De VLD'ers die de verkiezingen wonnen: Guy en Eva Vanhengel

Voor één keertje laat niet de drukbezette minister op zich wachten, maar zijn dochter. Om op het kabinet van haar vader te geraken, Brussels minister Guy Vanhengel (51), moet Eva Vanhengel (25) via sluipwegen een colonne tractoren van betogende boeren zien te omzeilen. Een kolfje naar haar hand, want als Brusselette ként ze haar stad.

Vader (slogan: 'Veel meer in Brussel') en dochter (slogan: 'Not just another Guy!') hebben op 7 juni voor Open VLD de verkiezingen in de hoofdstad gewonnen. Het was zowat het enige lichtpuntje op een aardedonkere verkiezingsdag voor de Vlaamse liberalen. Of nee, ook in Oost-Vlaanderen was er een sprankeltje hoop: de hoge score van Jean-Jacques De Gucht, het lief van Eva.

Het volledige interview met Guy en Eva Vanhengel leest u vanaf dinsdag 30 juni in Humo 3590.

Enkele quotes

Guy «Ik heb buitenlandse gasten al vaak moeten uitleggen dat Brussel de hoofdstad van België is en niet omgekeerd. Als minister heb ik eens een Canadese zakenman op bezoek gekregen die in Brussel wilde investeren. Ik zei dat er in de stad zelf te weinig plaats was en dat we misschien in de rand naar een geschikte plek zouden moeten zoeken. Oké, zei hij 'maar wel niet verder dan 400 kilometer van de stad'. Dat is verdorie voorbij Parijs!»

Eva «Mijn generatie is heel sociaal ingesteld, vind ik. Het liberalisme wordt naar mijn smaak ook te veel gezien als de ideologie van het individualisme, om niet te zeggen het egoïsme. Hoewel: mijn papa heeft dat imago niet. Voor de verkiezingen vroeg een student me waarom mijn papa niet op de lijst van de socialisten stond: wat hij van Guy Vanhengel las en hoorde, vond hij niet kloppen met het Open VLD-profiel.»

Eva «Ik heb papa jaren geleden zelfs gezégd dat hij misschien maar eens voorzitter moest worden. Maar nu denk ik dat hij het beter niet doet. We zijn bezorgd over zijn gezondheid (Guy Vanhengel was in 2006 maandenlang uitgeteld door een burn-out, red.). Minister zijn is al heel zwaar, maar voorzitter is pas echt een hondenstiel. [...] Papa is in de eerste plaats mijn papa, niet de politicus of de minister.»

Guy «Weet je wat die jonge gasten moeten leren? Timemanagement. Als politicus op tv komen is van ontzettend groot belang. In die paar minuten zendtijd moet het gebeuren. Voor een paar honderdduizend kijkers moet je een ijzersterke indruk nalaten. Je moet dat dus voorbereiden, zorgen dat je fris in je hoofd bent, uitgeslapen, vol energie. Dat doe je dus niet eventjes tussen allerlei andere campagnetoestanden door. Dan kom je vermoeid in de tv-studio en moet je al eens een paar seconden nadenken over je antwoord op een vraag. Dat heeft Jean-Jacques soms de das omgedaan in een tv-debat. Ik heb hem dat ook gezegd.»

Guy «Ik ben blij dat Eva voor Open VLD heeft gekozen. Anders zou ik het bijna als een persoonlijk falen hebben gezien. Als je je eigen kinderen al niet warm kunt maken voor je ideeën, hoe kan het dan ooit lukken bij de kiezers?»

Eva «Mama zou op termijn graag met hem naar de Provence verhuizen, maar ik denk niet dat het haar zal lukken. Papa zal hoe dan ook hier in Brussel eindigen. Ik zie hem zijn carrière nog wel afronden zoals Jos Chabert: die is tot na zijn zeventigste Brussels minister gebleven.»

undefined