Double Bill: Team William & Protection Patrol Pinkerton

U dagdroomt weleens van een double bill met twee vaderlandse popgroepen die Humo een warm hart toedraagt? Rock Rally-chouchous Team William bijvoorbeeld, en hun goede vrienden van Protection Patrol Pinkerton? Dat treft, de twee bands doen binnenkort enkele clubconcerten in de beste double bill-traditie: pas de avond zelf wordt bekendgemaakt wie in wiens voorprogramma speelt.

'Bands, artiesten, politici, iedereen neemt zichzelf zo serieus tegenwoordig'

Bovendien heeft Floris De Decker (30), frontman van Team William en een beetje een alleskunner, de plaat van Protection Patrol Pinkerton geproducet. Ideale gelegenheid om hem eens samen te zetten met PPP-zanger Jelle Denturck (26). Wat meteen opvalt als Humo bij de twee aanschuift aan een tafeltje in de Gentse Vooruit: ze hebben het consequent over ‘PPP’ – het zijn dus niet alleen Studio Brussel-presentatoren die struikelen over die onmogelijke groepsnaam.

Floris De Decker «Ik heb Jelle leren kennen op een Elliott Smith-coveravond in een café hier in Gent. Ik moest daar ook een nummer spelen, ‘A Fond Farewell’. Ik had de eerste plaat van PPP gekocht, en woonde nog samen met Arne (Sunaert, toetsenist van Team William, red.). Op een dag lag de plaat van PPP op en was Arne klassieke muziek aan het spelen op zijn kamer: dat klonk supermooi samen. Op die Elliott Smith-avond heb ik dat toen tegen Jelle gezegd: ‘Je moet eens strijkers in je muziek steken.’»

Jelle Denturck «Maar waarom hebben we dat dan nu niet gedaan? Het zal voor de volgende plaat zijn.»

HUMO Protection Patrol Pinkerton is een Tieltse groep. Ik ken alleen TLP die van Tielt is: Tielt Lannoy Paul. Is er nog muzikaal leven in Tielt?

Denturck «Er loopt een ongelofelijke zanger rond in Tielt, Henk Stevens: één meter zestig groot, mager, maar als hij begint te zingen... net Tom Waits. Niet normaal. Ik ben nummers voor hem beginnen te schrijven; hij speelt enkel covers en ik vind dat zo jammer. Ik ben daar nog altijd mee bezig, misschien wordt dat wel iets.

»Ik heb ook net een jaar in Pittem gewoond, een dorpje bij Tielt. Ik kon daar een huis huren met ingebouwde studio, dus hebben we daar de plaat gemaakt, met de hele groep en Floris, wreed op het gemak. Maar dat was wel Pittem: een uitermate rustig, pittoresk dorp. Dus ben ik intussen weer naar Gent verhuisd.»

HUMO Herinneren jullie je nog de allereerste keer dat je op een podium stond?

De Decker «Ja, ik was 17. En het was na een optreden van Fence. Ze hadden een nummer dat ik wou horen niet gespeeld, dus was ik op het podium gesprongen. We hebben toen samen ‘Cricket’ gespeeld. Ik had in die tijd samen met mijn neef een groepje, gewoon gitaar en drums, waarmee we alleen Fence-covers speelden. En met een ander groepje, The Appendix, speelde ik alleen maar Oasis-nummers. Alles van ‘(What’s the Story) Morning Glory?’, maar dan in een punkversie. We konden nog niet al te best spelen, vandaar die punkversies.»

Denturck «Mijn eerste groepje heette The Blablablas. Ik zocht een naam in de trant van The Strokes of The Monkees en wou dat ook zo meedelen aan mijn bandleden, dus zei ik: ‘Ik wil dat we The Blablablas gaan heten.’ Waarop ze unaniem aannamen dat dat onze naam was, waarop het ook onze naam wérd. We waren trouwens heel slecht.

»De naam Protection Patrol Pinkerton heb ik van een antwoord in ‘De Canvascrack’, ze waren zo’n beetje de voorloper van de FBI. Ons eerste optreden was in een badmintonclub. We hebben ons toen ook verkleed in badmintontenue. Een ramp: de pluimpjes die we de zaal in sloegen, deden de glazen van de mensen omver vallen. We waren toen ook nog een covergroep: The Strokes en Arctic Monkeys. Hun ‘Fluorescent Adolescent’ vind ik nog steeds de perfecte song. Klinkt zo simpel, maar zit megagoed in elkaar. Na Arctic Monkeys heb ik The Strokes leren kennen, en jarenlang heb ik naar niks anders geluisterd.»

De Decker «Gisteren heb ik nog naar The Strokes op Reading 2011 zitten kijken. Ze beginnen, spelen de ene bom na de andere, dat je denkt: ‘Allee, ze zijn al hun kruit aan het verschieten!’ Maar dat houden ze dus met gemak een uur vol, zo veel briljante singles hebben ze.»

Denturck «Ik ben nog naar Benicàssim (festival in de buurt van Valencia, red.) geweest, speciaal om The Strokes te zien.

