De symboliek achter 'Apeshit', waarin Jay-Z en Beyoncé het Louvre overnemen
Een videoclip opnemen in het Louvre en een heel team er een maand over doen zwijgen: Beyoncé en Jay-Z kunnen dat. Uit het niets lieten ze 'Everything is Love' los op de wereld, een album met negen nummers. In 'Apeshit' kaarten ze de machtsverschillen tussen zwart en wit doorheen de geschiedenis aan.
'Apeshit' is het tweede nummer van het nieuwe albums van The Carters en het eerste dat een eigen videoclip kreeg. De choreografie is voorzien door de Antwerpse choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui. De clip werd eind mei opgenomen in het Louvre in Parijs, waar het koppel op royale wijze poseert en danst voor 18 kunstwerken. En dat doet het powerkoppel van de 21e eeuw niet zomaar.
In 'Apeshit' bezingen The Carters hoe ze hun weg naar boven geworsteld hebben om nu in weelde te kunnen leven. 'I can't believe we made it, this is what we're thankful for' klinkt het, en dat zíet u ook. De twee gebruiken hun bekendheid nu om machtsverhoudingen doorheen de geschiedenis aan te kaarten: over zwartheid en vrouwelijkheid. Een kleine ontleding van de clip in zes beelden.
undefined
Het eerste beeld van een stoïcijnse Beyoncé en Jay-Z krijgt u voor de Mona Lisa van Leonardo da Vinci. Ze ménen het deze keer. Doorheen de clip volgen er nog verschillende kunstwerken waar blanken centraal staan, maar waar de dansers of The Carters zelf de aandacht opeisen. En die krijgen ze ook.
undefined
Godin Nikè, 'de gevleugelde overwinning', verbleekt achter de zwarte danseressen die over de marmeren vloer kronkelen. Het beeld symboliseert de godin van de overwinning, maar zodra Beyoncé zich ervoor zet, lijkt zij de godenrol over te nemen. Niet langer de witte overwinning, dus.
undefined
Bij de kroning van Joséphine, de dochter van een slavenhandelaar, zet Beyoncé zichzelf moeiteloos in haar plaats met sensuele moves en een strak Burberry-pak. Alle ogen zijn gericht op de zwarte vrouw in plaats van Joséphine. De Venus van Milo is het laatste witte icoon waar The Carters voor poseren.
undefined
Maar het stopt niet bij de aandacht opeisen, de clip gaat ook subtieler dan dat. Het beeld van Hermès die zijn sandaal vastmaakt en daarvoor knielt, wordt gepaard met zwarte mannen die hetzelfde doen. In Amerika knielen sommige footballspelers als aanklacht tegen het racisme en het politiegeweld in de Verenigde Staten. Een knap staaltje symboliek om een Griekse god zich daar achter te laten scharen. Op een ander punt staan Beyoncé en Jay-Z haast in de schaduw van Egyptische kunst en sfinksen. Daarmee willen ze de constructie van de Egyptische pyramides in het licht zetten, die volledig van slavernij afhing.
undefined
Met dit portret van Juliette Récamier, geschilderd door David, gaat de video nog dieper in op de onderdrukking van zwarte vrouwen. Door de twee danseressen hier af te beelden als de zetel waarop Juliette ligt, moet u al moeite doen om de objectificatie van zwarte vrouwen níet te zien.
undefined
Het laatste kunstwerkt dat getoond wordt is een portret van een zwarte vrouw door Marie-Guillemine Benoist uit 1800. Het schilderij stond symbool voor de afschaffing van slavernij in de Franse kolonies. Er wordt niet voor gedanst, noch geposeerd, als eerbetoon voor de zwarte mensen die niet vernoemd worden in de kunstgeschiedenis, maar wel steeds gebruikt of misbruikt werden.
