‘Een vrouw die smeekt, kan ik niet weerstaan, maar ondertussen raakte al mijn geld op’

Tijdens de pandemie piekte het aantal meldingen van vriendschapsfraude, oplichting via profielen op datingsites en sociale media. Eenzame slachtoffers die op zoek waren naar liefde en gezelschap, schreven soms honderdduizenden euro’s over naar personen die ze nooit ontmoet hadden. Agnes verloor 400.000 euro aan een valse liefde, Danny liet zich tot driemaal toe vangen. ‘Ik ben alles kwijt. Ik verwijt mezelf iedere seconde dat ik zo stom kon zijn.’

In de voortuin van Agnes* (68) staat een bordje met ‘Te koop’. Haar auto heeft ze vorig jaar al verkocht, maar ze moet twee leningen afbetalen, en dat lukt niet met haar pensioentje. En dus moet ze nu ook haar huis, dat ze in 2014 heeft laten bouwen, van de hand doen. Ze had een virtuele relatie met een man die zich Manuel Verano noemde. In vier jaar tijd kon hij haar al haar geld afhandig maken.

HUMO Hoe hebt u hem leren kennen?

AGNES «Op de datingsite Meetic. Dat was in 2017, toen werkte ik nog als secretaresse – een jaar later ben ik met pensioen gegaan. Wat sommige mannen op die site durven te zeggen! Ik was geschokt. Ze bleven pushen om af te spreken, en ze waren alleen maar uit op seks. Maar Manuel was niet opdringerig, en dat vond ik aantrekkelijk aan hem. In het begin hadden we korte gesprekken, later keuvelden we soms tot diep in de nacht. Eerst via sms en telefoon, later ook via Hangouts. Langzaam werd ik verliefd op hem.»

HUMO Hoe deed hij zich voor?

AGNES «Hij zei dat hij 50 jaar was. Veel jonger dan ik, maar ik vond dat niet erg, ik val op jongere mannen. Hij stuurde me foto’s: hij zag eruit als een zuiders type, niet te afgeborsteld, met een dikke bos wild krullend haar, een guitige lach en een zongebruind gezicht. Dat heb ik wel graag. Hij was Fransman en weduwnaar, zei hij, en ingenieur van beroep. Hij woonde in Rijsel, dat is een halfuur rijden van hier.»

HUMO U wilde hem snel in levenden lijve ontmoeten.

AGNES (knikt) «Maar in het begin zei hij dat hij het heel druk had. Soms hoorde ik hem enkele dagen niet, of hij brak plots het gesprek af en zei dat hij naar zijn dochter moest. Dat vond ik wel sympathiek: een vader die zo voor zijn dochter zorgde. Maar na enkele maanden stond ik erop om hem te zien, we woonden tenslotte maar een halfuur van elkaar. ‘Zodra ik terug ben uit Mali,’ zei hij. Ik was verbaasd. Hij had helemaal niet gezegd dat hij naar Mali zou gaan.»

HUMO Waarom zat hij daar?

AGNES «Hij zei dat hij er aan een project werkte. Twee weken later zou hij naar Poelkapelle komen en ik moest alvast een restaurant reserveren. Die avond zat ik daar op hem te wachten. Het werd laat, de kelner keek me meewarig aan en ik begon me zorgen te maken. Misschien was er iets ergs gebeurd? Ik besloot hem te bellen, en toen ik hem aan de lijn kreeg, zei hij: ‘Ik zit in Marokko.’ Op de terugweg was hij tegengehouden in Casablanca en hij had problemen met de douane gehad. Ik vond het vreselijk voor hem. Hij vroeg me of ik hem wat geld kon opsturen, want hij had niets meer.»

HUMO Had hij u eerder al om geld verzocht?

AGNES «Ja, toen hij in Mali zat. (Verbetert zichzelf) Toen hij zéí dat hij in Mali zat. Hij vroeg me een PCS-coupon te kopen. Ik wist niet wat dat was, maar hij legde me uit wat ik moest doen: ik moest in een krantenwinkel een kaart met een code kopen, en hem dan die code doorgeven. Dan kon hij ginder het geld innen. Ik heb hem de eerste keer 100 euro gestuurd, daarna 200 euro en vervolgens nog enkele sommen.»

