De verbouwing

Er was een tijd – in a galaxy far, far away – dat de Nederlandse filmerij hoge ogen gooide: 'Fanfare', 'Spetters' en het nog steeds verpletterend goede 'Soldaat Van Oranje' staan metersdiep in het collectieve geheugen gekerfd, 'De lift' gaf de Nederlandse filmindustrie een campy Hollywood-schwung, 'Karakter' won in 1998 de Oscar voor buitenlandse film, Alex Van Warmerdam begon met 'Abel' aan zijn eigen unieke weg te timmeren, en ach, de uk die we toen waren genoot zelfs van 'Ciske de rat'.

Maar de laatste jaren gaan onze filmminnende noorderburen door een diep dal: ze hebben al een hele poos geen belangrijke internationale prijzen meer binnengehaald, de bezuinigingen van het kabinet Rutte treffen de filmsector in het hart, en wat nog het ergste is: de meeste Nederlandse films zijn – op enkele uitzonderingen na – ofwel reteklef ('Komt een vrouw bij de dokter') of gewoon reteslecht ('Gooische vrouwen', 'De eetclub', 'De gelukkige huisvrouw', 'De storm', 'Spion van Oranje', 'Wit Licht' – de lijst is tergend lang).

Een mens vraagt zich af: wanneer komt er nog eens een écht relevante Nederlandse prent – één die de vinger pal op de etterende tijdgeest legt, die barst van de urgentie, die ons beroert en meesleept en die ons als een werpschicht rechtstreeks in de ziel treft?

'De verbouwing' is 'm alvast niet: deze verfilming van de bestseller van Saskia Noort, over een plastisch chirurge (Tjitske Reidinga) die door haar boosaardige minnaar (Peter Blok) wordt meegetrokken in een crimineel complot, is weer één van die spekgladde, oerconventionele, totaal voorspelbare, in hilarisch slechte dialogen grossierende, volstrekt ongeïnspireerde Hollandse filmpjes die de lat gruwelijk laag leggen, nergens in uitblinken, geen enkele memorabele scène bevatten en slechts met één doel lijken te zijn ineengeflanst: winst maken.

Kom terug, Tatjana Simic, alles is vergeven en vergeten!

Bekijk de trailer: