'Down the Snow': liften voor de Warmste Week. 'We gaan toch niet dood, hè, Dieter?'
Een jaar na hun vorige liftreis trokken Dieter Coppens en Kevin Van Den Bosch van ‘Down the Road’ er opnieuw al liftend op uit voor de Warmste Week, ten behoeve van GimmeShelter, een vzw die het leven van daklozen aangenamer probeert te maken. Op oudejaarsavond is op Eén te zien hoe hun tocht van Moskou naar Kortrijk is verlopen.
undefined
HUMO Wiens idee was het om ook dit jaar weer te liften voor het goede doel?
DIETER COPPENS «Dat van Kevin. (Tegen Kevin) Weet je ’t nog, die keer in Brussel, toen we samen op weg waren naar een concert van Bazart?»
KEVIN VAN DEN BOSCH (knikt) «Ik zag een vrouw op de grond bedelen. Zo erg! Plots wist ik het: Dieter en ik moesten opnieuw gaan liften, om dakloze mensen zoals die vrouw te helpen.»
HUMO Hebben jullie een idee hoe ze in Rusland tegenover lifters staan?
Coppens «Ik heb gehoord dat ze wel stoppen, maar dat ze altijd geld vragen. Daar beginnen we niet aan, dus het is aan ons om hen te overtuigen. Maar het zal pittig worden: eerst moeten we uit het centrum van Moskou raken, en daarna moeten we 800 à 900 kilometer over een desolate weg naar het westen rijden, de zogenoemde dodenweg.»
Van Den Bosch «Maar wij gaan daar niet dood, hè.»
Coppens (lacht) «Dat is niet de bedoeling, nee.»
HUMO Hebben jullie trucs als het liften niet wil vlotten?
Coppens «Smeken (lacht). Vorig jaar hebben we een keer bijna drie uur aan de oprit van een snelweg staan wachten, bij min 20 graden. Op het einde ben ik met gevaar voor eigen leven voor een aankomende auto gesprongen en heb ik de bestuurder met weidse armgebaren laten stoppen. Toen heb ik echt alles uit de kast gehaald: ‘Wilt u ons alstublíéft meenemen naar het eerstvolgende tankstation?’ De conversatie in de auto vlotte zo goed dat die man ons nog honderden kilometers verder heeft gebracht.»
VAN DEN BOSCH «Toen we daar stonden te wachten in de kou, hebben we gedanst om het warm te krijgen. Dieter speelde ‘Omarm me’ van Bazart, mijn lievelingsliedje, op zijn gsm.»
Coppens «En wij meezingen, hè? Alleen zongen we ‘Opwarme, opwarme’ in plaats van ‘Omarm me, omarm me’ (lacht).
»Het is ook niet altijd even simpel om ’s avonds op deuren te kloppen: ‘Excuseer, mogen wij hier blijven slapen?’ Hoe vaak is het niet gebeurd dat de deur voor onze neus werd dichtgesmeten!»
VAN DEN BOSCH (diepe zucht) «Vaak. Heel vaak.»
HUMO Kevin, jij zat in het eerste seizoen van ‘Down the Road’, maar heb je ook naar het tweede gekeken?
VAN DEN BOSCH «Ja, tuurlijk. Heel tof, maar euh… (kijkt bedenkelijk)»
Coppens «Er is wat jaloezie in het spel, denk ik.»
VAN DEN BOSCH «Misschien.»
Coppens «We hebben het tweede seizoen met iedereen samen bekeken. In het begin liep dat wat stroef, zeker toen die van het eerste seizoen zagen dat die van het tweede met een grotere bus werden opgehaald (lacht). Maar uiteindelijk zijn ze allemaal goeie vrienden geworden.»
VAN DEN BOSCH (slaat zijn arm om Dieter) «Wij zijn ook goeie vrienden, hè, Dieter?»
Coppens «Dat is zo, jongen, dat is zo.»
