Digitale tv voor dummies: Animatiereeksen
Animatiereeksen zijn al lang niet meer alleen voor kinderen, en daar spelen Netflix en co. ook op in. Met als voortrekker een paard met een depressie.
‘The Horse Whisperer’, ‘Spirit’, ‘War Horse’ en ‘Black Stallion’: blij dat paardenliefhebbers aan hun trekken komen op Netflix, maar liever zouden we het nog eens hebben over het bekendste paard van de digitale televisie, ‘BoJack Horseman’. De animatieserie vol antropomorfe beesten wordt immers beter met de jaren. Terwijl de tekenstijl niets van zijn kleur en gevoel voor detail verliest, krijgt de materie een steeds donkerder en grimmiger kantje. Bijtende satire en onomfloerste kritiek op het hypocriete Hollywood wordt ook in het derde seizoen – soms met een stomp in de maag, dan weer met een subtiele steek onder water – in sneltreinvaart op de stilaan in een depressie wegzinkende kijker afgevuurd. Want het is niet omdat de lachtranen je soms over de wangen lopen, dat je écht vrolijk wordt van BoJack en de aaneenrijging van zijn existentiële crisissen. De P staat trouwens ook voor ‘Plenty goeie animatieseries op uw digitale tv’. Of ‘Animals’ (Play More) daarbij hoort valt, zult u zelf moeten beoordelen. Het is van de prestatie van onze Rode Duivels geleden dat de internationale pers nog zo verdeeld was over ongedierte dat er het beste van probeert te maken. De niet altijd even subtiele HBO-serie wordt bevolkt (nu ja) door onder meer ratten, duiven en vliegen die zich verliezen in tal van perversiteiten, vuilbekkerij en amorele acties – die uiteraard een menselijk kantje vertonen. Zo zijn er de Canadese ganzen die zich voordoen als zwanen in de hoop met een mooiere vogel te kunnen, euh, vogelen. Waar we wél zeker van zijn, is de superieure kwaliteit van ‘Rick and Morty’. Waarom Netflix enkel het eerste seizoen van de niet minder dan geniale Adult Swim-serie aanbiedt, is ons een raadsel. Wij, en honderdduizenden met ons, kijken al meer dan een jaar uit naar het derde seizoen van de intergalactische, interdimensionale avonturen van de alcoholverslaafde, misantrope Rick and Morty Archer wetenschapper en zijn immer nerveuze, ietwat dommige kleinzoon. Voorts willen we u nog het uitstekende ‘Archer’ (mondjesmaat op Acht en integraal op Netflix) aanraden, een James Bond-parodie over een uitmuntende, maar sociaal incapabele en – alweer – alcoholverslaafde spion. Een reeks die wegkomt met grappen over anale seks en mannen met borstkanker verdient u aandacht, toch? Als u helemaal mee wil zijn met de eerste aflevering van het vierde seizoen, geeft u best ook ‘Bob’s Burgers’ een kans – u zult het zich niet beklagen – met dezelfde H.J. Benjamin in de hoofdrol. Tot slot, met de P van ‘pousse-café’: ‘Monkey Dust’, het Britse, beenharde antwoord op alles wat er fout loopt in de wereld (toch tussen 2003 en 2005) vindt u integraal terug op dailymotion. com. ‘Mama, waarom is het zwembad helemaal rood? Heeft iemand erin geplast?’ – ‘Nee, kind, ze hebben er juist een pedofiel in vermoord.’ De wrange humor hakt er meer dan tien jaar na het ter ziele gaan van de serie nog steeds flink in.
