Emmanuel Carrère - Het koninkrijk
Nadat de Franse scenarist en romancier Emmanuel Carrère eerder succes heeft geoogst met het spectaculaire levensverhaal van de Russische avonturier Eduard Limonov, weet hij wederom te verrassen. En hoe: in ‘Het koninkrijk’ (De Bezige Bij) vertelt hij het levensverhaal van de apostel Paulus en de evangelist Lucas, en reconstrueert hij de begindagen van het christendom. In de eerste week na publicatie werden er in Frankrijk honderdduizend exemplaren van verkocht, en – we zeggen het er maar eerlijk bij – Siegfried Bracke noemde de originele versie in de eindejaarsvragen van dit prachtblad het beste boek dat hij in 2014 had gelezen.
Carrère heeft weliswaar veel meer geschreven dan het stichtingsverhaal van een wereldgodsdienst. Hij noemt zichzelf agnost, maar het christendom heeft hem nooit helemaal losgelaten. Aan het begin van de jaren 90 was hij een overtuigd gelovige die dagelijks naar de mis ging en bad. Van die jaren, waarin hij ook depressief was en in therapie ging bij psychoanalytici, bewaarde hij achttien schriftjes met aantekeningen die hij voor zijn nieuwe boek meewarig heeft doorbladerd.
Ondanks de bronnen en het feitenmateriaal dat Carrère daarnaast over de christelijke oertijd aansleept, en waarin de lezer soms verloren loopt, is ‘Het koninkrijk’ in de eerste plaats een autobiografisch essay. Er is durf nodig om over onderwerpen zoals spiritualiteit zo uitgebreid en soms scherp te schrijven, maar toch ook enig narcisme. Moeten we dit allemaal weten? Omdat de geloofskwestie toch een persoonlijke aangelegenheid is, worden we voor even persoonlijk: ons kan het allemaal niet echt boeien. Met plezier lazen en bespraken wij hier enkele weken geleden ‘Weer opstaan op een christelijk tijdstip’ van Joshua Ferris over de confrontatie van een nihilist met religie, en de hernieuwde zoektocht naar zingeving en betekenis juichen wij op sommige uren van de dag zelfs toe. Het postmodernisme moet nu eenmaal een keer ophouden. Maar om daarvoor het christendom terug op te rakelen is ons toch een stap te ver. Laten we eens iets anders proberen.
