Docu: Bots trekt ten strijde

Kom daar tegenwoordig nog maar eens om: de leden van de socialistisch geïnspireerde Eindhovense band Bots, vooral in de jaren zeventig bekend vanwege het geuzenlied ‘Zeven dagen lang’ (‘Wat zullen we drinken / Zeven dagen lang’), wilden met hun muziek niets minder dan de wereld verbeteren.

Of ze daar in geslaagd zijn, mag voor discussie vatbaar zijn; feit is dat ze decennialang een goed belegde boterham hebben weten te verdienen. Bots – zo zult u in de documentaire zien die vanavond wordt uitgezonden in ‘Het uur van de wolf’ - is al sinds haar begindagen groot in Duitsland.

Frank van Osch (regisseur) «In 2005 maakte ik een kort filmportret van de frontman van Bots, Hans Sanders, die ik kende omdat hij in die tijd een café in Eindhoven uitbaatte waar ik zelf weleens met mijn groepje kwam optreden – ik speel gitaar. Dat portret was in die zin opmerkelijk dat het toonde dat Sanders in zijn vrije tijd graag mocht golfen: niet meteen een voor de hand liggende sport voor iemand die zich jarenlang als de grote antikapitalist had geprofileerd.

»Toen ik een paar jaar later het bericht kreeg dat Hans ernstig ziek was, heb ik hem gebeld met de vraag of ik geen documentaire over Bots mocht maken. Ik ben hem dan in het ziekenhuis gaan bezoeken, en nadat ik een tijdlang met ‘m had zitten praten, zei hij: ‘Oké, ga die film maar maken. Maar als je mij nog wil filmen, zul je wel snel moeten zijn. Kom na het weekend maar terug.’ Ik ben helaas nooit meer terug hoeven te gaan: hij is dat weekend gestorven. De meest recente beelden van Hans in ‘Bots trekt ten strijde’ komen dus uit dat korte filmportret uit 2005 – verder heb ik me noodgedwongen moeten beperken tot interviews met de overige bandleden, en met bevoorrechte getuigen.

»Wel heb ik heel wat prachtige archiefbeelden kunnen bemachtigen, onder andere van een Nekka-Nacht eind jaren zeventig in het Sportpaleis in Antwerpen, waar Bots voor rumoer zorgde door het socialistische strijdlied ‘De lange weg’ aan te heffen, met in het refrein de regel ‘Komt, socialisten, trekt ten strijde!’. En voorts zit er uiteraard veel Duits archiefmateriaal in, want in Duitsland is Bots altijd groter geweest dan in Nederland en Vlaanderen samen. De eerste keren dat ze er gingen optreden, zongen ze nog gewoon in het Nederlands, maar daarna zijn ze voorgoed op het Duits overgeschakeld.

»En dat ging met vallen en opstaan. Zo had Hans de zin ‘we drinken samen’ uit ‘Zeven dagen lang’ aanvankelijk vertaald als ‘Wir trinken samen’, niet wetend dat ‘Samen’ het Duitse woord voor ‘sperma’ is (lacht). Hilariteit alom, natuurlijk. Maar goed, het was helder waar de band voor stond, en indertijd was de linkse beweging in Duitsland veel groter en radicaler dan die in Nederland: Bots speelde daar op demonstraties tegen kernenergie voor wel honderdduizenden mensen.

»En nu nog altijd, met een nieuwe zanger in de gelederen, luisteren ze partijbijeenkomsten op van Die Linke, en spelen ze op allerlei linkse demonstraties. De tijden zijn enorm veranderd sinds de jaren zeventig, maar toch zie je daar nog mensen die met de vuist in de lucht ‘Revolution!’ staan te roepen.»

HUMO Als ik even oneerbiedig mag zijn: Bots doet me in die zin aan christian rock-bands denken dat de kwaliteit van de muziek er niet zoveel toe doet - als de teksten maar over Jezus gaan.

Van Osch (lacht) «Daar heb je wel een punt, ja. Al gaan lang niet al hun nummers over het socialisme of de linkse strijd. Ze hebben zelfs een carnavalsnummer, ‘Frikandellen’. En hun nieuwe repertoire bevat onder meer het bloedstollend mooie ‘Hans’, dat gaat over hun overleden frontman. Een mooier eerbetoon lijkt me niet denkbaar.»