Een mens van goede wil: Linda De Smedt graaft waterputten in Mali
Linda De Smedt begon tien jaar geleden waterputten te graven in Mali met haar vzw Kanaga. De strijd tegen de droogte is nog lang niet gestreden, maar nu probeert ze ook de dorst naar kennis te lessen. ‘Onze putten en projecten maken echt een verschil.’
'Ik geef niet toe aan het Afrika-pessimisme'
Linda De Smedt, een gepensioneerde medewerkster van busconstructeur Van Hool, ging eind jaren 90 tijdens de kerstvakantie samen met haar man op bezoek bij Belgische vrienden in Mali.
Linda De Smedt «Onze eerste confrontatie met zwart Afrika, een overrompelende ervaring. We waren vooral onder de indruk van de Dogon, een volk met een rijke geschiedenis. Omdat ze erg geïsoleerd leven, tegen een klif bij de grens met Burkina Faso, hebben ze hun tradities kunnen bewaren. Tegelijkertijd staan ze erg open voor toeristen. Met één van de dorpen voelden we zo’n band, dat we er teruggekeerd zijn om een documentaire te draaien. Bleek dat de dorpelingen met een gigantisch probleem kampten: hun waterput was aan het verzanden en tot overmaat van ramp gebarsten. Terug thuis hebben we met vier vrijwilligers een vzw opgericht, en een paar jaar later konden we in dat dorp onze eerste waterput boren. Intussen staat de teller op negen stuks.»
HUMO Hoeveel kost het boren van zo’n put?
De Smedt «Gemiddeld 5.000 euro, maar als er gedynamiteerd moet worden, kan het oplopen tot 7.000 euro. We werken met lokale partners, onder meer een ngo die gespecialiseerd is in plattelandsontwikkeling. Er horen ook opleidingen bij over hygiëne, het technisch onderhoud en het beheer van de put. Zo moeten er soms afspraken worden gemaakt met de Peul, nomaden die ook water nodig hebben voor hun veestapel. Om conflicten te vermijden, stellen we daar verantwoordelijken voor aan.
»Waterputten blijven onze corebusiness, maar we hebben onze werking uitgebreid. Kanaga heeft al acht studiebeurzen voor verpleegkundigen gesponsord, en in 2012 hebben we in de hoofdstad Bamako een kleuterschooltje geadopteerd. Dat is intussen flink uitgebreid, en nu zijn we er een bibliotheek aan het bijbouwen.»
HUMO Waar halen jullie het geld vandaan?
De Smedt «We krijgen subsidies van de stad Mechelen en de provincie Antwerpen, en een bijdrage uit een speciaal fonds van watermaatschappij Pidpa. Ook privésponsors zijn welkom: voor hen hebben we een projectrekening bij de Koning Boudewijnstichting. Af en toe valt er een extraatje uit de lucht, zoals toen twee sympathisanten een gesponsorde voettocht naar Santiago de Compostela hebben gemaakt.»
HUMO Van kleine vzw’s wordt vaak beweerd dat ze niet efficiënt met hun middelen omspringen.
De Smedt «Wij zijn in ieder geval erg zuinig. Ieder jaar reizen één of twee bestuursleden naar Mali, ik ben er zelf in november nog geweest. Dat is noodzakelijk voor de opvolging, maar toch betalen we de reis volledig uit eigen zak. Een transparante en professionele boekhouding is essentieel, anders krijg je geroddel. Kanaga is trouwens aangesloten bij de 4de Pijler, een platform van 11.11.11 waar lokale vrijwilligersorganisaties expertise over ontwikkelingssamenwerking uitwisselen.»
undefined
HUMO Speelt de burgeroorlog in Mali jullie parten?
De Smedt «Onze dorpen liggen gelukkig buiten de conflictzone, maar de oorlog beperkt wel onze actieradius. De hele regio rond Timboektoe is veel te gevaarlijk, het wemelt er van de rebellen. De toeristen blijven overal weg, en dat is een dikke streep door de rekening van onze partners bij de Dogon.»
HUMO In Afrika woeden talloze conflicten. In één dag kan alles verwoest worden wat gedurende jaren met veel geld en moeite werd opgebouwd. Word je daar niet moedeloos van?
De Smedt «Ik wil niet toegeven aan een vorm van Afrika-pessimisme. Misschien ligt het aan onze specifieke activiteit, maar we hebben in Mali alleen maar erkenning en dankbaarheid ondervonden. Water heeft iedereen nodig, en die essentiële behoefte staat los van politiek of religie. Ik ben er gerust op dat onze putten en onze projecten duurzaam zijn en echt een verschil maken.»
