Een mooi, poëtisch inkijkje in het bijzondere leven van Gustav Mahler

In de dromerige vertelling ‘Het laatste deel’ van de Oostenrijkse schrijver en acteur Robert Seethaler vaart een componist anno 1911 terug van New York naar Europa. De man is ernstig ziek en brengt vele uren op het dek door, onder een dekentje met een kopje thee, en hij blikt terug op zijn leven. Op zijn rumoerige tijd als directeur van de beroemdste orkesten ter wereld in Wenen en New York, op zijn complexe huwelijk met ‘de mooiste vrouw van Wenen’, op zijn bezoek aan een beroemde Weense psychiater in het Nederlandse Leiden. Maar ook op kleine momenten, zoals wanneer een vogel de drie tonen aanslaat die hij nog nodig heeft. Die componist is Gustav Mahler, zijn vrouw is uiteraard Alma, en de psychiater Sigmund Freud. Drie grote levens, verdicht in een novelle.

Kenners zullen misschien schamperen dat ze alles al weten. Maar voor wie daar geen last van heeft – Seethaler heeft een vergelijkbaar boek over Sigmund Freud geschreven: ‘De Weense sigarenboer’ – is dit juist een mooi, poëtisch inkijkje in een bijzonder leven. Een vermakelijk hoogtepunt is het bezoek van Gustav en Alma aan het atelier van de beroemde beeldhouwer Auguste Rodin in Parijs, waar de componist ongeduldig voor een buste poseert terwijl de grote kunstenaar bozig zijn homp klei staat te kneden.