Dr. Koen De Zeulder: hoe dood zijn onze doden?

Lezers van De Morgen wanen zichzelf onsterfelijk!

Dr. Koen De Zeulder «We mogen er niet zomaar van uitgaan dat wat in De Morgen staat méér is dan een bizarre poëtische ingeving. Dit zeg ik niet, dat zeggen ze zelf. Daarom gebruiken ze de dadaïstische strijdkreet ‘meer inzicht, meer zalm’ om hun gazet aan de man te brengen. En hoe lelijk deze slogan ook is, hij getuigt van zelfinzicht. Want inderdaad, ook dit artikel is alweer totale nonsens.»

HUMO Er klopt dus niets van?

De Zeulder «Zo streng wil ik niet zijn. Dat we allemaal ooit dood gaan, is een feit waar zelfs De Morgen moeilijk een andere draai aan kan geven. Hoewel ik mij herinner dat ze een paar jaar geleden drie pagina’s wijdden aan pinguïns die moeiteloos tienduizenden jaren oud werden, tenzij ze werden opgevreten door een orka. Op het einde van het stuk gaven ze wel gauw toe dat elke pinguïn vroeg of laat in de maag van een orka belandt.»

HUMO En die genen dan?

De Zeulder «Denk je dat er iemand bij die krant werkt die weet wat genen precies zijn, en hoe ze werken? Om met het laatste te beginnen: van wat werken is, hebben ze sowieso geen benul. Anders zouden ze daar niet zitten. En als de inspiratie op is, dan zijn genen altijd een goeie oplossing. Middenvakrijders zitten genetisch anders in elkaar dan linkervakknallers, schreven ze vorige week nog. Om eraan toe te voegen dat middenvakrijders verzot zijn op Griet Op de Beeck en Stefan Hertmans. Die chaffeurs zijn genetisch zo geprogrammeerd.»

HUMO Hebben ze dat ook bewezen?

De Zeulder «Ja, met een infografiekje. Daar zijn ze gek op. Je zag een groene en een blauwe lijn die de verkoop van de boeken van beide auteurs voorstelden, en een rode die het stijgende aantal middenvakrijders aangaf. Die drie curves gingen met een haast ontroerende eendracht samen bergop. Ja zeg!»

HUMO Maar om terug te komen op het eerste punt: als we dood zijn, dan zijn we écht dood?

De Zeulder «Niet altijd. Elke arts heeft ooit meegemaakt dat een doodverklaarde na achtenveertig uur de ogen opent. Zijn eerste vraag is dan: ‘Meneer doktoor, ik vrees dat ik onwettig afwezig was op mijn werk. Kan ik een ziekenbriefje krijgen?’ Wat moet je dan doen? Schrijf je dan ‘Patiënt is x aantal dagen arbeidsongeschikt wegens overlijden?’ Dat is niet simpel.»

HUMO Komt dat vaak voor?

De Zeulder «Zelden, maar als het voorkomt, dan is het bij lezers van De Morgen. Die kennen op den duur het verschil niet meer tussen realiteit en fictie, en tussen leven en dood. Die hersenen zeggen dan op een bepaald moment tegen de organen: ‘Jongens, hou er maar mee op, we zijn dood.’ Een dag later veranderen ze van mening. Er zijn abonnees voor wie al vier keer een begrafenis werd gepland.»

HUMO Dat moet vervelend zijn voor de nabestaanden.

De Zeulder «Helemaal niet, want die krant slingert daar elke dag rond op de ontbijttafel. De andere gezinsleden zijn dus ook besmet. Als het openbaar vervoer weer eens staakt, en de kindertjes raken niet op school, googelen de ouders naar een hydrografische kaart van de streek. Om eens te kijken of er geen beekje is waarlangs de kroost stroomopwaarts naar school kan zwemmen. Want zo zou een zalm dat probleem oplossen. Zo erg zijn die gehersenspoeld! En die arme kindertjes zijn daar het slachtoffer van.»

HUMO Dat is schrijnend.

De Zeulder «Elke zin voor verantwoordelijkheid ontbreekt bij die lezers. Ze gooien hun kleine op een koude winterochtend in de Durme, en als ze een halfuur later het bericht krijgen dat het kind levenloos is aangespoeld in Hamme, hebben ze twee reacties. Eerst discussiëren ze een halfuur over de vraag of Hamme wel aan de Durme ligt, want ze zijn kritisch ingesteld. En dan zeggen ze: ‘Och, onze va is al vier keer dood geweest. En onze Finn pluist al twee jaar elke dag de krant uit, dus die overleeft dat wel.’ Ja, lezers van De Morgen wanen zich even onsterfelijk als die pinguïns. En in de Durme zwemmen geen orka’s, zeggen ze nog tegen elkaar, om hun gelijk te ondersteunen. Vervolgens bladeren ze verder om te zien wie die dag een mening heeft over een andere mening, of over een mening over die andere mening.»