HUMO Vond u het niet vreemd dat een ingenieur van een groot project geen geld bij zich had?

AGNES «Hij zei dat hij in een bewaakte villawijk verbleef en niet zomaar naar buiten kon lopen om geld af te halen. Ik geloofde hem. Ik dacht nog: Mali is een gevaarlijk land, ik wil niet dat hem iets overkomt.»

HUMO U stuurde dus geld naar iemand die u nog nooit had gezien?

AGNES «Nu besef ik hoe dwaas het klinkt, maar toen niet. Hij had voor alles een aanvaardbare uitleg. En hij zei altijd dat we elkaar snel zouden zien. Maar telkens kwam er iets tussen, en dan vroeg hij bijvoorbeeld of ik 28.000 euro kon overschrijven. Dat deed ik dan, verliefd als ik was.»

OCMW-steun

Sommige profielen op sociale media of datingsites lijken te mooi om waar te zijn, en vaak zijn ze dat ook. Robert, de stoere Amerikaanse militair op een buitenlandse missie, of Roxana, de wulpse verkoopster uit Bratislava, blijken dan verzinsels van een bende oplichters. Zeker als ze je begroeten met ‘Hello gorgeous’ terwijl je in de spiegel veeleer een Danny DeVito ziet, en ze je bijna onmiddellijk hun liefde verklaren.

Door de toenemende eenzaamheid en het verlangen naar intimiteit in de coronapandemie trapten nooit eerder zoveel Belgen in hun val. Volgens de FOD Economie waren er in 2019 718 meldingen van dating- of vriendschapsfraude, en in 2020 waren dat er 1.317, bijna een verdubbeling. Vorig jaar steeg dat aantal tot 1.781. Vermoed wordt dat het werkelijke aantal slachtoffers veel groter is, omdat lang niet iedereen de oplichting aangeeft. Het gaat telkens om aanzienlijke bedragen: in 2020 konden oplichters hun slachtoffers via sociale media en datingsites 10 miljoen euro aftroggelen, en in 2021 opnieuw. Per slachtoffer ging het gemiddeld om 17.000 euro, met uitschieters tot 700.000 euro.

Mary Ann Borgers helpt sinds 2014 slachtoffers van vriendschapsfraude met haar vzw Neniu: ‘Sinds de coronapandemie staat mijn telefoon niet stil.’

HUMO Wie zijn de slachtoffers?

MARY ANN BORGERS «Je vindt ze in alle lagen van de bevolking: werklozen, boekhouders, advocaten, gepensioneerden... Het gaat meestal om vrouwen. Het jongste slachtoffer dat contact met mij heeft opgenomen, was 40 jaar, maar de meesten zijn ouder dan 60.»

HUMO Ze zijn in sommige gevallen wel erg veel geld kwijt.

BORGERS «Dat verbaast me niet. Ik heb mensen gesproken die alles verloren hebben. Een vrouw heeft stukje bij beetje haar spaargeld opgestuurd, daarna haar huis verkocht en ook dat geld overgeschreven naar de oplichter. De man had beloofd dat hij haar zou komen halen. Op de afgesproken dag stond ze buiten te wachten met haar koffers, klaar om te vertrekken, maar hij is natuurlijk niet komen opdagen. Ze was alles kwijt: haar huis, haar geld, haar kredietkaart. En uiteraard zijn haar kinderen boos. Nu is ze in schuldbemiddeling en huurt ze een appartementje. Ze is 68 jaar en eigenlijk met pensioen, maar ze heeft een flexi-job moeten zoeken om rond te komen.»

HUMO Hoe komen de slachtoffers bij u terecht?

BORGERS «Soms bellen ze me zelf, maar vaker doen ze dat op aandringen van hun kinderen of vrienden, die merken dat er iets niet in de haak is. Sommige slachtoffers weigeren ook te geloven dat ze opgelicht worden. Ik probeer al een hele tijd een mevrouw van 86 jaar te overtuigen dat ze geen geld meer mag opsturen naar de man die haar aan het lijntje houdt. Die oplichter zegt dat hij een arme jongen is, hij noemt haar mama, en dat raakt haar omdat ze nooit kinderen heeft gehad. Ze krijgt steun van het OCMW en moet krabben om de eindjes aan elkaar te knopen, maar ze blijft hem geld geven.»

