Een mens van goede wil: Mulugeta Tafesse maakt kunst met kinderen

Als kind kleurde Mulugeta Tafesse de straten van de Ethiopische hoofdstad Addis Abeba met stoepkrijt. Vandaag is hij kunstschilder in Antwerpen. In maart 2013 werd hij vrijwilliger bij das Kunst, een vzw die in de schoolvakanties creatief aan de slag gaat met kinderen en jongeren uit de stad. ‘Zo scherpen we hun verbeeldingskracht aan.’

'Meestal leer ik van hén'

‘Deze zomer maak ik opnieuw kunst met kinderen van het eerste tot het zesde leerjaar,’ zegt de Ethiopisch-Belgische schilder Mulugeta Tafesse. ‘Een hele week lang creëren we samen de meest fantasierijke beelden en objecten. De voorbije vier jaar was ik met jongeren aan de slag in de Kunstfabriek in Gent, de plaatselijke afdeling van de cultuureducatieve vzw das Kunst. Deze zomervakantie zal ik voor het eerst ook kunst maken met Antwerpse kinderen.’

HUMO Waarom wilde u vier jaar geleden met stadskinderen kunst maken?

Mulugeta Tafesse «Voor mezelf is het een ideale manier om een beetje plezier te maken én om sociaal te zijn. Ik zit anders altijd alleen in mijn atelier en ik zie overdag zo goed als niemand. Schilderen is een eenzame job. Een kunstenaar zoals ik ziet alleen andere mensen wanneer hij zijn werk tentoonstelt. Theatermakers werken altijd samen met anderen, ik kan me voorstellen dat de behoefte bij hen minder groot is om in hun vrije tijd medemensen op te zoeken. Maar een schilder moet oppassen dat hij niet gevangen raakt in zijn zelfgekozen isolement.

»Op een bepaald moment wou ik uit die cocon breken en me openstellen voor anderen. Das Kunst maakt het mogelijk om mijn kennis en passie te delen met kinderen uit de stad. Door met hen te communiceren verbeter ik ook mijn Nederlands. Een paar keer per maand werk ik als vrijwilliger voor Vluchtelingenwerk Vlaanderen. Dan schilder ik niet, maar heb ik veel contact met buitenlanders.

»Bij das Kunst vind ik het fantastisch om kinderen iets nieuws te leren, om een stukje van mijn passie over te brengen (lacht). We schilderen niet altijd, maar proberen soms ook iets uit met metaal of met andere materialen. Alles is mogelijk. We maken video’s en foto’s, werken aan een dansvoorstelling of steken gekke kostuums ineen. Sommige kinderen zijn erg getalenteerd en maken veel kans om later zelf professioneel kunstenaar te worden. De activiteiten bij das Kunst zullen hen misschien helpen in hun latere loopbaan.»

HUMO U bent hun leermeester?

Tafesse «Precies, al leer ik meestal van hén (lacht). Ik ben hun vrijwillige artistieke begeleider. Ik ben vrijwilliger omdat mijn Nederlands niet zo goed is. De stadskinderen van Gent, bijvoorbeeld, kunnen me niet altijd even goed begrijpen. Das Kunst heeft ook vaste Nederlandstalige artistieke begeleiders in dienst.»

HUMO U komt oorspronkelijk uit Ethiopië. Wanneer en waarom kwam u naar België?

Tafesse «Ik ben geboren in 1960 en was 22 jaar toen ik Ethiopië inruilde voor de Bulgaarse hoofdstad Sofia. Op dat moment had ik al een solo- en een groepstentoonstelling in mijn geboorteland achter de rug. Ik heb schilderkunst gestudeerd aan de academie van Addis Abeba en kreeg de kans om in 1982 als sociaal student een master te halen aan het Instituut voor Schone Kunsten van Sofia. In 1992 verhuisde ik naar Spanje en een jaar later naar Antwerpen. Ik kwam naar België voor de kunst. Ik wou nieuwe dingen leren en mijn vakmanschap als schilder verder ontwikkelen. Ik studeerde aan het Antwerpse Hoger Instituut voor Schone Kunsten, waar ik een tweede master behaalde. Ik heb héél lang gestudeerd (lacht).

»Ik wou mezelf als artiest ontwikkelen en me als Afrikaan laven aan de Europese schilderkunst. Ik wil voortdurend leren van anderen, maar ik wil via das Kunst ook mijn kennis doorgeven aan de volgende generaties. Schilderen is meer dan verf uitstrijken op een doek: het gaat over filosofie, geschiedenis en schoonheid. Ik heb veel geleerd van Luc Tuymans; hij was één van mijn docenten. Maar mijn grootste leermeester was ongetwijfeld Hugo Heyrman. Ik vind het een onvoorstelbaar grote eer dat die monumentale hedendaagse Belgische kunstenaars mij de knepen van het vak hebben geleerd.»