Dodelijke Marengo-proces is eindelijk van start gegaan, maar van sereniteit is geen sprake

De aanslag op het leven van de Nederlandse misdaadjournalist Peter R. de Vries in juli was het zoveelste gewelddadige incident in de marge van het Marengo-proces in Amsterdam. Daarin staat ‘Mocro-maffiakopstuk’ Ridouan Taghi terecht voor verschillende liquidaties. Men had gehoopt dat het proces sereen van start kon gaan, door even stil te staan bij de tragische dood van de Vries, maar al snel vlogen zowel aanklagers als verdediging elkaar in de haren. De advocate van Taghi besloot al op dag één de rechtbank te wraken. Haar verzoek werd vandaag afgewezen. Maar wie is Ridouan Taghi eigenlijk?

(Verschenen in Humo in juli 2021)

In mei 2019 krijgt Peter R. de Vries van de Nederlandse politie te horen dat er een prijs op zijn hoofd staat: Ridouan Taghi, die op dat moment nog steeds spoorloos is, zou hem op een dodenlijst geplaatst hebben. Het gerecht neemt de zaak bijzonder ernstig, want Taghi is er de man niet naar om loze dreigementen te uiten: in de voorbije jaren trok zijn explosief groeiende cocaïnehandel een bloederig spoor van lijken door Nederland en Europa. De Vries wil echter van geen politiebescherming weten. Zware criminelen in het nauw drijven is zijn missie, en hij is zich ervan bewust dat die gevaren met zich meebrengt. Sterker nog: als ze hem bedreigen, weet hij dat hij op het juiste spoor zit, en dus nóg wat harder moet doorbijten.

De Vries zet zijn decennialange kruistocht tegen de georganiseerde misdaad dus onverstoord verder. Amper enkele maanden later kruist hij opnieuw het pad van Ridouan Taghi, die in december 2019 werd opgepakt in Dubai en nu samen met zestien kompanen terechtstaat voor een reeks moordaanslagen. De misdaadjournalist treedt op als adviseur voor kroongetuige Nabil B., een spijtoptant die een tijdlang voor het kartel heeft gewerkt. In de aanloop naar dat beruchte Marengo-proces werden zowel Nabils broer als zijn advocaat Derk Wiersum om het leven gebracht, vermoedelijk door personen uit Taghi’s entourage. De inlichtingendiensten weten op het moment van de moorden nog niet waar de kartelbaas zich verschuilt, maar één ding lijkt duidelijk: vanuit het verborgene houdt hij de touwtjes nog steeds stevig in handen.

Op maandag 6 juli 2021 wijdt de Nederlandse talkshow ‘RTL Boulevard’ een item aan de moord op Seif Ahmed, een 34-jarige kapper die eind 2019 werd neergeschoten op een parkeerterrein in de buurt van Amsterdam. De Vries, een graag geziene gast in het praatprogramma, laat zijn licht schijnen over de rechtszaak, die een paar dagen eerder begonnen is. Enkele minuten na zijn interview verlaat hij de televisiestudio en wandelt richting Lange Leidsedwarsstraat, waar zijn auto staat. Die zal hij echter nooit bereiken: net voor hij de parkeergarage binnenwandelt, wordt hij door vijf kogels getroffen.

Terwijl De Vries wordt afgevoerd met een traumahelikopter en het schokkende nieuws zich als een lopend vuurtje verspreidt – er wordt gesproken van een executie in ware maffiastijl – staat de politie versteld van het amateurisme waarmee de aanslag is uitgevoerd: niet alleen komen verschillende getuigen melden dat ze de nummerplaat van de vluchtauto hebben gezien, ze kunnen de route van de wagen ook gewoon volgen via de verkeerscamera’s. Enkele uren later worden de daders in de buurt van Den Haag van de snelweg geplukt. Achter het stuur zit Kamil E., een Pool met een paar diefstallen op zijn kerfstok. De man naast hem – de vermoedelijke schutter – is Delano G., een 21-jarig straatschoffie dat weleens een tik op de vingers kreeg van zijn plaatselijke wijkagent, maar verder geen noemenswaardig strafblad heeft. Het duurt echter niet lang voor de alarmbellen beginnen te rinkelen: G. blijkt een neef te zijn van Jaouad W., een beruchte wapenhandelaar die bij de speurders bekendstaat als zakenpartner van... Ridouan Taghi.