HUMO Hoe gaan de oplichters te werk?

BORGERS «Het gaat bijna altijd om bendes die vanuit West-Afrika opereren. Ze maken valse profielen aan op datingsites of sociale media: jij denkt dat je aan het chatten bent met Nils, een 45-jarige bemiddelde architect uit Noorwegen, maar aan de andere kant hangt wellicht een Afrikaanse jongeman van 23 jaar aan de lijn. De daders sturen eerst een lief berichtje, en als het slachtoffer toehapt, overladen ze hem of haar met complimenten. Als het vertrouwen is gegroeid, vragen ze een eerste keer om geld. Zodra ze dat in handen hebben, weten ze dat ze hun slachtoffer kunnen uitmelken.»

HUMO Agnes, u geloofde het verhaal van Manuel Verano. Deed niets vermoeden dat hij een bedrieger was?

AGNES «Hij schreef keurige berichtjes, zonder fouten. Hij klonk ook heel beschaafd aan de telefoon. We babbelden al snel alsof we een koppel waren: over alledaagse dingen, over de toestand in de wereld, over corona en de lockdown.»

HUMO Waarvoor moest al dat geld dienen?

AGNES «Toen hij in Marokko vastzat, had hij geld nodig om zijn advocaat te betalen. Daarna werd hij op straat beroofd – hij had net 15.000 euro op zak, zei hij. Vervolgens belandde hij in de cel en stuurde ik hem PCS-codes, zodat hij sigaretten kon kopen.»

HUMO Maar dat geld kon hij toch niet innen als hij in de gevangenis zat?

AGNES «Ik weet niet hoe hij dat deed. Hij zei dat hij iedere dag in een lange rij moest staan om online te kunnen gaan en met mij te praten. Daar was ik toch door gevleid. Daarna belde hij vanuit Zwitserland, waar het geld van het project in Mali op een rekening stond. Hij vroeg me 13.000 euro, zodat de rekening kon worden gedeblokkeerd. Ik dacht: nu zal het niet lang meer duren voor we samen zijn, en ik ging weer naar de bank. Maar toen moest hij uit Zwitserland vluchten en eind 2019 zat hij plots in Madrid. Zijn geld van dat project had hij nog steeds niet gekregen. En toen barstte de corona-epidemie uit en ging de wereld in lockdown. Hij kon niet weg, dus ik stuurde hem geld zodat hij niet op straat moest slapen.

»Pas in maart 2021 kon hij naar Frankrijk terugvliegen, dat ticket heb ik ook betaald. In Parijs moesten de passagiers van dat vliegtuig in quarantaine en daarna hoorde ik hem weer een hele tijd niet. Toen hij mij vervolgens belde, zei hij dat hij corona had gehad en lang in het ziekenhuis had gelegen.»

HUMO Manuel had verbazend veel pech. Werd u nooit wantrouwig?

AGNES «Ik geloofde hem: ik was stapelverliefd. Echt stápel. Hij was de man van mijn leven. Ik moest gewoon volhouden, dan zou alles goed komen. Ik huilde vaak aan de telefoon omdat ik een langeafstandsrelatie zo moeilijk vond. Dan stelde hij me gerust: ‘Il faut pas pleurer, chérie, je suis là. We komen er samen wel uit.’»

HUMO Tijdens de lockdown zat iedereen aan de Zoom. Hebt u ooit een videogesprek met Manuel gehad?

AGNES «Soms dacht ik: het zou wel leuk zijn om elkaar via Skype te spreken. Maar dan zei ik bij mezelf: arme man, hij zit voortdurend in die gevaarlijke landen, ik kan toch niet vragen of hij daar op zoek gaat naar een goede verbinding?»

HUMO Hoeveel geld heeft hij u afhandig gemaakt?

AGNES «Alles samen 400.000 euro. Ik had wat spaargeld en ik heb twee leningen aangegaan, waaronder een hypotheek op mijn huis. Mijn auto heb ik verkocht en mijn ex-echtgenoot, met wie ik nog goed opschoot, heeft me 150.000 euro geleend. Ook hij geloofde dat Manuel mij gelukkig kon maken.

»Nu ben ik alles kwijt. Ik verwijt mezelf elke seconde dat ik zo stom kon zijn. Ik heb een pensioentje van 1.400 euro, maar ik moet elke maand 900 euro aflossen. Gelukkig kan ik terecht bij de Voedselbank.»

Auto verkocht

Ook Danny Vannieuwenhuyze (60) dacht via een datingsite de liefde van zijn leven gevonden te hebben. In de herfst van 2020, in volle lockdown, ontmoette de garagist de lieftallige Karen Selbach. Een maand later was hij meer dan 40.000 euro armer.

DANNY VANNIEUWENHUYZE «Ik woonde tijdelijk in mijn garage in Deurne nadat ik mijn vriendin enkele maanden eerder had verlaten. Het was er koud. ’s Avonds kroop ik in een dikke slaapzak en zette ik mijn laptop aan. Omdat ik me zo eenzaam voelde, had ik me ingeschreven op de datingsite Singles50. Ik kreeg een berichtje van Karen Selbach en ik was meteen verkocht. Ze was binnenhuisarchitecte, zei ze. Ze was Amerikaanse, maar sinds kort woonde ze bij haar moeder in Luik. Kijk, dit is haar foto.»

HUMO Een mooie vrouw, ze lijkt wel een fotomodel.

DANNY «Ja, dat vond ik ook. Ik was wel trots dat ze net op míj viel. Na wat heen en weer mailen wilde ik haar graag in het echt ontmoeten. Maar dat paste nooit, want ze had een drukke job. Op een dag zei ze dat ze naar Turkije moest. Ze had een belangrijke opdracht binnengehaald: ze mocht in Istanbul een gloednieuw hotel inrichten. Enkele dagen later belde ze me op. Ze had geen cash geld meer en ze had haar kredietkaart vergeten. ‘Hoeveel heb je nodig?’ vroeg ik, want ik wilde haar dat wel lenen. Ik heb toen 2.000 euro overgeschreven. Daarna vroeg ze meer geld.»

HUMO Hebt u dat ook gegeven?

DANNY «Ja, maar ik wilde eerst bewijzen zien. Ze vroeg me teleurgesteld of ik haar dan niet vertrouwde. We zouden toch gaan samenwonen? Ze stuurde me uiteindelijk toch foto’s door: van het verkeer in Istanbul, van het luxehotel dat ze inrichtte, en een kopie van haar paspoort. Allemaal vals natuurlijk, maar dat wist ik toen niet. Toen ze me belde om te zeggen dat ze op weg was naar de luchthaven, was ik dolblij. Maar dat duurde niet lang: de douane had haar tegengehouden omdat het bedrag van de cheque waarmee ze was betaald voor haar werk in Turkije, te hoog was. Ze moest die cheque in Turkije innen, maar dat kon ze niet, omdat ze daar geen rekening had.»

HUMO Om hoeveel geld ging het?

DANNY «Meer dan een miljoen euro, zei ze. Ik geloofde haar, ik ken niets van binnenhuisarchitectuur. Daarna bleef ze maar geld vragen. Ik heb haar toen 15.000 euro geleend. Als ik twijfelde, smeekte ze me om haar te helpen. Een vrouw die mij smeekt, kan ik niet weerstaan. Maar ondertussen raakte mijn geld wel op. Toen ik haar zei dat ik bijna niets meer had, vroeg ze waarom ik mijn auto niet verkocht. ‘Of wil je mij niet snel zien?’ zei ze. Maar na een maand begon ik argwaan te krijgen. Mijn neef vertelde me op een dag dat hij iemand kende die ook berichtjes uitwisselde met diezelfde Karen Selbach. Dat kwam hard aan.»

HUMO Hebt u de relatie toen beëindigd?

DANNY «Neen, want ik bleef hopen. Ik had weken aan een stuk elke avond met die vrouw gebabbeld. Zij had me overeind gehouden in die moeilijke periode. Ik was nog altijd niet zeker dat ze mij bedroog. Daarom zei ik dat ik corona had, en daardoor niet naar de bank kon gaan. Op een dag zag ik heel toevallig haar foto bij een profiel op Facebook. Ze heette daar niet Karen Selbach, maar Anouck Mather. Toen wist ik genoeg, maar ik was wel 30.000 euro kwijt.»

Hartjes en kusjes

Wie het verhaal van Danny en Agnes leest, vraagt zich af wat iemand bezielt om zulke bedragen naar onbekenden te sturen. Maar dat is een verkeerde vraag, zegt relatiebemiddelaar Rika Ponnet, die af en toe ook slachtoffers van datingfraude begeleidt.

RIKA PONNET «Telkens als je zo’n verhaal hoort, heb je de neiging om te denken: komaan, zo stom dat je dat niet doorhad! Maar je kunt dat niet verklaren met rationele argumenten.»

HUMO Hoe dan wel?

PONNET «Vanuit een emotionele logica. Mensen die het slachtoffer worden van vriendschapsfraude, hebben een enorme behoefte aan nabijheid, aan graag gezien worden – na een echtscheiding of het overlijden van hun partner, bijvoorbeeld. Maar ook corona heeft er flink ingehakt. De afgelopen twee jaar hebben ons doen inzien hoe essentieel het is om met anderen verbonden te zijn. Veel mensen zijn geïsoleerd geraakt en veel vatbaarder geworden voor kanalen die troost en nabijheid bieden. En dat weten de oplichters. Ze maken misbruik van iemands allerdiepste kwetsbaarheid om geld af te troggelen.»

HUMO Hoe slagen ze daarin?

PONNET «Ze geven de ander het gevoel uniek en waardevol te zijn. Ze overladen hun slachtoffer met aandacht. Dat kan online heel snel gaan: we sturen elkaar iedere dag hartjes en kusjes, iets wat we in het echte leven niet zo vlug doen. We vinden al die emoticons wel klef, maar ze raken ons wel. En bij mensen die zelden of nooit hartverwarmende opmerkingen of liefdevolle berichtjes krijgen, maakt dat veel emoties los. Die vloedgolf overspoelt alle rationele argumenten.»

HUMO Sommige slachtoffers zijn enorme bedragen kwijt.

PONNET «Dat is heel pijnlijk. Hoe hoger het bedrag dat ze hebben gegeven, hoe groter hun behoefte was om graag gezien te worden. Ze verlangden vurig om die virtuele relatie ook in het echt waar te maken. Daarom blijven slachtoffers ook geld geven: ze willen niet dat het verhaal afloopt. En als het dan toch gebeurt, is de schaamte enorm.

»Dat geld is eigenlijk minder van belang, zelfs als ze geruïneerd zijn. Wat veel moeilijker is, is de confrontatie met zichzelf. Hoe stom kon ik zijn, krijg ik vaak te horen van slachtoffers. Ze zijn hun zelfwaarde kwijt. Ze hadden nood aan intimiteit, maar werden koud gepakt door een oplichter. Van alle misdrijven op het internet vind ik dat de goorste vorm van oplichting, op kindermisbruik na.»

HUMO De slachtoffers lijken wel in een bubbel te leven.

PONNET «Ja, alles wat in de buitenwereld gebeurt, doet er niet meer toe. Meer zelfs: het wordt een folie à deux, wij tweeën tegen de wereld. Daarom ook negeren ze alle waarschuwingssignalen. Als iemand kritiek heeft, wordt dat weggewuifd als jaloezie. En de daders bouwen hun verhaal zo op dat de relatie centraal staat, op die manier maken ze het slachtoffer blind voor rationele argumenten. Het internet is daarvoor uitstekend geschikt. Als het over vertrouwen gaat, schatten we anderen in op basis van een contact in levenden lijve, zo zijn we nu eenmaal geprogrammeerd. De slachtoffers van vriendschapsfraude hebben vaak alleen maar een foto gezien: ze konden de lichaamstaal van de andere niet lezen, of hem of haar in de ogen kijken.»

