ja. Omdat ik weet uit ervaring hoe snel je tegen het asfalt kunt liggen.»
HUMO Is zijn relatie met Roglic veranderd? Vaak is het voorgesteld alsof ze vrienden waren, ondanks een leeftijdsverschil van acht jaar.
ZIGART «Ze zijn meer collega’s dan vrienden. We gingen niet samen uit, bijvoorbeeld, mocht je dat denken. Roglic heeft ook een kind, die zit dus al in een andere fase van zijn leven dan wij.»
HUMO Tot slot: wordt Tadej wereldkampioen in Leuven?
ZIGART «Ik denk niet dat het parcours op zijn lijf geschreven is. Maar goed, Tadej kan zich ook wegcijferen voor iemand anders. Het is makkelijk een ster te zijn als iedereen zich voor jou uit de naad rijdt. Maar Tadej heeft geen enorm ego: hij heeft al gezegd dat hij de ploeg wil terugbetalen voor hun harde werk in het verleden.»
HUMO Dit WK bevat toch ook enkele nijdige klimmetjes?
ZIGART «Uit de Brabantse Pijl, niet? Die heb ik dit jaar gereden, ik ken het parcours dus wel een beetje. Volgens mij is de lokale ronde in Leuven vrij technisch. Dat kan in zijn voordeel zijn, want hij is goed in positie kiezen. Maar het lijkt me toch meer een kolfje naar de hand van de grote, sterke renners.»
HUMO Zul jij er ook zijn?
ZIGART (fijntjes) «Jawel, ik neem namelijk zelf ook deel. En mocht je ’t mij willen vragen: het is ook mijn parcours niet. Er zitten nogal wat kasseien in, en kasseien en ik: dat gaat niet goed samen. Ik hobbel er meer over dan dat ik erover rijd (lacht).»