De vijf favoriete stand-upcomedians van Alex Agnew [video]

Fifty million Elvis fans can't be wrong: Alex Agnew verkoopt vier sportpaleizen uit, en moet dus wel een briljante komiek zijn. Omdat Canvas vanavond zijn derde zaalshow uitzendt, 'More Human than Human', vroegen we 'm naar zijn vijf favoriete stand-upcomedians aller tijden.

Alex Agnew «Bill Hicks heb ik kort na zijn overlijden in '94 leren kennen via een comic book, 'Preacher', waarin het hoofdpersonage een bar bezoekt waar Hicks staat op te treden. Ik dacht: 'Die gast moet ik checken.' Hicks durfde onderwerpen aan te snijden waar de meeste andere komieken afbleven. Religie bijvoorbeeld: hij had een broertje dood aan rechts-christelijk Amerika en hakte daar ongenadig op in.

»Ik herinner me een geweldige quote over creationisme: 'Is het je nooit opgevallen dat de meeste mensen die in creationisme geloven er zelf nauwelijks geëvolueerd uitzien? 'Ik geloof dat God mij in één dag geschapen heeft' - 'Yeah, looks like he really rushed it'.'

Bekijk een filmpje van Bill Hicks:

»George Carlin heb ik twee jaar voor zijn dood live gezien in Vegas: de beste comedyshow die ik ooit bijgewoond heb. Ik weet nog met welke zin hij de avond opende: 'Hier is een woord dat je niet vaak meer hoort: pussy fart.' Waarop-ie vrolijk verder ging met een show die daar geen knijt mee te maken had.

Bekijk een filmpje van George Carlin:

»Eddie Murphy's eerste gefilmde zaalshow heet 'Delirious'. Ergens midden jaren tachtig ben ik 'm gaan huren in de videotheek, en ik heb 'm toen wel vijfenveertig keer gezien - ongeveer vijf keer minder dan het woord 'fuck' erin wordt gebruikt.

»Een jaar of tweeëntwintig was hij toen, en al in staat om een zaal volledig uit zijn dak te laten gaan - een rockster die zijn grootste hit inzet, maar dan twee keer per minuut. In Vlaanderen wordt er vaak neergekeken op komieken die seksgrappen maken, maar ik vind: ofwel zijn seksgrappen héél grappig, ofwel héél ongrappig. Bij Eddie Murphy was het duidelijk het tweede. Euh... het eerste.

Bekijk een fragment van Eddie Murphy 'Delirious':

»Michael McIntyre heb ik nog niet zo lang geleden ontdekt via zijn 'Comedy Roadshow'. Meestal maakt hij observatiecomedy waarvan je denkt 'Waarom ben ík daar nooit opgekomen?', maar hij heeft ook een heel originele manier om over dingen na te denken.

»Zo heeft-ie een sketch waarin hij een kast vol specerijen uitbeeldt die zich afvragen waarom peper en zout zo populair zijn, en zij altijd in de kast moeten blijven staan. Dan is er bijvoorbeeld zo'n treurig potje paprikapoeder dat met Oost-Europees accent zegt: 'I keep hoping for goulash day, but goulash day never comes.' Briljant.

Bekijk een fragment van Michael McIntyre:

»Van Brian Regan heb ik één keer een cd opgezet in de auto opgezet: ik heb 'm moeten afzetten, want ik reed bijna in de gracht van het lachen. Regan is een vrij cleane Amerikaanse komiek die nooit vloekt of controversieel uit de hoek komt, maar die dat ook niet nodig heeft. Hij kiest een alledaags onderwerp - kinderen, vliegtuigen - maar vindt altijd weer een hoogst originele insteek.

»Eigenlijk moet je 'm zijn grappen hóren vertellen, maar ik geef er je toch eentje mee: 'Ik las vanochtend een artikel in de krant waarin stond dat meer en meer volwassenen nog bij hun ouders wonen. 'Mama,' riep ik, 'heb je dit al gelezen?'»

Bekijk een fragment van Brian Regan: