Dreamgirls
Als de radio iets brengt van Marvin Gaye, The Temptations of The Supremes draaien wij de volumeknop altijd een kwartslag naar rechts: wij zijn namelijk dol op die onverwoestbare, uit heerlijke wellust en pure hartstocht opgetrokken Motownsound.
En dus hielden onze tenen zich klaar om mee te tappen met 'Dreamgirls': deze in Detroit - thuishaven van het legendarische Motown-platenlabel - gesitueerde musical schetst immers de opkomst van het fictieve, maar overduidelijk op de Supremes gebaseerde meidengroepje The Dreamettes. Helaas: in plaats van tappende kregen we krullende tenen. Jamie Foxx overtuigt als de bikkelharde, voor de platte commerce bezwijkende manager, en Eddie Murphy is zelfs uitstekend als de aan coke ten onder gaande zanger James Thunder Early, maar de muziek is een verschrikking. The Dreamettes brengen niets dan sidderende darmkrampen en bulderende oorpijnen verwekkende smartlappen à la Mariah Carey. Erger nog: tijdens de neurotische solo van Jennifer Hudson - de 'American Idol'-deelneemster die onlangs een Oscarnominatie afsnoepte van Beyoncé - dienden wij zelfs onwillekeurig terug te denken aan die verschrikkelijke herfststorm die zich enkele weken geleden op ons huisje stortte. Kom terug, Kate Ryan, alles is vergeven en vergeten!
