De stiefvader van Noa Lang: ‘Ik probeer al vijftien jaar duidelijk te maken dat zijn gedrag niet kan’

‘België gaat me missen. Ik heb jullie competitie heet gemaakt’. Geen voetballer die meer over de tongen gaat dan Noa Lang (22), deze keer opnieuw dankzij een afscheidsinterview in HLN. De Nederlandse aanvaller van Club Brugge veroverde de voetbalharten met z’n weergaloze techniek, maar riep tegelijk als geen ander ergernis op met zijn soms irritante gedrag. Nourdin Boukhari (41), voormalig spits van Ajax en stiefvader van Lang, oordeelt met veel mededogen over de jongen die hij mee hielp op te groeien: ‘Noa is zoals Zlatan: een leuke, grappige, vooral heel lieve jongen.’

Noa Lang is 5 jaar wanneer Nourdin Boukhari het met Ajax in de Champions League opneemt tegen Bayern München. Bij de Duitsers speelt naast de Nederlandse spits Roy Makaay – die later één van Noa’s jeugdtrainers bij Feyenoord zal zijn – ook de Duitse international Bastian Schweinsteiger.

NOURDIN BOUKHARI «Noa keek toen al veel voetbal. Bij Bayern had hij een zwak voor het nummer 31. Dat was Schweinsteiger. Of Einsteiger, zoals hij het zei: hij kon de naam nog niet goed uitspreken (lacht).»

Boukhari – een geboren Rotterdammer die voor de Marokkaanse nationale ploeg uitkwam – reconstrueert de dialoog die zich toen tussen hem en de kleine Noa afspeelde:

– ‘Weet je tegen wie ik moet spelen woensdag? Tegen Schweinsteiger.’
– ‘Ooh, mag ik mee?’
– ‘Nee joh, daar ben je te klein voor.’
– ‘Ik bén niet te klein, ik wil gaan!’
– ‘Gaat niet, jongen: je moet donderdag naar school.’
– ‘Alsjebliééééft!’
– ‘Met wie ga je daar dan zitten, zo laat op de avond?’
– ‘Met mama, toch?’
– ‘Dan moet je mama eerst vragen of zij kan.’
– ‘Dus ik kan gaan?’
– ‘Néé, dat zeg ik niet!’

HUMO U kunt er nog steeds smakelijk om lachen.

BOUKHARI (lacht) «Natúúrlijk had ik kaartjes. Was hij helemaal blij om. Omhelsde hij me en zo. Ik viel in, net als Schweinsteiger. Na afloop zie ik hem op me afstappen: ‘Shirtje ruilen?’ vroeg ik. Dat hebben we gedaan. Ik ben meteen naar de familiehoek in de Amsterdam Arena gelopen, aan de cornervlag. Noa is van de trappen afgedaald en ik heb hem het shirt gegeven. Hij was door het dolle heen: ‘Einsteiger! Einsteiger!’ (lacht) Hij heeft het gelijk aangetrokken en is ermee naar huis gegaan.»

HUMO Hij staat nu zelf in de Champions League. Hoe vond u hem?

BOUKHARI «Goed! Vooral thuis tegen Paris Saint-Germain. Hij is toen tot man van de wedstrijd uitgeroepen. Voor mij was hij dat bijná. Dat snapte hij niet: ‘Waarom?’ – ‘Nou, dan had je die omhaal moeten maken.’ (Imiteert straattaaltje) ‘O, jij bent altijd zo kritisch. Maar ja, daar kan ik wel wat mee. Weet ik de volgende keer wat ik moet doen.’ (lacht)

»Hij heeft me vroeger vaak in de Champions League zien spelen – tegen Bayern München, Arsenal, Milaan, noem maar op. ‘Dat wil ik later ook!’ riep hij dan. Dat is ’m gelukt en daar is hij trots op. Mag ook: hij heeft er hard voor gewerkt.»

HUMO Speelt er wat rivaliteit tussen jullie?

