Deafman Glance: de nieuwe plaat van Ryley Walker

Met ‘Golden Sings That Have Been Sung’ maakte Ryley Walker één van de beste platen van 2016, een meesterwerk dat alle fans van Wilco, The War on Drugs en Elliott Smith een warm gevoel bezorgde. Een kleine twee jaar later heeft hij een opvolger klaar: ‘Deafman Glance’.

'Veel feesten en heel veel gin-tonics, ik was daar klaar mee'

Ryley Walker nam zijn nieuwe plaat op in Chicago, opnieuw samen met improvisatiegrootheid LeRoy Bach, de man die Wilco de weg naar ‘Yankee Hotel Foxtrot’ toonde.

HUMO Je werkte met dezelfde producer en in dezelfde setting als bij ‘Golden Sings’, dus verwachtte ik opnieuw een jazzy folktoverbal, maar ‘Deafman Glance’ is stemmiger, meer akoestisch, rustiger. Een beetje zoals je doorbraakplaat ‘Primrose Green’.

Ryley Walker (lange stilte) «Hmmm. Daar zit wel wat in. Met ‘Golden Sings’ ben ik erin geslaagd om een groter publiek te bereiken. Ik was vaker en langer op tournee dan ooit en de druk groeide gestaag. Niet dat ik daardoor in een kramp ben geschoten, ik hou wel van wat druk. Maar ik wil niet vooraf bepalen waar ik heen ga en wat ik ga doen. Ik wil best ‘Golden Sings part two’ maken, maar alleen als ik daarop uitkom na een lange tocht. Bij deze plaat liep het simpelweg anders.»

HUMO In de bio bij de plaat schrijf je dat je een trein bent die nooit aankomt op het eindstation.

Walker «Het komt zwaarmoedig over, maar het tegenovergestelde is waar: ik loop graag de wereld in zonder plan, om te zien waar ik uitkom. Overigens heb je die bio verkeerd gelezen: ik schreef dat Chicago de trein is die nooit arriveert. I am more of a passenger, my friend.»

HUMO Wat betekent Chicago voor je? Je hebt het veel over de stad.

Walker «It’s alive, man. En de muziektraditie is schitterend. Daarom ben ik zo blij met LeRoy: hij kent de scene en is mijn gids. Maar de vele mogelijkheden in Chicago zijn ook een valkuil. Ik begon aan de plaat met veel zelfvertrouwen. Ik dacht: ‘Een paar sessies en klaar.’ Dat duurde uiteindelijk bijna een jaar (lacht).»

HUMO Was je arrogant?

Walker «Misschien. Ik kan erg twijfelen maar over mijn kunst ben ik zelfverzekerd. Ik dacht het helemaal voor elkaar te hebben. Stiekem wilde ik een groot meesterwerk maken.»

HUMO En dat is niet gelukt?

Walker «You tell me.»

HUMO Eerlijk: ik vind het een lastige plaat. Alles wat ik zo goed vond in je vorige twee platen, komt hier veel trager naar boven. Maar ik ben er wél al twee maanden naar aan het luisteren.

Walker «Klinkt als de opnames zelf (lacht). Ik kan je wel volgen. Ik denk dat je de plaat ‘thoughtful’ kunt noemen, ik peins en pieker in de teksten en ook in de muziek. Maar ik ben er wel heel trots op.»

HUMO Misschien ga ik te diep, maar ‘Deafman Glance’ komt over als een plaat van iemand die gestopt is met excessief leven. Wil je daar iets over kwijt?

Walker «Ik drink niet meer en ik neem ook geen drugs meer, dat klopt. Ik ben nooit Keith Richards geweest, maar bij tien jaar on the road met alleen een gitaar en een fris T-shirt als bagage horen veel couchsurfen, veel feesten en heel veel gin-tonics. Ik was daar klaar mee. Maar dat is niet echt waar de plaat over gaat, voor mij was het veel meer een zoektocht naar identiteit, naar rust.»

HUMO Wat zegt het over jou dat je zonder plan een meesterwerk wilt maken?

Walker «Dat ik me niet wil vervelen, denk ik. En dat ik doe wat mijn hart me ingeeft, hoe cliché dat ook klinkt. Ik durf. Of misschien moet ik zeggen: ik denk en hoop dat ik durf.»

HUMO Volgens mij moet het voor jou altijd een passieproject zijn, anders lukt het niet.

Walker «Hmmm. Klopt. Ik wil mijn ouders niet beledigen, maar laat ik toch afsluiten met een observatie uit mijn jeugd: ze hielden van muziek, maar voor hen was het een gebruiksvoorwerp, iets voor tijdens het afwassen of een autoritje. Zoals het is voor ieder normaal mens, veronderstel ik. Maar voor mij is dat ondenkbaar. Muziek moet en zal altijd aanwezig zijn.»

HUMO Wat is eigenlijk een ‘deafman glance’?

Walker «Ik heb er al veel verschillende verklaringen voor gegeven, maar vandaag denk ik dat het de blik is van iemand die zich niet meer laat afleiden, die in zijn eigen wereld met eigen regels het juiste pad heeft gevonden.»

‘Deafman Glance’ verschijnt op 18 mei bij Dead Oceans.

Ryley Walker speelt op zondag 15 juli op het Cactusfestival in Brugge. Info & tickets: cactusfestival.be.