Docu: Kroost

Na het dal van Niels Albert, de ontboezemingen van Jacques Vermeire en de reisverhalen van Goedele Liekens zouden we ‘Kroost’ nog gaan associëren met kommer en kwel. Eerlijke, mooie, aan de ribben klevende kommer en kwel, maar toch. Deze week niks van dat: met Helmut Lotti, de kersverse centrale figuur, gaat het prima, dank u.

Helmut Lotti «Het zal een weinig spectaculaire aflevering zijn, vrees ik (lacht). Ik denk dat Eric Goens (programmamaker, red.) mijn verhaal gewoon interessant vond: een verhaal van menselijke en artistieke ontwikkeling, meer niet.»

HUMO Eric Goens staat erom bekend geen nee te aanvaarden: hij blijft beleefd aandringen tot die ja er komt.

Lotti «Is dat zo? Dan heb ik heel vlot toegezegd, denk ik (lacht). We zijn eens gaan eten en omdat ik drie afleveringen uit het vorige seizoen van ‘Kroost’ had gezien die ik heel mooi vond, heb ik ’m meteen gezegd dat het goed was.»

HUMO Wat krijgen we allemaal te zien?

Lotti «Ik weet niet welk materiaal gebruikt zal worden, maar we zijn onder meer naar Amerika getrokken, naar Memphis.»

HUMO Naar Elvis dus.

Lotti «Ja, maar Graceland hebben we niet bezocht. We hebben het er wel over muziek gehad en over mijn fascinatie voor Elvis. We zijn ook gaan eten in een tent op Elvis Presley Boulevard, waar ze zijn lievelingsdessert serveren: iets van 4.000 calorieën.»

HUMO Ik luister.

Lotti «Gefrituurde banaan in vloeibare bruine suiker en ahornsiroop, met twee gigabollen vanille-ijs en slagroom, en pindakaas toe.»

HUMO Klinkt fantastisch walgelijk.

Lotti «Het was zo gross als het maar zijn kan. Maar wel lekker! Daarvoor had ik overigens al ‘The King’ gegeten, een entrecote van een halve kilo. Dit moet je misschien over mij weten: ik sta bekend om mijn, euh, stevige eetlust. Gelukkig sta ik er óók om bekend dat ik veel loop en fiets (lacht).»

HUMO Maar terug naar ‘Kroost’.

Lotti «Juist, ja. We hebben het ook gehad over het begin van mijn carrière en we zijn bij mijn moeder langs geweest – alleen op het terras, want interieurs van mezelf of van familie zijn privé. Daarna heeft Eric nog met Jelle (Van Riet, zijn partner, red.) over mij gepraat, en we zijn naar de opera van Gent gegaan, het eerste podium waarop ik ooit heb gestaan. En euh… Dat was het zo’n beetje.»

HUMO ‘Kroost’ is een programma dat noopt tot enige introspectie. Sta je graag stil bij het leven?

Lotti «Jazeker: als ik dat niet zou doen, zou mijn carrière er wel anders hebben uitgezien. Want dat was ik nog vergeten: ze zijn ook komen filmen in de studio, waar ik aan mijn nieuwe plaat aan het werken ben. Die zal overigens weer anders klinken. Ik heb met mijn Nederlandstalige plaat ‘Mijn hart & mijn lijf’ dertig concerten kunnen geven in Vlaanderen. Dat is wel een succes, maar na twee jaar bijna uitsluitend aan een plaat te hebben gewerkt is het toch wat weinig als je er negentig per jaar gewend bent. Dan zit ik toch iets te veel thuis naar mijn zin (lacht).»

HUMO Nu liefst weer een iets groter publiek?

Lotti «Dat gaat niet over een publiek, dat gaat over een territorium. Of het me een groter publiek zal opleveren, dat weet ik niet. Ik heb heel mijn carrière geprobeerd om andere dingen te doen, zo ook met die Nederlandstalige plaat. Ondertussen heb ik even aan de kant gestaan en merk ik dat het leven even snel blijft voorbijgaan, of ik nu iets doe of niet. Dan kies ik liever om er volle bak voor te gaan. Aan vervroegd pensioen denk ik nog niet.»

HUMO Wat wil Helmut Lotti nog bereiken in het leven?

Lotti «Mooie platen maken. Zo lang en zo veel mogelijk.»