BOUKHARI (knikt) «Ik heb, geloof ik, maar één goal gemaakt in de Champions League. Hij ook, én een assist. ‘Ik zit al op het dubbele,’ zegt hij dan. Dan beginnen we te geinen: ‘Leuk, jongen, maar vroeger was het lastiger.’ Of: ‘Ik heb het al laten zien, nu is het aan jou.’ Ooit keert hij naar Ajax terug, daar hebben we ’t ook vaak over. Ik heb er 86 wedstrijden gespeeld, het wordt een uitdaging voor hem om dat te evenaren. Maar dan antwoordt hij dat ik nooit in België heb gevoetbald en er nooit kampioen ben geworden (lacht).»

HUMO Wanneer bent u in Noa’s leven gekomen?

BOUKHARI «Toen hij een jaar of vier was. Ik zou net mijn transfer van Sparta Rotterdam naar Ajax maken toen ik zijn mama leerde kennen. Zij had al een kind – Noa, dus. In het begin was het best grappig. We woonden nog niet samen, maar hij zag me natuurlijk af en toe komen en gaan. Op een zondag kwam ik na een wedstrijd met Ajax bij hen thuis in Rotterdam. Wees hij plots naar mij: ‘Dat is die jongen die bij Ajax voetbalt!’ Ik wist me niet zo meteen een houding te geven: ‘Nee joh, ik voetbal bij Sparta,’ probeerde ik nog. Maar hij was niet om de tuin te leiden: ‘Néé, ik heb je zojuist op televisie gezien. Als je écht bij Ajax voetbalt, wil ik wel met jou spelen, hoor!’ Ziedaar onze eerste kennismaking (lacht). Van dan af wilde hij altijd iets met mij doen als ik er was: in de tuin voetballen of van de glijbaan glijden, maakte niet uit wat. Hij wilde ook alles van me weten. Je zag het meteen: die jongen was hartstikke verliefd op het spelletje.»

HUMO Dat zijn helden plots de collega’s van zijn vader werden, moet grote indruk hebben gemaakt.

BOUKHARI (knikt) «Zijn biologische vader is een Ajaxfan. Zo is het begonnen. Maar dat ik bij Ajax speelde, heeft die liefde wellicht alleen maar versterkt. Ik nam hem vaak mee naar de training. Danny Blind was mijn trainer. Dan speelde hij met diens zoon Daley en nog andere kindjes op het kunstgras in de indoorhal. Heel mooi om te zien. Zeker als je weet dat hij later nog met Daley in hetzelfde elftal heeft gespeeld.

»Noa was enorm leergierig. Voor zijn verjaardag kocht ik eens een boek over de geschiedenis van Ajax. Waar de naam vandaan komt, wat ze allemaal al hadden gewonnen: razend interessant vond hij dat! Er stonden ook foto’s in van Wesley Sneijder, Rafaël van der Vaart en Zlatan Ibrahimovic – zijn helden. Daar keek hij enorm naar op, zeker toen hij ze dan ook nog eens zag trainen in de Amsterdam Arena.

»Wesley is in die periode ook een goede vriend geworden. We gingen vaak uit eten of gingen naar shows, en dan namen we altijd onze kinderen mee. Later gingen we ook met onze gezinnen samen op vakantie. Dat vond Noa helemaal te gek! Als ik moe was, kon hij niet van Wesley afblijven (lacht). Of van Nigel de Jong, of een andere voetballer die mee was. Het was een droom voor hem om zo dicht bij zijn helden te staan. Hij heeft er veel van geleerd.»

HUMO Dat klinkt als een jongensboek. U was vast een populaire stiefvader.

BOUKHARI (lacht) «Ik probeer voor elk kind een vader te zijn. Ik wil hen helpen gelukkig te worden en hun dromen waar te maken, precies zoals ik dat ook heb kunnen doen. Ik ben blij dat hij de zijne nu aan het waarmaken is. Dat vervult me met trots, ja.»

HUMO Hij noemt u volmondig zijn vader.

BOUKHARI «Dat komt omdat zijn biologische vader een tijdje uit beeld is geweest. Het contact is later wel weer hersteld. Ik heb Noa altijd aangegeven dat ik niet zijn echte papa was, en dat zijn biologische vader altijd wel ergens was. ‘Ja maar,’ zei hij dan, ‘jij bent ook mijn papa, want jij bent er altijd voor mij geweest.’ Dat streelt me wel, zeker.»

