Docu: Rallying - The Killer Years
Rallyfanaten - u herkent ze aan de autosticker die stelt dat hun sport geen misdaad is - denken met weemoed terug aan de vroege jaren tachtig, en de tijd van Groep B.
In die klasse, ingevoerd in '82, kregen de autoconstructeurs een nooit geziene vrijheid om de snelste en krachtigste wagens te produceren die ooit over de openbare weg zouden scheuren.
Grommende, mythische beesten volgens de fans, onbeheersbare moordkarren volgens de tegenstanders. Fabrikanten als Lancia, Peugeot, Audi (de fameuze Audi Quattro) en Opel (de Manta) voerden de motoren van hun machines jaar na jaar verder op, tot in 1986 het noodlot toesloeg.
In Portugal ging een Ford RS200 het publiek in, met drie doden en eenendertig gewonden tot gevolg; en in Corsica maakte de Fin Henri Toivonen een dodelijke crash, samen met zijn navigator Sergio Cresto. Nog diezelfde dag werd in een persconferentie het einde van Groep B aangekondigd.
In 'Rallying: The Killer Years' vertellen coureurs als Ari Vatanen, Stig Blomqvist, Walter Röhrl en Michèle Mouton over de opwindende, maar levensgevaarlijke vier jaar waarin de rallysport de formule 1 naar de kroon stak.
Rich Heap (regisseur) «Groep B moest een feest worden, sport op z'n best. En dat was ook zo - voor even. Daarna liep het mis. Ik was erg aangegrepen door ons bezoek op Corsica aan de plek waar Toivonen en Cresto van de weg af gingen. Daar lag de kern van het verhaal: hoe is dit kunnen gebeuren? Het is maar sport, in godsnaam!»
Ari Vatanen «Men zegt tegenwoordig dat het gekkenwerk was. Maar wie bepaalt wat dat is, gekkenwerk? De mens is tot wonderbaarlijke dingen in staat.»
- Toivonen verongelukte met een Lancia Delta S4. Een jaar eerder, na zijn overwinning in Wales, zei hij over die auto: 'Ik heb wel gewonnen, maar ik weet nog altijd niet hoe ik hem moet besturen. Hij heeft duidelijk een eigen willetje.'
Vatanen «Om te zien waar je grenzen liggen, moet je er eerst óver geweest zijn: dat is waar het in de wereld om draait. Het belangrijkste probleem was niet dat de auto's oncontroleerbaar waren, wél dat ze zo makkelijk in brand vlogen. Dat is ook de reden waarom Henri overleden is.»
- En dan is er nog het vraagstuk van de crowd control: de duizenden fans werden nauwelijks in bedwang gehouden, ze speelden met hun leven.
Heap «Portugal was het ergst: daar kwam altijd een massa volk op de rally's af, en ze werden niet beschermd. De beelden zijn hallucinant: je ziet de coureurs navigeren tussen dikke drommen mensen, die pas op het laatste moment achteruitgaan.
»Walter Röhrl had het na zijn overwinning in 1980 al gezegd: 'De fans zullen nog eens de dood van de rallysport worden.' Hij heeft spijtig genoeg gelijk gekregen.»
undefined
