Docu: Louis Theroux: Extreme Love- Dementia

Aan bevreemdende momenten is er nooit een gebrek in de documentaires van Louis Theroux: denk aan Eugène Terre'Blanche, de voorman van de Afrikaner Weerstandsbeweging, die een fan blijkt van Lionel Richie; de neonazi die verkondigt graag naar 'Are You Being Served?' te kijken; of de straatboef uit Johannesburg die desnoods een kind in de microgolfoven zou stoppen om zijn eisen kracht bij te zetten.

Maar in 'Extreme Love: Dementia' - waarvoor Theroux op safari ging in Beatitudes, een centrum in Arizona waar dementerende familieleden worden verzorgd door hun geliefden - regeert de ontroering. 'Van het beste dat ik ooit heb gemaakt,' zo schreef hij op zijn blog, al voegde hij eraan toe dat het tegelijk van het moeilijkste was.

Louis Theroux «Alle hoofdrolspelers waren extreem kwetsbaar, dus het gevaar dat je ze gaat manipuleren loerde voortdurend om de hoek. Op een bepaald moment vroeg ik Gary of hij getrouwd was, terwijl ik natuurlijk wist dat hij het al dertig jaar was - hijzelf is het allang vergeten.

»Ik voelde me heel ongemakkelijk bij die vraag, want het leek alsof ik nu geen band probeerde op te bouwen met mijn hoofdrolspelers, zoals ik anders altijd doe, maar integendeel hun zwakheden probeerde bloot te leggen.

(Zucht) »Het is ook zo verwarrend: je staat met iemand te kletsen die normaal lijkt te functioneren en zelfs vrolijk commentaar levert op wat hij hoort en ziet, terwijl je beseft dat hij compléét losstaat van wie hij ooit was. Maar uiteindelijk denk ik dat we erin geslaagd zijn om te evoceren wat het betekent om een unieke persoonlijkheid te zijn die tegelijk aan- en afwezig is.

»Sinds ik die documentaires over dementie en autisme heb gemaakt, krijg ik voortdurend te horen dat ik eindelijk serieuzere onderwerpen tackel, maar ik beschouw dit niet als een breuk met het verleden. Eén voorbeeld: als Gary door zijn aandoening vergeet dat hij al dertig jaar getrouwd is en voortdurend nieuwe relaties aangaat, dan zorgt dat voor situaties die vergelijkbaar zijn met die van de swingers over wie ik ooit een documentaire heb gemaakt, toch?

»Al is er één enorm verschil met mijn vorige films: die gingen altijd over mensen die min of meer zélf ergens voor gekozen hadden. Maar dementie komt brutaal je leven binnengewandeld, en het overvalt ook je dierbaren, die bovendien verschrikkelijke beslissingen moeten nemen.»

Bekijk een fragment:

undefined

undefined