HUMO Leed hij onder de scheiding van zijn ouders?

BOUKHARI «Soms wel, denk ik. Ieder kind wil dat zijn ouders bij elkaar blijven. Alleen, soms loopt het anders in het leven. Nu, daar kan hij beter zelf over praten.»

RONALDO IN TURKIJE

HUMO Ik las dat u een klein omheind voetbalveldje, een zogenaamd pannaveldje, liet aanleggen voor Noa. U was erg met hem bezig, hè?

BOUKHARI «Ik niet alleen, we hebben het sámen gedaan. Ik heb het nooit van de daken geschreeuwd dat hij profvoetballer zou worden, ik wilde gewoon dat hij gelukkig was. Of dat nu bij Feyenoord was of bij Ajax.

»Toen ik een huis kocht, heb ik naast het zwembad inderdaad een pannaveldje aangelegd. Zo kon hij met z’n vriendjes veilig in de tuin voetballen en hoefde hij het gevaar op straat niet op te zoeken. Dan zaten er vijf jongetjes aan de kant met een ijsje te wachten tot ze aan de beurt kwamen. Want reken maar dat ze mij te kijk wilden zetten! Ze mochten zelf kiezen waarvoor ze gingen: drie goals of een panna (een poortje tussen de benen, red.). Nou, daar hoefden ze nooit lang over na te denken: die panna, natuurlijk (lacht). Zo leuk! Precies zoals het er in mijn jeugd op de pleintjes aan toeging. De ideale manier om je techniek bij te schaven. Blijven oefenen, tot het zich vastzet in je hoofd en naar je voeten zakt. Het enige wat je dan nog moet doen, is die voeten laten spreken.»

HUMO Trapt u soms nog een balletje met Noa?

BOUKHARI «De laatste tijd niet meer. Hij heeft het druk in België, en zelf word ik erg in beslag genomen door mijn werk als assistent-trainer van Sparta. Laatst was hij te gast bij Soufiane Touzani (Rotterdamse freestyler op YouTube, red.). Daar zijn we wel wezen kijken. Toen hebben we samen nog een beetje gedold: leuk!»

HUMO Noa was zes toen hij naar het grote Feyenoord verhuisde.

BOUKHARI «Maar hij was géén fan van Feyenoord! Hij droeg altijd een Ajaxshirt onder zijn Feyenoordshirt. En als hij thuiskwam van een wedstrijd of training, trok hij snel een Ajaxtrainingspak aan voor hij buiten ging voetballen. Hij was gék van Ajax.

»Nu, dat was niet altijd even prettig. Ik speelde bij Ajax, maar zat zaterdags wel op Varkenoord (het jeugdcomplex van Feyenoord, red.) naar Noa’s wedstrijden te kijken. En je weet hoe vervelend supporters soms kunnen zijn.»

HUMO Ging Noa naar het grote Feyenoord in De Kuip kijken?

BOUKHARI (lacht) «Eerlijk? Hij kreeg kaartjes van de club, maar die gaf hij aan zijn opa. Die was een Feyenoordfan, hij is jarenlang met die seizoenkaart van Noa in De Kuip gaan kijken. Een enkele keer is Noa weleens meegegaan, maar niet vaak. Meestal nam hij een andere kleinzoon mee.»

HUMO In diezelfde periode verliet u Ajax voor het Franse FC Nantes. Vervolgens leidde uw carrière u naar het Turkse Kasimpasa, Wisla Krakau in Polen en Saudi-Arabië. Noa is een paar keer mee verhuisd.

BOUKHARI (knikt) «In Nantes kreeg hij net als ik een pasje waarmee hij het trainingscomplex kon betreden. Zeven of acht was hij, maar hij voelde zich een heus mannetje: ‘Ik speel in het buitenland!’ (lacht) Hij kreeg een uitrusting, schoenen en een tas en liet me die vol trots zien: ‘Kijk, papa, ik lijk op jou: ik krijg óók alles van de club.’ – ‘Ja,’ zei ik dan, ‘maar weet je wat het mooiste is? Dat je later, als je ’t nóg beter doet, ook nog wat op je bankrekening krijgt!’ (lacht)