Dochter met kanker

Danny Vannieuwenhuyze werd na het avontuur met Karen Selbach nóg twee keer opgelicht. Twee weken na de Amerikaanse binnenhuisarchitecte leerde hij Hannah Thomas kennen, een jonge verpleegster uit Zuid-Afrika.

DANNY «Ik voelde mij zo alleen in die garage dat ik ieder menselijk contact aangreep. Hannah zei dat ze nog een examen moest afleggen om haar diploma te halen. Dat mocht ze enkel doen als ze haar inschrijvingsgeld aan de universiteit betaalde, zo’n 1.500 euro. Ze stuurde me een bewijs van haar inschrijving. Ik heb gebeld naar de universiteit van Johannesburg, en dat bewijs leek in orde. Ik heb haar toen bijna 3.000 euro overgemaakt. Maar daarna begon ze meer te eisen. Dat vertrouwde ik niet en toen verbrak ze het contact.»

HUMO Daarna was er de Russische Valentina Ozerkova. U trapte opníéuw in de val.

DANNY «Maar Valentina was anders, vond ik. Ze woonde in het stadje Saransk in Rusland en schreef me brieven waarin ze mij haar prins noemde. Ik dacht echt dat ik die keer iemand had gevonden die eerlijk was en net als ik een vaste relatie wilde. Bij haar hoefde ik ook niet tien keer te vragen of we elkaar konden zien. Na enkele weken zei ze zelf dat ze een ticket had gekocht en op weg was naar de luchthaven. Ik was zo blij! Ze wilde eerst weten of het klikte tussen ons. Later zou ze dan haar flat in Saransk verkopen en naar hier verhuizen. Intussen was het al februari 2021 en had ik mijn atelier verlaten omdat ik een appartement in Westmalle had gevonden.»

HUMO Maar Valentina kwam niet.

DANNY (knikt) «Op de dag dat ze zou vertrekken, belde ze vanop de luchthaven naar mij, in tranen: ze moest 3.000 euro op een rekening storten, anders mocht ze het land niet uit. Ik had medelijden met haar: ze had drie uur op een bus gezeten en plots kon ze niet vertrekken. Ik schreef het geld meteen over, maar het kwam niet op tijd aan. Toen ze mij de volgende keer belde, zei ze dat ze terug thuis was, teleurgesteld omdat ze het geld niet onmiddellijk had gekregen.»

HUMO Hoe kwam u te weten dat ze een bedriegster was?

DANNY «Toen ik plots haar foto op Facebook zag staan, met een andere naam.»

HUMO Hoeveel geld hebt u verloren aan die drie dames?

DANNY «In totaal moet het ongeveer 50.000 euro zijn. Aan Valentina heb ik 12.000 euro gegeven. Ik heb daarvoor een lening moeten aangaan.»

HUMO Mevrouw Borgers, u probeert slachtoffers ervan te overtuigen om naar de politie te stappen. Lukt dat?

BORGERS «Vaak is het heel moeilijk, omdat ze erg beschaamd zijn. Gelukkig neemt de politie die klachten nu ernstig. Toen ik in 2014 een klacht wilde indienen, vroeg de agent: ‘Mevrouw, hebben ze een revolver tegen uw hoofd gehouden? Neen? Dan kunnen we niets doen.’ Tegenwoordig worden de meeste slachtoffers niet meer afgescheept. Maar het zwakke punt in elk dossier is dat de slachtoffers het geld uit eigen beweging hebben overgeschreven. Bovendien zitten de daders in het buitenland. Daarom kunnen ze bijna altijd uit de handen van het gerecht blijven.»

HUMO Danny, hebt u een klacht ingediend?

DANNY «Ik heb lang getwijfeld of ik dat wel zou doen. Ik schaamde me zo erg dat ik het niet meer zag zitten, en heb naar de Zelfmoordlijn gebeld. Maar toen twee kennissen van mij ook waren benaderd door oplichters, ben ik toch naar de politie gestapt. Achteraf had ik daar wel spijt van.»

