De zware bevalling van Herman Brusselmans: ‘Ik vind dat mijn spruit mijn taalgebruik zo snel mogelijk moet overnemen’

Zijn zestigste roman is de eerste die tevreden boertjes laat na de maaltijd: in nauwe samenwerking met de lieftallige Lena heeft Herman Brusselmans een heuse zoon op de wereld gezet die niet Cosmo, Noud of Morpheus, maar wel degelijk Roman is komen te heten. Zullen wij eens live naar de afdeling Materniteit van AZ Sint-Lucas schakelen om de stemming te peilen?

HERMAN BRUSSELMANS «De stemming is goed, al bevind ik me niet in het ziekenhuis maar thuis. Even de hond uitlaten, een column schrijven en Humo te woord staan, daarna weer terug naar Roman en Lena. Die is natuurlijk uitgeput – zo’n bevalling is arbeid – maar ook erg gelukkig. Ze had er op voorhand veel schrik voor, maar ze heeft dat goed gedaan - in een goeie zes uur was het beklonken. Zonder epidurale, al was het wel ingeleid omdat ze het begin van zwangerschapsvergiftiging had. Maar Roman is perfect gezond en in orde. Een beetje aan de kleine kant misschien – 2 kilo 87 – maar wel erg lief en mooi.»

HUMO Lijkt hi…

BRUSSELMANS «Gelukkig wel, ja. Maar hij heeft mijn wimpers en knieën.»

HUMO Wat voor knieën zijn dat dan?

BRUSSELMANS «Voetbalknieën. Ik kan dat niet uitleggen, je moet het zien.»

HUMO Toen je een paar maanden geleden aan de grote klok hing dat je zoon Roman zou heten, ging ik ervan uit dat het weer maar eens een grap van je was.

BRUSSELMANS (grinnikt) «Aanvankelijk hebben Lena en ik nog even overwogen om hem, half grappend, een typisch Hollandse naam te geven - Henk, Sjoerd, Joop – maar dat plan hebben we laten varen. Op den duur begonnen we van alles verzinnen, tot en met Nabuko Donosor, totdat Lena op een keer een lijst terugvond met de namen van haar klasgenootjes op de lagere school. Daar stond een Roman tussen, volgens haar een tof ventje. We wisten meteen dat het bingo was, ook al omdat er een ‘man’ in zit, net als in Brusselmans: dat wilde ik sowieso al. En als je moet kiezen tussen Roman of Manfred, is de keuze snel gemaakt, natuurlijk.

» À propos, nadat we een reclame voor Kinder Bueno hadden gezien, hebben we er ook nog aan gedacht om hem voluit Roman Bueno Brusselmans te noemen. Toch maar niet gedaan.» (steekt een sigaret op)

HUMO Euh, ging jij niet stoppen met roken?

BRUSSELMANS «Ik heb dat meermaals aan Lena beloofd, ja, maar ik slaag er niet in. Gisteren in het ziekenhuis heb ik voor de eerste keer sinds mijn vroege tienerjaren elf uur aan een stuk niet gerookt, en dat viel me eerlijk gezegd ongelooflijk tegen.»

HUMO Uit de honderden socialemediacommentaren sinds de geboorte heb ik deze geplukt: ‘Herman zal in het bijzijn van z’n spruit op zijn taal moeten beginnen letten’.

BRUSSELMANS «O nee, integendeel, ik vind dat mijn spruit mijn taalgebruik zo snel mogelijk moet overnemen. Lena zou dat ook fantastisch vinden, dat hij al begint te schelden wanneer hij nog in de pampers zit. Al kan taal hem voor hetzelfde geld geen fuck schelen, natuurlijk.»

HUMO Zo snel mogelijk een tweede kind dan maar?

BRUSSELMANS «Zo snel mogelijk een knoop erin, ja.»