Divine Comedy - Victory for the Comic Muse
Geen idee waarom iemand ouder dan dertien en met een IQ hoger dan zes genoegen neemt met perspectiefloos monotoon gedram in zwart-wit, als je ook naar kamerbreed glorieus vakmanschap in technicolor kan luisteren.
Hoe beperkt en eendimensionaal lijkt veel andere popmuziek en het geëmmer van monotoon mekkerende, navelstarende rappers wier wereld eindigt aan het tipje van hun lul, vergeleken met de verfijning en de reikwijdte van Divine Comedy! One Man Band Neil Hannon biedt al negen cd's lang meesterlijke songs, tonnen charme, briljante arrangementen, en inventieve, ontroerende en grappige songteksten. Het zijn boude woorden, maar leg de output van Elvis Costello en Van Morrison van het voorbije decennium naast die van Hannon, en hij wint met voorsprong. Hannon is subtieler dan Costello, en veelzijdiger dan Morrison. Hij is het bastaardkind van Burt Bacharach, Lou Reed, Ray Davies en Randy Newman. I rest my case.
undefined
Neil wil het ook voor zichzelf boeiend houden, en daarom nam hij 'Victory for the Comic Muse' old school-gewijs in twee weken op (achttien songs in veertien dagen tijd!), zonder overdubs, met groep én orkest live in de studio, zonder dat de quality control eronder leed. Faut le faire.
Zoals steeds heeft Hannon een exquise vracht excentrieke onderwerpen gecoverd. Opener is 'To die a Virgin' , een paranoïde gedachte waarmee heel wat rukkende dertienjarigen maar al te vertrouwd zijn ('Help, ik heb nog geen lief, wie weet ben ik op m'n sterfbed nog altijd maagd!') Ook onweerstaanbaar is het naar Alan Partridge ruikende 'Diva Lady'. En 'Threesome' is zo aanstekelijk dat je zou meedoen, ook al is een triootje met Hannon allerminst het hoofdlot uit de liefdesloterij.
Op elke Divine Comedy-cd staat minstens één onbetwistbare klassieker, en hier is dat 'A Lady of a Certain Age'. De titel is een prachtige oer-Engelse uitdrukking (bedoeld wordt het soort ouder wordende voormalige vamp dat al een paar jaar haar negenentwintigste verjaardag viert), en de soundtrack erbij is puur goud.
'Victory' is geen meesterwerk, maar tien perfecte popsongs en één cover ('Party Fears Two' van The Associates) voor vijftien euro is geen geld. Snelle beslissers krijgen bij de eerste persing de extra dvd 'The Divine Comedy's Mysterious World' cadeau, en dat is voor fans én muzikanten een eye opener.