HUMO Waarom?

DANNY «De agente noteerde eerst alles keurig in een proces-verbaal, maar daarna zei ze dat ik wel heel stom moest zijn om daarin te trappen. Ik ben met een klein hartje naar buiten gegaan. Enkele weken geleden heb ik een brief gekregen: mijn zaak is geseponeerd bij gebrek aan bewijs.»

HUMO Agnes, u had vier jaar lang contact met Manuel Verano. Hebt u stappen ondernomen?

AGNES «Eén keer, begin oktober 2019. Ik had hem toen al twee jaar lang geld gestuurd. Maar begin augustus 2019 werd het plots stil: ik kreeg geen mails meer, geen telefoontjes of sms’jes. Ik begon het ergste te vrezen. Misschien hadden mijn kennissen die me voor hem hadden gewaarschuwd, toch gelijk? Ten slotte heb ik al mijn moed bijeengeraapt en ben ik naar de politie gegaan.»

HUMO Hoe reageerde die?

AGNES «Ze leken me tot mijn opluchting te geloven. Maar enkele weken later kreeg ik een brief van het parket: mijn klacht was geseponeerd. Dat was een opdoffer.»

HUMO Toen nam Manuel opnieuw contact met u op.

AGNES «Half oktober 2019 kreeg ik plots een mail. La vérité, stond er in grote letters. Hij schreef dat zijn dochter in augustus was overleden en dat hij zich, overmand door verdriet, had opgesloten. Veel van mijn geld had hij gebruikt voor de behandeling van zijn dochter, zei hij.»

HUMO Wat deed u toen?

AGNES (trillende stem) «Ik had me voorgenomen om hem flink uit te kafferen als hij me zou bellen. Maar op dat moment kón ik het niet. Dat doe je toch niet als iemand net zijn kind heeft verloren? Hij vroeg of ik hem nog een kans wilde geven. Ik zei ja en herleefde. Daarna stuurde hij me orchideeën.»

HUMO Twee jaar later, na zijn avonturen in Zwitserland, Madrid en Parijs, hebt u een einde gemaakt aan wat volgens u een relatie was.

AGNES «Ja. Na vier jaar hadden we elkaar nog altijd niet gezien. Toen mijn geld op was en hij maar geld bleef eisen, drong de waarheid tot me door. Ik heb toen ook zijn naam gegoogeld. Op een Duits forum voor slachtoffers van datingfraude las ik een berichtje uit 2017 van een vrouw die inlichtingen zocht over een zekere Manuel Verano. Ze wist niet goed wat ze moest doen, omdat hij maar geld blééf vragen. Toen besefte ik: Manuel heeft niet alleen van mij geld gestolen, maar ook van andere vrouwen.»

HUMO Hebt u hem laten weten dat u had ontdekt dat hij een oplichter was?

AGNES «Zeker! Ik heb hem mails vol scheldwoorden gestuurd. En vorig jaar met kerst heb ik hem een laatste berichtje gestuurd: ‘Joyeux Noël, monsieur le criminel!’ Hij heeft nooit geantwoord.»

HUMO Wat weet u nu over hem?

AGNES «Ik dacht dat ik alles over hem wist. Hij had me zoveel verteld: over zijn vrouw die was overleden, over zijn dochter en de reizen die hij maakte... Het heeft erg lang geduurd voor ik wilde geloven dat die man een oplichter was. Hij betekende zoveel voor mij en behandelde me zo respectvol. Hij sprak me moed in als ik het niet zag zitten en gaf me complimenten. ‘Tu es toute ma vie,’ zei hij. Ik geloofde hem. Vier jaar lang heb ik voor hem geleefd: mijn computer stond altijd aan en mijn hart sprong op als ik hoorde dat er een nieuw bericht was. Nu weet ik niet eens of Manuel Verano wel zijn echte naam is. Of hij überhaupt bestaat, die knappe ingenieur uit Rijsel. (Stilte) Wellicht niet.»

* Agnes is een schuilnaam.

Volgende week: ‘De jacht op de daders’

‘THE TINDER SWINDLER’ Nu op Netflix