Een veelzeggend verband, maar geen grote verrassing, zegt één van de rechercheurs van het Team Criminele Inlichtingen: ‘Taghi is gewoon overal, zelfs nu hij opgesloten zit. In enkele jaren tijd heeft hij zich opgewerkt van straatdealertje tot hoofd van een meedogenloze organisatie waarvan de tentakels over de hele wereld reiken. Ook in zijn cel blijft hij één van de gevaarlijkste mannen van Nederland, en misschien wel van heel Europa.’

ENGELEN DES DOODS

Stond die criminele blitzcarrière in de sterren geschreven? Een blik op zijn stamboom leert in elk geval dat Ridouan niet de eerste Taghi was die zich op de drugsbusiness stortte: in het Marokkaanse Tétouan, de stad nabij Tanger waar hij in 1977 geboren werd, bestierde zijn grootvader jarenlang het leeuwendeel van de hasjhandel. Wanneer vader en moeder samen met de jonge Ridouan naar Nederland verhuizen om er de Europese poot van het familiebedrijf uit te bouwen, ontpopt hij zich als een leergierige en ambitieuze medewerker. Hoewel hij een veelbelovend student is, hangt hij na de schooluren vooral op straat rond: hij dealt rechtstreeks uit Marokko geïmporteerde hasj, sluit zich aan bij de Utrechtse jongerenbende Bad Boys, en loopt op zijn 15de tegen een eerste veroordeling aan – voor wapenbezit en geweldpleging.

Zijn eerste aanvaring met het gerecht brengt de jonge Taghi niet op andere gedachten. Ridouan heeft geproefd van de rijkdom en de street credibility die zijn handeltje hem opleveren, en hij wil méér. Het bescheiden hasjbedrijfje van zijn familie kan hem dan ook niet langer boeien: hij heeft al een tijdje in de smiezen dat cocaïne een pak winstgevender is, en besluit zijn eigen baas te worden. Zijn zakelijke instinct legt hem geen windeieren. Ridouan Taghi breidt zijn imperium gestaag uit, en verscheept na een paar jaar ongeveer een ton van het witte poeder per maand – telkens goed voor een straatwaarde tussen de 80 en de 200 miljoen euro. De Nederlandse inlichtingendienst schat dat de Taghi-organisatie tussen 2005 en 2017 instaat voor ongeveer 30 procent van alle cocaïne die in Europa verhandeld wordt, wat hem tot één van de grootste spelers op de markt maakt. Capo di tutti capi.

Het enorme succes van zijn onderneming stijgt Taghi naar het hoofd. Zijn gewelddadige natuur – die volgens zijn omgeving wordt versterkt door overmatig alcoholgebruik – neemt de bovenhand, en hij gaat steeds driester te keer tegen zijn concurrenten. Taghi weet immers als geen ander dat cocaïne geen business voor lieverdjes is: om stevig in het zadel te kunnen blijven, moet hij zijn vijanden efficiënt en meedogenloos uitschakelen. Telkens wanneer Taghi van mening is dat een concurrent ‘buiten werking gesteld’ of ‘in slaap gewiegd’ moet worden, stuurt hij zijn trouwe eskader huurmoordenaars erop af. Hun koosnaampje: de Engelen des Doods.

Na verloop van tijd beseft Taghi – nooit te beroerd om een centje bij te verdienen – dat hij het potentieel van zijn Engelen niet ten volle benut, en besluit hij hun diensten te huur aan te bieden. Al wie graag een hinderlijk sujet uit de weg geruimd ziet, kan een beroep doen op zijn getrainde killers. Tegen een fikse vergoeding, dat spreekt. De bomen groeien tot in de hemel voor Taghi: hij is nog geen 30 jaar oud, en de onbetwiste leider van een drugs- en moordimperium dat honderden miljoenen waard is.

