Echo Beatty: 'Weg met de dogma's!'
Zangeres en songschrijfster Annelies Van Dinter bracht als Echo Beatty twee uitstekende en goed onthaalde langspelers vol donkere, trippy, door blues en folk beïnvloede pop uit. Dat deed ze samen met haar partner Jochem Baelus, maar na hun relatiebreuk in 2016 besloot ze alleen verder te gaan. Haar eerste wapenfeit, het mooie ‘Ode to the Attempt’, stelt ze zaterdag voor in Trix.
HUMO Je vond het vroeger leuker om platen uit te brengen omdat je dan een langer, meeslepend verhaal kunt vertellen. Waarom dan nu een ep?
Annelies Van Dinter «Toen Jochem en ik uit elkaar gingen, wist ik echt niet of het me zou lukken om als Echo Beatty nog iets uit te brengen: het voelde alsof ik de Himalaya over moest! Langzaamaan begon ik weer liedjes te maken, en de single ‘High on a Memory’ was het eerste waarover ik echt tevreden was. Toen ik daarna in New York bij Trixie Whitley logeerde, ging de bal aan het rollen. Ik kon me er volledig focussen op mijn nummers, en die wilde ik snel de wereld insturen: vandaar dat er op ‘Ode to the Attempt’ slechts vier staan. Ik beschouw die ep ook maar als de eerste alinea van een nieuw hoofdstuk, want vanaf december wil ik aan een volgende langspeler werken.»
HUMO Het pleit voor je dat je na die moeilijke periode toch doorgaat.
Van Dinter (knikt) «‘Ode to the Attempt’ verwijst naar de dingen die je in je leven onderneemt. Sommige mislukken, maar ook in dat falen zit soms veel schoonheid. De plaattitel is ook de naam van een dansstuk van choreograaf Jan Martens waarin hij wil tonen dat probéren iets te creëren belangrijker is dan het resultaat. Dat was voor een perfectioniste als ik heel bevrijdend: ik ben tegenwoordig veel relaxter als ik musiceer.»
HUMO Dat hoor je ook: Echo Beatty klonk nooit zo toegankelijk.
Van Dinter «Ik heb een heel poppy kant, en die laat ik nu de vrije loop. Ik ben een grote fan van Stevie Nicks, en dus vind ik het niet zo erg als mensen zeggen dat ‘Reclaim My Time’ een beetje op een Fleetwood Mac-song lijkt. Zelf noem ik het ook weleens ‘mijn flamenconummer’ (lacht). En ‘High on a Memory’ is mijn Disney-tune! Mijn stem is minder vervormd en zit meer vooraan in de mix, waardoor ik vrijer en meer naturel overkom: eindelijk laat ik toe dat mijn muziek simpelweg mooi is. Vroeger vond ik dat Echo Beatty donker en edgy moest klinken om goed te zijn. Toen ik opnieuw begon te componeren, wilde ik af van dat dogma: nu verstop ik me niet meer achter gepiep en gekraak.»
HUMO Je teksten zijn nog wel behoorlijk donker.
Van Dinter «Wat ik zing, kun je op verschillende manieren interpreteren. Na mijn relatiebreuk zat ik vol twijfels en heb ik veel in mijn duistere kant gegraven, en dat komt in de teksten naar boven. Toen ik jonger was, werd ik daar bang van en worstelde ik ermee, maar recent heb ik het kunnen aanvaarden en een plek geven. Muziek werkt voor mij dus heel louterend.»