»Maar we zijn eigenlijk maar twee optredens lang een echte covergroep geweest. Daarna heb ik mijn eerste nummer geschreven: ‘Watching Over You’, dat op onze eerste plaat staat. En ik ben blijven nummers schrijven. Maar ik heb dat echt moeten leren, we hebben zo gemeanderd... Op een bepaald moment ging ik echt richting stadionrock.»

HUMO Je hebt lang naar een vorm gezocht?

Denturck «Ik ben ook een tijdje met cabaret bezig geweest. Wedstrijden meegedaan, gewonnen, manager gekregen, voorprogramma’s van bekende cabaratiers gedaan... Op een bepaald moment kon ik er zelfs van leven – nipt, maar het lukte. Alleen vond ik het tegen dan niet meer zo tof. Ik had iets te vertellen, maar niet in die vorm. Het is ook maar recent, nu met de tweede plaat, dat ik het gevoel heb dat ik iets kan vertellen met muziek. Voordien voelde het allemaal aan als scholing.»

HUMO Willen jullie met jullie eigen groep muziek maken die je zelf mist in het muzieklandschap?

De Decker «In het begin wel, ja. Iedereen maakte toen, of ik had toch die indruk, heavy stonerrockachtige muziek, en ik vond dat verschrikkelijk. Ik krijg het op mijn heupen van machomuziek. Dus maakten wij met Team William antimachomuziek, dat was toch een leemte die ik wou opvullen.

»Intussen heb ik beslist dat ik geen muziek van ‘nu’ meer wil maken. Ik heb dat met onze tweede plaat geprobeerd – meegaan met de tijd – en ik vind het nog steeds een goeie plaat. Maar ik hou zelf eigenlijk meer van artiesten die níét meegaan met de tijd. Noel Gallagher of Pavement: artiesten die gewoon altijd hetzelfde blijven doen, ook al is dat al tien jaar niet meer in. Onze volgende plaat wordt lofi. Echt lofi: we hebben nul euro, echt géén budget, dus dat zal heel makkelijk gaan (lacht).»

Denturck «Ik weet dat we met PPP geen grensverleggende muziek maken, maar er is ook niemand die kan beweren dat hij dat wél doet. Op een dag heb ik tegen mezelf gezegd: ‘Fuck it, ik ga frisse pop maken, omdat ik daar gewoon heel veel van hou.’ Want hoeveel bands zijn er in België die oprecht plezier maken? Bands, artiesten, politici, iedereen neemt zichzelf zo serieus tegenwoordig. Ik vind dat extreem vermoeiend. PPP is: ik die onnozel wil kunnen doen. Ik vind trouwens dat Team William daar ook goed in is, in onnozel doen. En terwijl ik dit allemaal zeg, besef ik dat ik mezelf nu wel énorm serieus zit te nemen.»

HUMO Je zat met Protection Patrol Pinkerton net in ‘De wereld draait door’.

De Decker «Goeie start, hè, twee miljoen kijkers.»

Denturck «1,6 of zo. Niet slecht. Maar je hebt wel maar één minuut. En dat vliegt voorbij. Ik was wel starstruck toen Freek de Jonge ineens de studio binnenliep – niemand had me gezegd dat hij te gast was. En dat is een held van me, hij en Youp van ’t Hek hebben toch een periode bepaald in het cabaret. Tijdens de repetities is Freek de Jonge ook rechtgesprongen om op mijn piano ‘Leven na de dood’ in te zetten – zeer plezant allemaal.»

HUMO Je hebt ook pas een preselectie gespeeld in Humo’s Rock Rally met je andere groep Dirk. Wat is die band voor je?

Denturck «Een uitlaatklep. Die groep is ontstaan na de tournee voor de eerste plaat. Ik was PPP toen even beu. Ik wilde lawaai maken, en daarvoor was Dirk het ideale vehikel. Pieter-Willem (Lauwers, de gitarist van PPP, red.) doet ook mee. Ik wist dat hij sowieso meer naar Dirk-muziek luistert dan naar PPP-muziek. Dirk-muziek, dat zijn dingen als Cloud Nothings en Viet Cong. En Nirvana – heb ik uit de platenkast van mijn pa.»

De Decker «Ik hoor er veel oude Weezer in.»

Denturck «Maar ook Pixies, Pavement... Rockwedstrijden zijn wel rare dingen: hoe later je speelt, hoe meer kans je hebt om te winnen. Toen we met PPP De Beloften wonnen, hadden we als laatste gespeeld. De zilveren medaille had als voorlaatste gespeeld, de bronzen medaille als derde laatste. Met Dirk werden we in Westtalent geloot om als tweede te spelen, ik wist: ‘Oké, we mogen naar huis gaan.’ We zijn uiteindelijk derde geworden.

»Maar om op je vraag te antwoorden: Dirk is intussen belangrijker geworden dan aanvankelijk de bedoeling was. Ik heb vooral variatie nodig denk ik, ik heb nu eenmaal de neiging om dingen snel beu te worden.»

Protection Patrol Pinkerton en Team William spelen op 10 februari in de AB Club (Brussel), op 25 februari in De Casino in Sint-Niklaas en op 12 maart in de MOD (Hasselt)