Empire of the Sun - Ice on the Dune

Raar hoe de aussies van Empire of the Sun ons op een ‘wonderlijke trip’ willen meenemen, en hoe we bij hun muziek de ‘drug of imagination’ – wat dat ook moge betekenen – zouden moeten gewaarworden. Terwijl óns bij ‘Ice on the Dune’ slechts één simpele, aardse gedachte te binnen schoot: ‘Wat een fantasieloze drab, mates!’

Opener ‘Lux’ klinkt nog veelbelovend, een Danny Elfman-ouverture die een Tim Burton-film voor ons geestesoog tovert. Zou het duo dan toch iets aanvangen met progrock, glamrock, psychedelica en disco?

Nou... De kitsch stoort niet, wél het oneindige gehamer op diezelfde, doorzichtige formule. Zie ‘Concert Pitch’ en ‘Ice on the Dune’. Of single ‘Alive’. Eigenlijk krijgt u twaalfmaal van hetzelfde ordinaire laken een pak: eerst de jammerende strofe met tienerpoëzie (‘Days go by my window / World slows down as it goes’), daarna de euforische, eindeloos herhaalde hook( ‘Love you every minute cause you make me feel so alive / Alive / Alive / Alive’ x 20). Armen in de lucht en zwaaien maar.

Empire of the Sun is: helmen, zonnemaskers en futuristische samoeraipakjes – de kostuums zijn beter dan de songs.