Editors
Het milieu gaat naar de haaien, God schittert door afwezigheid, die patsers in het parlement vallen voor geen haar te vertrouwen, Dame Liefde is een teef, en het stinkt in Londen: kent u zo onderhand de thema's waar Editors zich graag in wentelen, dan zullen de teksten op 'In This Light and on This Evening', hun derde studioplaat, u weinig verrassen.
Maar daar houdt het op qua zekerheden. Want werd het viertal uit Staffordshire de voorbije jaren uitentreuren met Joy Division vergeleken, dan zijn ze nu aan hun New Order-fase begonnen. Gitaren en stadiongalm maken plaats voor synthesizers en epileptische dansmoves.
''Probeer maar eens professioneel te blijven tussen negerlullen en rondvliegend glas''
Het staat hen: met pakweg 'You Don't Know Love', 'Bricks and Mortar' en 'The Big Exit' heeft de nieuwe Editors genoeg troeven om de concurrentie met het verleden aan te kunnen. En dan zwijgen we nog over de vooruitgestuurde single 'Papillon', die van niks op één in de Vlaamse Ultratop 50 landde: de eerste keer dat een buitenlandse groep dat kunstje klaarde.
Om u van nadere uitleg te voorzien, hebben bassist Russell Leetch en zanger Tom Smith tijdelijk onderdak gevonden in een Brussels hotel. De eerste heeft last van nekpijn, de tweede worstelt zichtbaar met oververmoeidheid, maar ze klagen niet. Dan wij ook niet!
HUMO Tom, enkele jaren geleden zei je nog dat je sciencefiction haat en kijk: nu lees ik dat jullie nieuwe plaat erdoor geïnspireerd is.
Tom Smith «'t Kan verkeren, hè?
»Eigenlijk hou ik gewoon niet van de term sciencefiction: het doet me te veel denken aan kitsch met vliegende soepborden. Dan liever een film als 'Blade Runner', die tegelijk verstikkend donker en bloedmooi is. Ik stel me graag voor dat 'In This Light and on This Evening' dáár een soort soundtrack bij geworden is. Onze plaat gaat ook over een maatschappij die op de rand van de afgrond staat, en toch denkt: wat zou er gebeuren als we een stapje vooruitzetten? Dat heeft trouwens niks met sciencefiction te maken: 't is de wereld waarin we nu leven, verdomme!»
Enkele quotes uit het interview met Editors:
Smith «Tijdens het schrijfproces wilden we vooral onszelf verrassen. We keken er wel even van op toen bleek dat de nieuwe nummers niet gebaat waren bij gitaar, maar we zijn moedig doorgemarcheerd. Gelukkig is Chris Urbanowicz behalve onze gitarist ook onze synthman - bleef zijn ego toch nog een béétje gespaard.»
Smith «Als Flood (de producer van de cd) een mening heeft over een nummer, doet hij alles om je te overtuigen. Eerst met woorden, dan met irritante kleine duwtjes, en daarna met harde stompen in je rug. We hebben het meegemaakt met 'Eat Raw Meat = Blood Drool'. Van de twintig songs die we hadden geschreven, stond die bij alle bandleden onderaan het voorkeurslijstje. Een grote fout, en een groot geluk dat hij ons erop heeft gewezen: we hebben er nog wat aan gesleuteld, en nu is het één van mijn favorieten. Maar er zijn evengoed momenten geweest dat hij er compleet naast zat, hoor.»
Russell Leetch «Op een YouTube-forum schreef iemand ooit dat wij muziek maken om kleine kindjes op te verkrachten. Compleet belachelijk, maar ik ben er toch een week niet goed van geweest. Nu bezoek ik geen forums meer: het slaat meestal nergens op. 't Is alsof ik, omdat ik geen eieren lust, de site van de Boerenbond zou bestoken met opmerkingen als: 'Klootzakken! Kunnen jullie niets anders uit die kippen persen?' En dan is er Twitter: that can REALLY fuck off. Diepzinnig moeten zijn in 140 lettertekens... Alles moet steeds dommer worden.»
Smith «Ik neem aan dat je die kerel gezien hebt die daar dit jaar tijdens het Faith No More-concert van het podium sprong en tegen het dranghek te pletter stortte? Zelf heb ik het op YouTube gezien: mijn ballen krompen ervan ineen. Het geval wil dat onze gitarist die vent ként. En wat het allemaal nog wat schrijnender maakt: twee weken eerder had meneer Kamikaze al gezichtschirurgie gehad na een zware val met de fiets. (Haalt de schouders op) Hij heeft blijkbaar een appetite for destruction. Of anders zullen drugs of alcohol er wel iets mee te maken hebben. Twee jaar geleden stonden we zelf op de Main Stage op Pukkelpop, en ik kan je verzekeren: dat gat tussen podium en publiek is enorm. Een nuchtere mens kan onmogelijk denken: o, daar spring ik wel eventjes overheen.»
Leetch «Er is eens een oud besje op me afgestapt met de mededeling dat ze onze muziek zo fantastisch vond. Reden: 'Als ik 's avonds een plaat van jullie opzet, val ik na vier minuten gegarandeerd in slaap. Dat lukt me anders nooit!' (lacht) De liefste belediging die ik al heb gehoord.»
U leest het volledige interview met Editors vanaf dinsdag 13 oktober in Humo 3606
Op zaterdag 7 november speelt Editors in Vorst Nationaal (uitverkocht) en op vrijdag 30 april 2010 in de Lotto Arena in Antwerpen.
Editors met 'Papillon':