»In Turkije ben ik eerst gaan kijken of ze er een internationale school hadden. Vervolgens moest er een oplossing voor Noa’s voetbal gezocht worden. De eigenaar heeft het toen geregeld dat Noa in de jeugdopleiding van Besiktas terechtkon – die club lag twee kilometer verder. Zo regelen ze dat in Turkije: het zijn daar allemaal vrienden of broers van elkaar (lacht). Noa heeft er een jaartje gevoetbald. Tot de school toch een probleem werd en we besloten dat ik alleen in Turkije zou blijven. Ook voor de kinderen die op komst waren – Isa en Luqa, onze twee dochters, die kort erna met dertien maanden verschil geboren zijn – was dat beter.»

HUMO In Saudi-Arabië hebt u nooit een wedstrijd gespeeld.

BOUKHARI «Wel oefenwedstrijden, en ook in de Aziatische Champions League. Maar geen competitie, dat klopt. De eigenaar vond het nodig om nog wat extra buitenlanders te halen, terwijl er al drie waren en dat het maximale aantal was dat mocht spelen. Ik had geen zin om in de tribune te zitten. Bovendien was het leven er best moeilijk voor een vrouw. Dus hebben we snel beslist dat Noa’s moeder en de kinderen in Nederland zouden blijven. We facetimeden elke dag, en telkens als ik vrij was, vloog ik naar Nederland. Na enkele maanden ben ik niet meer teruggekeerd.»

HUMO Tijdens uw buitenlandse avonturen bleef Noa aangesloten bij Feyenoord zodat hij wedstrijden kon spelen als hij naar Nederland kwam. Dat kwam hem op de jaloerse blikken van de andere spelers en hun ouders te staan.

BOUKHARI «Die afspraak was gemaakt met Feyenoord: ik had ze ingelicht dat ik wegging bij Ajax en Noa mee zou nemen. De regeling was mijn idee en Feyenoord zag het zitten. Noa was een uitstekende voetballer, dat zagen zij ook: ‘Hij is altijd welkom!’ Voor mij was dat het enige wat telde. Dat het anderen jaloers maakte, was hun probleem. Ook Noa kon het weinig schelen, op die leeftijd wil je alleen maar voetballen. Waar? Dat maakte hem niet uit.»

HUMO Bij Besiktas droeg hij het nummer 7, zoals Cristiano Ronaldo, zijn idool.

BOUKHARI «Zelf ben ik een Messi-fan: ik hou meer van de fantasiespeler dan van de machine die Ronaldo is. ‘Mooiboy’, zo noemden wij hem een beetje pesterig. Of ‘boeroe’, wat in het Surinaams – de taal van zijn biologische vader – zoveel wil zeggen als ‘het witte mannetje’. Maar goed, Noa was gek van Ronaldo. Volgens mij omdat hij er iemand in zag die keihard werkte om zijn doelen te bereiken. Daar kwamen toen ook de schaartjes bij, zijn vrije trappen en hoe hij zijn goals vierde. Dat kopieerde Noa dan.»

HUMO Daar komen zijn maniertjes dus van: hij heeft het van de meester zelve.

BOUKHARI «Nou, dat durf ik niet te zeggen! (lacht) Maar ik vertel je geen geheim dat kinderen alles van televisie overnemen. Zien ze Ronaldo spugen, denken ze dadelijk dat ’t een trekje is dat ze moeten nadoen. Misschien heeft hij het van hem, dat kan. Maar ik zeg altijd: het heeft ook met je eigen karakter te maken. Noa is gewoon zo, en waarschijnlijk gaat het nooit weg. Dat maakt hem ook speciaal.»

HUMO In 2013 verliet hij Feyenoord voor de club van zijn hart, Ajax. Hij was veertien.

BOUKHARI «Hij was ondertussen vriendjes geworden met Justin Kluivert en Muhamed Lazrak, twee jeugdspelers bij Ajax. Ze speelden vaak tegen elkaar, en dat waren altijd leuke wedstrijden. ‘Kom naar Ajax!’ porden ze hem. Op zeker ogenblik wilde Ajax hem ook echt. Toen is het snel gegaan.»

