Elements: Dimitri Van Zeebroeck
'Mensen zo eerlijk mogelijk registreren: dat was de opzet. En daarvoor de tijd nemen. Weken. Maanden, als het moest.' 'Elements', de nieuwe twaalfdelige documentairereeks van Dimitri Van Zeebroeck (de sublieme Canvas-reeks 'Weerwolven' prijkt al op zijn cv) is het soort televisie waarvan je de beelden en verhalen langzaam moet laten insijpelen.
De fotograaf en documentairemaker reisde de halve wereld rond om waaghalzen te portretteren die de vier elementen (water, aarde, vuur en lucht) trotseren, en doorstond daartoe dóódsangsten.
HUMO Ben jij na het spierballenvertoon van de natuur op Pukkelpop ook zo bang geworden voor de oerkrachten?
Dimitri Van Zeebroeck «Het valt niet te ontkennen dat de natuur tegenwoordig vaak van zich laat spreken, maar we zijn niet op zoek gegaan naar extreme weersverschijnselen. Een jaar of drie geleden zat ik voor een foto-opdracht in Sjanghai, en daar ben ik gefascineerd geraakt door de glazenwassers op die gigantische wolkenkrabbers (aflevering één volgt glazenwasser Ji Sheng Hui, red.).
»Omdat ik last van hoogtevrees heb, kon ik er met mijn verstand niet bij waarom iemand op die manier z'n hachje riskeert. Ik móést achterhalen wat zulke mensen bezielt.
»Iemand heeft de reeks een kruising genoemd tussen 'Strip-Tease' (legendarische portrettenreeks van Luckas Vander Taelen voor de RTBF, red.) en BBC-natuurdocumentaires als 'Planet Earth': een gigantisch compliment, want dat was exact mijn uitgangspunt.»
HUMO Water, vuur, wind en aarde zijn ook niet toevallig fotogenieke onderwerpen.
Van Zeebroeck «Ik blijf natuurlijk fotograaf, en de locaties zijn inderdaad een grote troef. 'Elements' ligt in het verlengde van 'Weerwolven': een voice-over legt als een monologue intérieur de besognes en muizenissen van de personages bloot, alleen zijn de situaties ditmaal veel extremer.
»Ik heb aan wolkenkrabbers gehangen, ben met freedivers (duikers zonder flessen of zwemvliezen, red.) de zee ingedoken, heb op de rand van uitbarstende vulkanen gestaan en ben in gammele Oekraïense steenkoolmijnen gekropen.»
HUMO Heb je kunnen achterhalen waarom wij nietige mensen steeds weer de confrontatie met de natuur aangaan?
Van Zeebroeck «Mijn subjecten waren stuk voor stuk mensen met een ontzagwekkende wilskracht en zelfdiscipline, maar bovenal met een - te? - grote zelfverzekerdheid: heel bijzonder om getuige te zijn van zoveel menselijke overschatting. De vulkanoloog Guy de Saint-Cyr verwoordt het in de documentaire als volgt: 'Natuurlijk is mijn job levensgevaarlijk, maar ik ben dokter, en de patiënten hebben mij nodig.'»
HUMO Tijdsintensief projectje lijkt me ook...
Van Zeebroeck «Ik heb het mezelf héél moeilijk gemaakt: aan die eerste aflevering heb ik twee maanden gefilmd. En met die vulkanoloog heb ik een soort wereldreis gemaakt, van Indonesië over Samoa en Nieuw-Zeeland tot in Hawaï.»
HUMO ...dat je telkens tot een halfuurtje moet persen?
Van Zeebroeck (pijnlijk lachje) «Vinger op de wonde. Kill your darlings, hè. Ik heb af en toe gevloekt, maar door dat korte tijdsbestek ben je verplicht om je werk heel kritisch te benaderen. Hoe meer je moet filteren, hoe meer het to the point wordt. Alleen hopen dat de mensen nu ook echt zullen kijken.»