MEESTERSCHAKER

Pas in 2015 krijgen de inlichtingendiensten Ridouan Taghi voor het eerst in het vizier als mogelijk kopstuk van de zogenoemde ‘Mocro Maffia’, een verzamelnaam voor Nederlandse en Belgische drugsbendes met voornamelijk Marokkaanse leden. Dat Taghi zo lang onder de radar kon blijven, heeft hij vooral te danken aan de strakke en efficiënte structuur van zijn organisatie, die hij runt als een multinational – wat ze in zekere zin ook is. Hij is de onzichtbare spin in een web dat heel Europa overspant, een meesterschaker die zijn pionnen zorgvuldig kiest én plaatst: medewerkers worden geselecteerd op hun talenten, en krijgen strikte regels opgelegd over hoe, waar, wanneer en met wie ze mogen communiceren. Niets wordt aan het toeval overgelaten, niets mag de speurders naar Taghi leiden.

Toch is het de enorme omvang van zijn imperium die Ridouan Taghi uiteindelijk de kop zal kosten. Om zijn invloed op de Europese cocaïnemarkt te bestendigen en uit te breiden legt hij contact met andere grote spelers, om uiteindelijk één grote alliantie met hen te smeden. Maffiabaas Raffaele Imperiale van de Napolitaanse Camorra, de Duits-Chileense smokkelaar en witwasexpert Ricardo Vega, de Ierse moordmachine Daniel Kinahan en de Bosnische Edin Gacanin, peetvader van het beruchte Tito en Dino-kartel dat de drugstrafiek in de Balkan controleert: samen domineren ze de Europese cocaïnehandel op een nooit eerder geziene manier.

De grootschalige fusie blijft echter niet onopgemerkt. Europol en de Amerikaanse Drug Enforcement Agency (DEA) slaan de handen in elkaar om het machtige kartel ten val te brengen, en weten de bazen aardig in het nauw te drijven: in 2015 slaat Ridouan Taghi op de vlucht. Wat volgt, is een kat-en-muisspel met de politie dat jarenlang zal duren.

NACHTELIJKE RAID

Op zijn lange ontsnappingstocht doet Ridouan Taghi eerst Brussel aan. Hij verschanst zich enkele maanden in een appartement in Schaarbeek, waar hij zich vooral bezighoudt met dé levensader van zijn organisatie: de cocaïnetrafiek in de haven van Antwerpen. Hij herstructureert de verkoopnetwerken en regeert de dealerbendes met ijzeren vuist, om te laten merken dat hij nog steeds de baas is.

Wanneer de Brusselse grond hem te heet onder de voeten wordt, neemt hij de wijk naar Marokko, maar ook daar komen de DEA en de Nederlandse politie hem snel op het spoor. Met behulp van een corrupte Marokkaanse officier kan Taghi net op tijd in een rubberbootje springen, dat hem naar de Spaanse kust brengt; van daaruit vlucht hij naar Zuid-Amerika. Een jaar later duikt hij opnieuw op in Marokko, en deze keer wordt hij wél gearresteerd en opgesloten – tot hij uit zijn cel weet te ontsnappen, en opnieuw spoorloos verdwijnt.

Op 15 december 2019 – ruim vier jaar nadat hij op de vlucht is geslagen – wordt Ridouan Taghi na een nachtelijke raid op zijn villa in Dubai aangehouden. Hij heeft er jaren als een koning geleefd, en was in de zomer van 2019 nog eregast op het huwelijk van zijn Ierse kartelpartner Daniel Kinahan, in het poepsjieke hotel Burj al-Arab. Ook op de gastenlijst: Raffaele Imperiale en Ricardo Vega.

Taghi wordt overgebracht naar Nederland en opgesloten in een zwaarbewaakte vleugel van de gevangenis van Vught, waar hij zijn proces afwacht. Daar verneemt hij dat de kroongetuige in de rechtszaak, zijn voormalige medewerker Nabil B., bijgestaan wordt door een oude bekende: Peter R. de Vries.

Mocro Maffia – seizoen 3, nu te zien op Streamz