HUMO Hij nam de trein van Rotterdam naar Amsterdam voor de trainingen. Ritten van een uur, alleen.

BOUKHARI «In het begin wel, ja. Dan kreeg hij ’s ochtends les op de club, en ’s middags training. En dan weer naar huis. Maar hij had ook een oom die in Amsterdam woonde. Daar overnachtte hij vaak als hij te moe was. Want de volgende ochtend moest hij alweer om acht uur in Amsterdam zijn.»

HUMO Tijdens zo’n treinrit is hij eens belaagd door wraakzuchtige Feyenoordfans. Volgens zijn moeder heeft dat hem veranderd: ‘Toen heeft hij een muur om zich heen gebouwd.’

BOUKHARI «Net toen hij naar Ajax ging, ben ik gescheiden van zijn moeder. Maar ik weet wat ze bedoelt. Noa is altijd iemand geweest die de kat uit de boom keek. Eerst zien wie je bent, en je dan pas in zijn armen sluiten. Misschien heeft hij toen wel een muurtje gebouwd waardoor je moeilijker bij hem binnenkomt.

»Dat Feyenoord zo’n talentvolle jongen naar Ajax liet vertrekken, zorgde voor veel deining, vooral op het internet. Volgens sommigen was Noa een overtuigd Ajacied die nooit voor het eerste elftal van Feyenoord wilde uitkomen, en was hij daarom vertrokken. Maar daar ging het ons niet om! Wij vonden dat hij uitgeleerd was bij Feyenoord. Hij had al zoveel laten zien, en toch waren het anderen die kansen kregen bij de grotere jongens. Als dan een club als Ajax komt, is de beslissing snel genomen.»

ZLATAN OM DE HOEK

HUMO Hoe was jullie band na de scheiding?

BOUKHARI «We zijn altijd contact blijven houden. Bijna dagelijks zelfs.

»Noa is een jongen in de bloei van zijn leven, die nog veel moet leren. Ik probeer hem daarbij te helpen. Voor een wedstrijd stuur ik hem meestal een berichtje: ‘Succes! Laat zien wat je kunt.’ Als hij ergens mee zit, belt hij me om mijn mening. Maar zelf bel ik ook, als ik iets heb gezien waarvan ik denk: ‘Dit hoort niet.’ Dan krijgt hij het heus ook te horen.»

HUMO Er zijn mensen die Noa een vervelend mannetje vinden.

BOUKHARI «Noa is een leuke, grappige, vooral heel lieve, maar ook zelfverzekerde jongen. Totáál niet arrogant. Ik krijg vaak dezelfde vragen. Niet alleen van journalisten, trouwens: ook bij mij in de club. Dan hebben ze weer één of ander gebaartje van hem gezien. Nou, ik heb ook weleens domme dingen gedaan: een bal weggeschopt of iemand weggeduwd, en een domme gele of rode kaart gepakt. Maar dat wil nog niet zeggen dat je ook zo in het dagelijkse leven staat.

»Ik heb Noa vaak over Zlatan Ibrahimovic verteld, óók iemand die door iedereen arrogant wordt gevonden. Tot je hem leert kennen. Zlatan woonde bij mij om de hoek. Dat was gewoon een leuke, grappige man. Net als Noa: hij zal je nooit een handtekening weigeren en altijd helpen. Maar het zijn jongens die ook iets speciaals hebben. Die je een tik tegen het achterhoofd geven terwijl je een interview staat te geven, of een beetje lopen te provoceren op het veld. Het is hún humor.

»Spelers zoals Noa zijn er maar weinig. Mocht hij een ideale schoonzoon geweest zijn, zat hij misschien nog altijd bij Feyenoord en was hij een grijze, hardwerkende speler geweest. Moeten ze allemaal zo zijn?»

HUMO Soms breekt het hem zuur op. Dan gaan zijn emoties met hem aan de haal en verdwijnt hij uit de wedstrijd. Philippe Clement werd er gek van. En nadat hij tegen Anderlecht met twee voeten op de bal was gaan staan, waarschuwde bondscoach Louis van Gaal hem nadrukkelijk dat zulke fratsen bij hem niet konden.

