Een muzikale wereldreis met Mario Goossens van Triggerfinger: 'Ik duik in andermans miserie'

In welke mate trekken inwoners van beproefde steden zich op aan muziek? En kan muziek tot heil van een volledige stad strekken? Mario Goossens, in het dagelijks leven drummer bij Triggerfinger, zocht het uit in een zesdelige docureeks van de hand van Karel Van Mileghem, in het dagelijks leven bassist bij Jacle Bow. Jawel: dat is het groepje waarvan Mario Goossens alle platen heeft geproducet.

Karel Van Mileghem «Als laatstejaarsstudent journalistiek ben ik ooit naar Amerika gevlogen om er bij wijze van eindwerk een documentaire over BB King te draaien. Vers van het vliegtuig zag ik in de metro een dakloze zanger die zo geweldig mooi zong dat ik er compleet ondersteboven van was: als jong, naïef kereltje had ik nog nooit zo’n diepe connectie tussen miserie en muziek gevoeld.

»Later, toen ik mijn diploma op zak had, ben ik documentaires voor ngo’s beginnen te maken, onder meer in Azië en Zuid-Amerika, bij mensen die in moeilijke omstandigheden leefden. Ik zag één constante: dat muziek hoop bood. Zo is het idee beginnen te rijpen om dáár eens een documentaire over te maken. Op goed geluk ben ik naar New Orleans afgereisd, een stad die veel ellende gekend heeft, en met de beelden die ik geschoten had, ben ik op Mario afgestapt.»

Mario Goossens «Ik stond versteld van de kwaliteit ervan, en vroeg wat hij ermee wilde doen. ‘Ik wil een documentaire maken,’ zei hij, ‘en ik zie jou als host. Heb je zin om mee te reizen naar New Orleans?’ Na enige aarzeling heb ik ja gezegd. Emotioneel was het bij momenten behoorlijk zwaar – je duikt in andermans miserie – maar na de montage bleek toch dat we iets moois in handen hadden. Zo zijn we op het idee gekomen om meer steden aan te doen: Kigali, Belfast, Port-au-Prince, Detroit en Hiroshima.»

HUMO Hiroshima is een minder voor de hand liggende muziekstad dan New Orleans.

Goossens «Klopt, maar ook daar heeft muziek voor verwerking gezorgd voor het trauma van de atoombom die in 1945 op de stad viel.»

Van Mileghem «Mario ontmoet in die aflevering Osamu Munakata, een legendarische grootmeester van de taiko (Japanse drum, red.). Die man, 83 is hij inmiddels, heeft zoveel aanzien in Japan dat geen enkele van zijn leerlingen het zou aandurven om hem iets over die atoombom te vragen. Mario heeft hem die vraag wél durven te stellen, en dat heeft geloond: hij heeft ons zelfs meegenomen naar de wijk waar hij woonde toen de bom is gevallen – al meer dan zeventig jaar was hij daar niet meer geweest.»

Goossens «Hij wist dat ik een drummer ben, en dat schiep van in het begin een band: hij bloeide echt open, zeker toen we samen aan het drummen sloegen. Da’s sowieso het mooie van de reeks: ik ben geen journalist, maar een muzikant. Mensen voelden zich op hun gemak bij mij.»

Van Mileghem «Mario is natuurlijk ook gewoon erg sympathiek.»

Goossens «Ik wilde het net zeggen.»