Deze week bij Humo: 'Waar is Barry?' van Bart Cannaerts

Deze week bij Humo: ‘Waar is Barry?’, de zaalshow waarmee Bart Cannaerts vorig jaar door het Vlaamse land trok, speciaal voor u op handig dvd-formaat gestanst. Barry is intussen overigens gevonden: na omzwervingen bij Shelter (‘Benidorm Bartards’, ‘Wat Als?’), ‘De Pappenheimers’ en ‘Geubels en de Belgen’ zit hij nu bij Panenka, het nieuwe productiehuis van Tom Lenaerts.

Bart Cannaerts «Barry is binnenkort ook presentator van Humo’s Comedy Cup (de wedstrijd die hij in 2007 op zijn naam schreef, red.). Een hele eer, toch? In de jury zou ik niet willen zitten, da’s te raar. Ik weet wel dat ik het niet kan blijven verkondigen, maar in mijn hoofd ben ik nog altijd een beginner. Ik heb niet het gevoel dat ik weet hoe het moet, wat zou ik dan in godsnaam anderen gaan beoordelen? Zitten er ooit comedians in de jury van de Comedy Cup? Volgens mij niet. Ja, Urbanus, maar dat is een instituut. En toen hij erin zat, was hij volgens mij ook nog niet zelf terug aan het spelen, wat het toch ook iets makkelijker maakt. ’t Is een klein wereldje hè. Ter illustratie: toen ik won, zat Tom Lenaerts in de jury (lacht). Die ik toen overigens niet persoonlijk kende.

»Die Comedy Cup heeft mij wel wat opgeleverd. Alleen al de boost die je zelfvertrouwen krijgt, is veel waard. Bevestiging krijgen van een jury die zegt ‘Wij vinden jou de beste’ is heel plezierig, zeker voor iemand die sowieso op zoek is naar bevestiging. Zoals alle comedians trouwens, en bij uitbreiding iedereen die op een podium kruipt. Mijn eerste optreden na de Comedy Cup was in een jeugdhuis, in Oostmalle als ik me niet vergis. Ik voelde me de man van de wereld, en het marcheerde voor geen meter (lacht). Meteen terug naar af: je kunt niet geloven hoe snel je dat zelfvertrouwen weer kwijt bent.»

HUMO Kun je er doorgaans de vinger op leggen waarom het niet werkte? Bij muzikanten is het a) de drummer, b) technische problemen, of c) het geluid.

Cannaerts (lacht) «Bij mij is het d) iets anders. Nee, het makkelijkst is om het op het publiek te steken – ‘het was niet mìjn publiek’, heet dat dan – maar dat mag je eigenlijk nooit doen. Ik heb het lange tijd op mijn schoenen gestoken, echt waar. ‘Tuurlijk was het niet goed, ik had verdomme de foute schoenen aan’. (Trekt zijn linkervoet op zijn rechterknie) Kijk, dit is bijvoorbeeld niet goed. Niks met een hak. En dit is niet eens een échte hak, maar toch: ’t moet plat zijn. Sportschoenen eigenlijk. Niet te chic, dat verbrodt mijn podiumpersonage. Jeansbroek en een afgewassen T-shirt, zo gewoon mogelijk. Maar euh, dat is onzin, hè (lacht). Mijn huidige shows speel ik in kostuum en dat gaat prima. Iedereen blij. Gedaan met de discussies met mijn lief en mijn technieker die altijd al vonden dat ik meer moeite moest doen om er proper uit te zien.

»Ik draag doorgaans een hele tour lang dezelfde kleren – vroeger dezelfde jeans en T-shirt, nu hetzelfde pak – niet uit bijgeloof maar omdat dat gewoon gemakkelijk is. Dan hoef je er niet over na te denken, hoeven ze mij niet te bellen om te vragen wat ik ga aantrekken.»

HUMO Gebruik je ook altijd dezelfde deodorant?

Cannaerts (lacht) «Soms speel je vier dagen na elkaar, is er tussendoor geen tijd om je kleren te wassen, en dan… Ja, dan stinkt dat echt, hè. Het T-shirt dat ik draag in ‘Waar is Barry?’ werd elke avond op het einde van de show nat, en dat kwam de zaak zeker niet ten goede. Soms hing ik het te drogen in de auto, maar soms bleef het gewoon tot ’s anderendaags in mijn rugzak zitten, opgerold in een bolleke (lacht).»

HUMO Op het einde van ‘Waar is Barry?’ word je nat in een regenbui op het podium. In de Arenbergschouwburg in Antwerpen, de show die gefilmd werd voor de dvd, is er plots veel meer regen dan op de andere avonden. Dat leek me raar.

Cannaerts «Nu vraag je me om één van mijn mysteriën te onthullen. (Twijfelt) Op de dvd staat een extra met audiocommentaar, en…»

HUMO Die heb ik niet volledig bekeken.

Cannaerts «Dat snap ik. Da’s gewoon anderhalf uur babbelen over het anderhalf uur babbelen op het podium. Op een dvd moeten extra’s staan, hè. Bij films vind ik zo’n audiocommentaar soms wel verhelderend, maar bij comedy is het misschien niet het allerbeste idee (lacht). Nu zit ik hier mijn eigen dvd onderuit te halen!»

HUMO Het alternatief is op de eigenlijke vraag antwoorden.