BOUKHARI «Ik ben die discussie vaak met hem aangegaan. Neem nu die wedstrijd tegen Anderlecht: daar heb ik hem heus op aangesproken. Als je 3-0 voor staat, zou ik ook wat lopen uitdagen. Pannaatje geven of zo. Maar niet bij een gelijkstand! Want dan gaat zo’n tegenstander je schoppen natuurlijk.

»Naarmate hij ouder wordt, zal hij beseffen dat we allemaal mensen zijn en dat zo’n gedrag eigenlijk niet kan. Ik probeer hem dat al zeker vijftien jaar duidelijk te maken. Al van toen hij nog bij Feyenoord zat: ‘Kijk uit met die gebaartjes!’ Voor iemand anders kan het een volledig andere betekenis hebben. Voor de scheidsrechter, de tegenstander, maar ook je eigen trainer of zelfs de eigenaar van je club. Soms pikt hij het op en gaat het een periode beter. Maar vaak volgt er dan weer een dalletje. Tja, dat is Noa.»

HUMO Zoals in de verloren stadsderby tegen Cercle, vlak voor de winterstop.

BOUKHARI (knikt) «Ik stuurde hem een berichtje: ‘Doe je best, scoren vandaag!’ Maar toen verloren ze. ‘Zonde,’ stuurde ik, ‘jammer ook van die domme gele kaart.’ Wist ik veel dat hij er twéé had gekregen! Dat hoorde ik pas later in het nieuws. Maar ach, het blijft een jonge gozer. Ik hoop dat hij er snel uit leert en weer de jongen kan zijn die belangrijk is voor Club Brugge.»

HUMO Hoe erg vond hij het dat Ajax hem liet gaan?

BOUKHARI «Hij begreep het niet: hij wilde slagen bij Ajax.»

HUMO Begreep u Ajax?

BOUKHARI «Tot op zekere hoogte wel, ja. Alleen kon ik het moeilijk plaatsen dat ze hem nog een contractverlenging beloofden – van drie of vier jaar zelfs. Noa was twintig. In de Ajaxopleiding betekent dat dat je uitgeleerd bent bij Jong Ajax en alleen nog in het eerste elftal speelt. Alleen bleek de selectie zo groot en zo goed te zijn dat het lastig zou worden voor Noa. Bovendien moest hij op de linkerkant de concurrentie aangaan met de aanvoerder, Dušan Tadic. Wanneer zou hij speeltijd krijgen? Nou, die konden ze hem niet garanderen. Daar was hij diep teleurgesteld over.

»Club Brugge was een optie, of één van de andere clubs die hem wilden. Daar hebben we veel gesprekken over gevoerd. Ik raadde hem de stap naar Club Brugge aan omdat ik aan Mbark Boussoufa dacht: die brak ook niet door bij Ajax, maar later wel in België. Ik ben blij dat hij dat advies ter harte heeft genomen. Het is mooi om te zien hoe hij het nu doet. Zeker nu hij ook in de Champions League heeft laten zien dat hij het niveau makkelijk aankan.»

HUMO Ontgoocheling gaat bij Noa niet zelden gepaard met tranen. Zoals toen hij in maart op het EK tot 21 jaar geblesseerd uitviel en het toernooi moest verlaten.

BOUKHARI «Noa is een winnaar. Als hij iets graag wil en het lukt niet, leidt dat weleens tot groot verdriet. Mensen zien in Noa iemand wie het alleen maar voor de wind gaat. Maar Noa is ook maar een mens: zoals iedereen heeft hij ook zijn mindere momenten.»

HUMO Hij laat zich helpen door een psycholoog, vertelde hij onlangs.

BOUKHARI «Dat was in dat programma met Touzani. Hij was er heel open over. Volgens mij doet hij het omdat het voetbal een harde wereld is. Dat heeft hij ook tijdens mijn carrière gezien. Daarom help ik hem graag. Hij kan altijd bij mij terecht, dat weet hij. Maar ik ben geen psycholoog, natuurlijk.»

KOPSTOOT VAN ZIDANE

HUMO In oktober maakte hij zijn debuut voor het Nederlands elftal. Dat hij er op het EK al niet bij was, vonden wij in België raar.

