Emmanuel Lipp - Chinchilla Song

De man achter het pseudoniem Emmanuel Lipp groeide op aan de Belgische kust en werkte jarenlang in de horeca in Knokke. Momenteel zit hij een straf uit voor moord. Tijd zat dus om te schrijven aan 'Chinchilla Song' (De Geus), een beklijvend debuut met autobiografische inslag dat gaat over verantwoordelijkheid en vrijheid - of wat had u gedacht?

Michael, een cipier, voelt zich opgesloten in het 'knellende keurslijf' dat zijn ouders en de kleine dorpsgemeenschap hem hebben aangetrokken. Op Allerzielen zet hij bloemen op het graf van zijn vader Emmanuel, die hem nog elke dag vergezelt: 'Ik heb achttien jaar niet geleefd. Sinds de dood van mijn vader. Niet ik heb geleefd, hij heeft in mij geleefd.' Voor zijn moeder Sybilla voelt hij tegelijk respect en minachting: 'Een bodemloos vat is ze, de liefde valt door haar heen. Ze heeft er zelf geen benul van, ook het inzicht valt door haar heen.' Zelfs in zijn huwelijk heeft Michael zich jarenlang gevangen gevoeld. Hij kon niet doordringen tot zijn afstandelijke, artistieke vrouw Eline, die zich verborg achter haar mooie glimlach. Ze leefden in 'een schijnwereld met kamerschermen en papieren wanden'. Vijf jaar geleden is Michael bij haar weggegaan omdat hij had ontdekt dat ze er een geheim sm-seksleven op nahield, maar de herinnering aan haar blijft hem achtervolgen.

undefined

'Chinchilla Song' is een langzame, filosofische roman. De beestjes uit de titel verbeelden het leven. Michael kweekt ze in hokjes, om er bontjassen van te maken. Door sommige gangen tussen de hokjes te openen en andere af te sluiten, beslist hij welke vrouwtjes het bokje mag dekken. Meestal voelt hij zich als een wachtend chinchillavrouwtje; alleen tijdens zijn werk in de gevangenis is hij het mannetje. Toch schuimt hij niet élk hok af; hij heeft 'in de mensengevangenis een fixatie'. Zijn passie gaat uit naar zijn jeugdvriend Benny, die vastzit voor moord. Hij staat op het punt vrij te komen: de vraag is of de minnaars tegen die vrijheid zijn opgewassen.

'Chinchilla Song' laat zich niet makkelijk vatten: 't is een beklemmend boek vol suggesties - van schuld, van verraad, van incest. Het is al even hachelijk hoogte te krijgen van de auteur/moordenaar. Lipp schreef dit boek naar aanleiding van de dood van zijn vader, die stierf in het weekend dat hij zijn misdaad pleegde. Pure wanhoop, zorgvuldig ingesnoerd in een knappe, sobere stijl.