Cannaerts «Op het einde van dat audiocommentaar zeg ik: ‘Voor de mensen die het tot nu hebben volgehouden, mail ons eens iets naar het volgende adres.’ En er hebben best wel wat mensen gemaild! Chapeau! Eén iemand zei: ‘Met een joint erbij is het echt topmateriaal’ (lacht).»

HUMO De vraag!

Cannaerts «Allee vooruit, ik wil het tegen jou wel vertellen: het was elke keer evenveel regen. ’t Is te zeggen: de eerste drie keer was het minder, de vierde keer ineens meer, en toen ging er een lichtje branden: ‘Hey, dit is grappiger!’»

HUMO Dus de slappe lach die je ervan krijgt, is ook gespeeld?

Cannaerts «Een beetje wel, ja. Spijtig, hè?»

HUMO Vakmanschap.

Cannaerts «Mijn lief kan er niet tegen als ik dat doe.»

HUMO Ze zal denken: wat faket hij dan nog allemaal?

Cannaerts (lacht) «Kan die zó goed liegen? Mensen vinden het gewoon leuk als je begint te improviseren, zelfs als het gespeeld is. En we doen het allemaal hoor. Jacques Vermeire, die kreeg ook elke avond de slappe lach, en dat was heus niet elke keer echt. Mensen willen het gevoel krijgen dat er iets unieks gebeurt.»

HUMO Je bent geen harde comedian.

Cannaerts «Nee.»

HUMO Hoe zou je jouw stijl omschrijven?

Cannaerts «Ik neem graag ‘het andere standpunt’ in. In ‘Waar is Barry?’ zit er een stuk over mensen die applaudisseren in het vliegtuig na de landing. Ik zeg: ‘Tuurlijk moet je klappen, die piloten verdienen dat!’ Terwijl veel andere komieken wellicht zouden lachen met de mensen die applaudisseren. Mocht ik een mop maken over Ikea, dan zou dat gaan over hoe geweldig ik hun meubels vind en hoe makkelijk het is om die dingen in elkaar te zetten. En niet over dat er altijd één schroefje ontbreekt. Bij mij ontbreekt er nóóit een schroefje! En die tekeningen zijn superlogisch. Ikea is gewoon top!»

HUMO Ben je nu eigenlijk nog veel aan het spelen? Ik heb het opgezocht maar je website lag plat, de openingspagina stond vol met rare formules.

Cannaerts «Mijn schuld, het zou intussen opgelost moeten zijn. Er moesten een aantal dingen aangepast worden en ik dacht: ‘Ik doe het zelf wel even, zo moeilijk kan dat niet zijn.’ Wel dus. Enfin, van oktober tot eind december speel ik nog vollen bak ‘Wanneer gaan we nog eens bowlen?’ Vijfendertig keer of zo. Dat is best zwaar, ja, overdag bij Panenka werken en ’s avonds het podium op. Maar toen ik nog bij Shelter zat, deed ik dat ook.

»Ik heb de show intussen al negentig keer gespeeld, dus veel stress komt er niet meer bij kijken, ik ken ’m wel. Aankomen tegen zes, rustig iets eten en het podium op. Dan kan ik tot vijf uur werken bij Panenka. Pittige dagen, dat zeker: om negen uur beginnen, de hele dag nadenken en gefocust zijn, en dan ’s avonds nog eens aan de bak.»

HUMO Hoe gaat het eigenlijk bij Panenka?

Cannaerts «Voorlopig is het niet veel meer dan met Tom in een kamertje naar een leeg bord zitten staren. We zijn nog maar net begonnen, hè. Alles kan nog, alle zenders en alle programma’s. Een quiz, een reportageprogramma, fictie... Wat het niet noodzakelijk makkelijker maakt.»

HUMO Al tegen Tom Lenaerts gezegd: ik check vanavond wel even of dat grappig is.

Cannaerts «Nee, nog nooit. Maar helemaal geen slecht idee. Bedankt voor de tip (lacht). Nu, wat op toneel werkt, pakt niet noodzakelijk op het scherm, hè. En vice versa. ’t Is een ander medium, met andere wetmatigheden. Daarom ook dat ik stand-up op tv of op dvd… (Aarzelt) Ik ga stoppen, want ik heb mijn dvd al genoeg afgebroken. (Tegen ons recordertje) Mensen, koop volgende week allemaal de Humo, en als jullie het grappig vinden, kom dan zeker ook eens live kijken, want dat is nóg grappiger.»

Bij het afscheid nemen vraag ik ’m nog of hij het ook zo vervelend vindt dat je nooit goed weet welke mannen je nu moet kussen en welke niet.

Cannaerts «Dat heb ik letterlijk in mijn Excel-sheet staan – ik werk mijn shows altijd uit in Excel, het beste programma ter wereld. ‘Kussende mannen’, staat er. Ik vind dat we daar misschien maar eens mee moeten stoppen. Het zijn de acteurs die daarmee begonnen zijn, hè. Om hip te zijn. Maar nu ze gemerkt hebben dat iedereen het doet, zijn ze overgeschakeld op iets nieuws. Weet je wat ze nu doen? (Wijst naar zijn mond) Op den tater. Laatst kwam er eentje naar mij toe, lippen al getuit, recht op doel af. Ik ben erg duidelijk geweest: no way, maat.»

We schudden elkaar kordaat de hand en gaan opgelucht en voldaan ons weegs.