Eeuwig spits Jan Mulder: 'Mijn vriend H. zei: 'Het bekken van de vrouw is ongeschikt om te voetballen, de vrouw is gemaakt om kinderen te baren'
Mijn vriend H. zei: 'Het bekken van de vrouw is ongeschikt om te voetballen, de vrouw is gemaakt om kinderen te baren'
'Mijn vriend H. zei: 'Het bekken van de vrouw is ongeschikt om te voetballen, de vrouw is gemaakt om kinderen te baren''
Wanneer u dit leest, is het Nederlandse elftal waarschijnlijk al door een miljoen fans door de Amsterdamse grachten gevaren. Of dat gebeurde als wereldkampioen of als eervolle tweede is nog onbekend, aangezien mijn terugblik op het WK vrouwenvoetbal ’s vrijdags wordt geschreven en ’s zaterdags gedrukt. Ik voorspel een ruime nederlaag van Oranje tegen de oppermachtige Verenigde Staten. Het was een spannend maar kwalitatief armoedig toernooi.
‘Ik weet hoe dat komt,’ zei vriend H.. ‘Hun bekken is ongeschikt, de vrouw is gemaakt om kinderen te baren.’ Met de armen maakte hij een weids, uitgaand gebaar alsof het kindje eraan kwam. De spreker was mijn broer, van wie ik veel houd. ‘Henk, in godsnaam, praat niet zo hard, hou dit binnenskamers.’ Hij deed met de hand een fictieve halve omhaal met de wreef tegen een onzichtbare bal: ‘Kijk, deze beweging kunnen ze niet. ’t Is dat bekken. Staat totaal verkeerd.’ ‘Dus wij, mannen, zijn volgens jou op de wereld gezet voor de juiste uitvoering van een halve omhaal? Zie je trouwens weleens een mooie mannencorner, van bijvoorbeeld Messi? Ik niet. Negen van de tien keer wordt zijn balletje bij de eerste paal weggekopt. Hij, de beste voetballer aller tijden, krijgt ’m maar niet netjes voor het doel. Je zou bijna denken dat zijn enkelgewricht ongeschikt is voor het nemen van een hoekschop. Messi gooit wel altijd perfect in: de nek deugt.’ Henk: ‘Jij maakt er een grapje van en dat is het niet. Ik constateer dat de vrouwen moeite hebben met het schot. Ze schieten niet, ze tillen.’ ‘Tillen?’ ‘De benen zitten verkeerd onder het bekken. In plaats van scherp schieten ga je dan flauw tillen.’ ‘Tillen...’ ‘Ja. Vegen. Duwen. Zie je dat niet? Voorzetten lukt ze beter met een stilliggende bal dan in volle galop een bal te moeten trekken in een hoek van 45 graden, let er maar eens op. Een vrouw kan met het voorzetbeen geen kracht zetten.’
‘Ik heb de Amerikaanse vrouwen erg goed zien spelen. Daar zaten een paar geweldige schutters bij. Of ze kinderen hebben, weet ik niet.’ ‘De Amerikanen compenseren het gemis aan klasse met een geweldige fysieke conditie, inzet en strijd. Technische gebreken vallen bij hen minder op.’
De discussie over vrouwenvoetbal bloeit als nooit tevoren en ondertussen spelen de vrouwen het spel steeds beter. Mijn voorzichtige mening: een transfer van tegen de 100 miljoen euro (voor Heath van de USA) en ze zijn helemaal bij de mensen met de juiste bekkens. Bepalend is hoe je naar de dingen kijkt. Nu gebeurt dat nog met een vooringenomen verwachting en een mening uit de mond van mannen met vijftig jaar mannenvoetbal achter de rug. Tot voor kort dacht men dat vrouwen niet konden koppen. Op het WK vielen talrijke goals uit een technisch perfect uitgevoerde kopbal. Weer een klaagzang weggewerkt. Spijtig is dat zélfs de vrouwen met een mannelijk oog naar het voetbal kijken. De vrouwelijke coaches prediken, net als Mourinho en Guardiola, ‘geduld’. ‘Hoe ga je de finale aanpakken, Sarina? Heb je een sleutelwoord?’ ‘Geduld, denk ik. Niks weggeven, niet tegen een counter oplopen, het middenveld gesloten houden. Geloof me, die kans komt.’ Het gevolg van dat Atlético Madrid-achtige professionele geduld is saai spel. Gevaarlijke tackles met gestrekt been – dat opeens heel geschikt onder het bekken vandaan komt – zien we al veel vaker dan een jaar geleden. De imitatie van de grote jongens bij de mannen met een salaris van 200.000 euro netto per week is blijkbaar onvermijdelijk. Conclusie: het WK in Frankrijk was een middelmatig en tegelijk meeslepend evenement. Vrij naar Elvis: fifty million fans can’t be wrong.
