Earth

De ecologische noodkreet waarmee Big Al twee jaar geleden de wereld afdweilde wordt nog eens extra kracht bijgezet in 'Earth', de bioscoopversie van de prestigieuze BBC-reeks 'Planet Earth'.

'Earth' is duidelijk op een veel jonger en minder veeleisend popcornpubliek afgestemd: de grootvaderlijke duiding van David Attenborough moest wijken voor de sonore vertelstem van Patrick Stewart en de film werd ook aan een verhaaltje opgehangen. Aan de hand van drie moeders met jongen (een ijsbeer, een olifant en een bultrug) wordt getoond in welke barre omstandigheden sommige dieren moeten zien te overleven en wat voor immense inspanningen ze vaak moeten leveren om aan water en voedsel te geraken - de bultruggen maken bijvoorbeeld ieder jaar een tocht van achtduizend kilometer naar de voedselrijke wateren aan de pool. 'Earth' wil vooral ook laten zien hoe de opwarming van de aarde een reële bedreiging vormt voor het overleven van bepaalde soorten: in één naar de keel grijpend fragment zien we een uitgehongerde ijsberin die, op zoek naar een ijsschots van waarop ze naar voedsel kan vissen, met allengs afnemende krachten wanhopig van de ene veel te dunne ijsplaat naar de andere klauwt. Deze documentaire hangt overigens aan elkaar van de fantastische beelden: adembenemend zijn de opnamen van een formatie jufferkraanvogels die over de Himalaya trekt (gefilmd vanuit het open ruim van een bommenwerper!), een groep leeuwen die in het holst van de nacht een kudde olifanten aanvalt en een witte haai die - dát hebben we dus niet in 'Jaws' gezien - in een slowmotionduikvlucht een pelsrob te grazen neemt. Dat de violen af en toe nogal opdringerig aanzwellen en de voice-over soms wat minder zeemzoet had gekund, nemen wij er graag bij: deze hommage aan de woeste kracht en schoonheid van Moesje Natuur kan niemand koud laten. Wij zijn alvast meteen een hele doos spaarlampen gaan halen.

Extra's**:

Alastair Fothergill
moet