Dr. De Zeulder: De Morgen doet aan pseudowetenschap!

Het is nagelbijten voor mogelijke toekomstige artsen en hun ouders. Bracht de tweede zit voor de toelatingsproef geneeskunde redding? Het verdict valt één dezer dagen. Volgend jaar wordt het systeem aangepast. Maar is zo’n proef wel zinvol? Wij vragen het aan een direct betrokkene.

'Had een toelatingsproef ons zulke nonsens kunnen besparen?'

HUMO Is zo’n toelatingsproef wel een fair systeem?

Dr. Koen De Zeulder «Nee. Sommige studenten spenderen duizenden of zelfs tienduizenden euro’s aan extra lessen, en dat wordt niet meegerekend in de resultaten. Dat is niet eerlijk. Door zo’n bedrag neer te tellen bewijst een kandidaat dat hij gemotiveerd is, dat hij of zij tot alles bereid is om het ver te schoppen in de medische wereld. Als je artsen wil die hun job graag en met overtuiging doen, dan moet je die studenten voorrang geven boven degenen die toevallig wat slimmer zijn, maar die net zo goed ingenieur of huisjesmelker kunnen worden.»

HUMO Bent u een tegenstander van toelatingsproeven?

De Zeulder «Dat is een moeilijke. Neem nu de journalistiek. Ik las in De Morgen een boekrecensie, en daarin stond deze zin: ‘De roman heeft de sprankeling van een flesje bruiswater waarvan het dopje zoek is.’ Dan vraag ik mij af of een toelatingsproef ons zulke nonsens had kunnen besparen.»

HUMO Waarom is dat nonsens?

De Zeulder «Om een hoop redenen. Wat bedoelt die man eigenlijk? Dat spuitwater plots stopt met bruisen zodra de dop zoek is? Dat is niet het geval. Als je bruiswater in een glas giet, dan blijft dat nog een tijdje sprankelen, hoor, wat je ook met die dop doet. Je kunt hem weggooien, verbranden, voor mijn part zelfs opeten: dat water blijft sprankelen.»

HUMO Maar we hadden het over de toelatingsproef geneeskunde.

De Zeulder «Wacht even! Vermits dat water blijft bruisen, bedoelde de man misschien dat het een sprankelende roman is, een meesterwerk wellicht. Maar hij was over de hele lijn negatief. Wat bedoelt hij dan wel? Dat water in telepathisch contact staat met de plastic dop? Dat het water denkt: ‘Hola! Ze gooien de dop weg, dat is sluikstorten! Uit protest stop ik met bruisen, dan zullen ze hun lesje wel leren!’ Dat soort pseudowetenschap is een mogelijkheid. Maar ouderwetse domheid is de meest logische verklaring.»

HUMO Bedoelt u dat er bij De Morgen domme journalisten werken?

De Zeulder «De feiten wijzen in die richting. Wat er is gebeurd, is duidelijk. Het was een warme nazomerdag. De literatuurcriticus had dorst. Hij nam een flesje spuitwater – dacht hij! – gooide de dop in de prullenmand en begon te drinken: tot zijn verbazing proefde hij plat water. Als een idioot die denkt dat de nacht valt omdat het avondjournaal begint, zocht hij de oorzaak van het gemis aan bruis in het feit dat hij net die dop had weggegooid.»

HUMO Terwijl hij het verkeerde flesje had genomen.

De Zeulder «Precies, zo zie je maar hoe journalisten omgaan met feiten. Die kerel dacht: ‘Dit is een nieuwe ontdekking: bruis verdwijnt als je de dop weggooit. Wat jammer dat ik geen wetenschapsjournalist ben, ik had daar anderhalve pagina mee kunnen vullen, met foto’s erbij zelfs drie, we zijn tenslotte De Morgen.’ Daarna heeft hij zijn hersens gepijnigd over de vraag wat hij met dat nieuwe inzicht zou kunnen doen. Het pijnlijke antwoord kennen we: hij heeft zijn waanzinnige theorie binnengesmokkeld in een boekbespreking. Vreemd trouwens dat de eindredactie dat niet heeft gemerkt.»

HUMO Hadden ze dat moeten schrappen?

De Zeulder «Ze hadden die man moeten ontslaan. Maar er is een andere mogelijkheid. Wellicht heeft die recensent het hele kantoor bij zich geroepen en zijn experiment voor ieders ogen herhaald. Zou zomaar kunnen. Het resultaat is dan dat iedereen bij De Morgen inmiddels gelooft dat bruiswater zijn kracht verliest als je de dop in een afvalemmer gooit. En dan vraag ik u: hoe geloofwaardig is die krant nog?»