BOUKHARI «Ik ook! Als stiefvader sowieso, maar ook als voetballiefhebber. Vooral omdat Oranje op die positie niet echt een creatieve speler had. Ik beweer niet dat ze met iemand als Noa erbij het EK hadden gewonnen. Maar met hem haal je wel iets extra’s in je elftal. En misschien gaat het daardoor wel beter voetballen. Nu was alles toegespitst op Memphis Depay: als die dan geen bal raakt, houdt het op. Maar goed, ondertussen kunnen ze niet meer om Noa heen. Hij heeft het goed gedaan. Volgens mij maakt hij veel kans om er op het WK in Qatar bij te zijn.»

HUMO Hoe ging hij om met het gemiste EK?

BOUKHARI «Hij blijft daar niet in hangen. Zo is hij niet. Blijf je ding doen en het komt wel goed: dat heb ik hem altijd voorgehouden. Dat is ook de boodschap die wij als moslims meekrijgen. In de Koran staat dat ons lot vastligt. Alles is voorbestemd. Naar welke clubs je zult gaan, bijvoorbeeld. Als het gebeurt, gebeurt het: zo eenvoudig is het. En hopelijk gebeurt het zo snel mogelijk, zodat je niet in teleurstelling vervalt: ‘Waarom hij wel en ik niet?’ Maar zo denkt Noa niet.»

HUMO Betekent de Koran iets voor Noa?

BOUKHARI «Noa respecteert ieder geloof. Hij staat voor alles open. Vele van zijn vrienden zijn buitenlanders en hij gebruikt ook vaak de uitdrukking insjallah. Maar uit een christelijke mond klinkt dat toch niet hetzelfde (lacht). Ik vertel hem hoe ik de dingen zie: wat hij daarmee doet, ligt helemaal bij hem.»

HUMO Volgens zijn biologische vader is Noa’s carrière ooit door een waarzegster voorspeld. Zijn moeder zou het op papier hebben staan.

BOUKHARI «Ik weet dat zij vroeger into dat soort dingen waren. Iedereen gelooft wat hij wil, ik heb daar respect voor. Maar eerlijk, zelf geloof ik er niet zo in (lachje).»

HUMO Gelooft u dat hij de Gouden Schoen kan winnen?

BOUKHARI «Charles De Ketelaere heeft het ook goed gedaan, net als die spits van Genk (Paul Onuachu, red.) en Tarik Tissoudali van AA Gent. Maar wat Noa als nieuwkomer in een hem onbekende competitie in één jaar tijd heeft klaargespeeld, is indrukwekkend. Kampioenschap gewonnen, Champions League gespeeld, ik-weet-niet-hoeveel goals en assists achter zijn naam, het Nederlands elftal gehaald: heel mooi allemaal. Bovendien heeft hij België op de kaart gezet in Nederland: talenten die daar niet doorbreken, zullen nu sneller de stap naar België zetten in plaats van meteen naar Spanje of Engeland te kijken. Joshua Zirkzee is een vriend van Noa: die voetbalt toch ook voor Anderlecht?»

HUMO Vreest u dat zijn vervelende kantjes hem de Gouden Schoen kunnen kosten?

BOUKHARI «De één ziet het door de vingers, de ander blijft erin hangen. Ik vind het bijzaak. Neem nu Zinédine Zidane: altijd weer keert zijn kopstoot tijdens de WK-finale van 2006 tegen Italië terug. Zijn we dan vergeten wat hij het voetbal allemaal heeft gegeven? Nu, als Noa de Gouden Schoen niet wint, zal hij blijven doorgaan. Ook dát is zijn karakter.»

HUMO Hebt u hem nu al in levenden lijve in het Club-shirt zien spelen?

BOUKHARI «Néé, nog altijd niet! Moet je daarvoor niet gevaccineerd zijn in België? Ik had hem wel in de Champions League aan het werk willen zien, maar toen had ik mijn dochters bij mij. Hun moeder wilde namelijk ook naar die wedstrijden.»

HUMO Moeders hebben altijd voorrang.

BOUKHARI (lacht) «Ik ga daar niet moeilijk over doen. Ik kijk thuis wel op televisie.»

De Gouden Schoen 2021 - VTM, woensdag 12 januari, 20.35