En Waar De Sterre Bleef Stille Staan
Vandaag en morgen, 21 en 22 december, gebeurt er iets schoons in het Vlaamse land. Van Aartselaar tot Wervik, van Bornem tot Ardooie, van Kuurne tot Assenede: overal zullen de mensen hun televisie uitknippen, oprijzen uit hun sofa, en zich door de vrieskou naar de plaatselijke schouwburgen en culturele centra begeven. En daar zullen ze – terwijl buiten de sterren pinkelen - getuige zijn van een heel bijzondere gebeurtenis: de nationale première – de grootste ooit! - van 'En Waar De Sterre Bleef Stille Staan', de debuutfilm van de vijfentwintigjarige Gust Van den Berghe
.
U heeft er vast al over gehoord: het scenario is gebaseerd op het toneelstuk van Felix Timmermans
, en de cast bestaat grotendeels uit mensen met een verstandelijke handicap. Een gedurfde keuze, maar het wérkt: de acteurs lijken niet altijd goed te beseffen wat ze aan het doen zijn, maar net daardoor krijgen de dialogen van Schrobberbeeck, Pitje Vogel en Suskewiet een eigenaardige poëtische lading. 'Het is niet gemakkelijk mens te zijn,' hoor je één van hen zeggen. Woorden die zich als ijsbloemen op je ziel vastzetten.
En meer willen we er niet over kwijt: het is aan u om deze unieke, mysterieuze, met de minuut wonderlijker wordende film te vinden. Alleen nog dit: dit is het werk van een puur talent. Je proeft het aan de verbluffend mooie beeldcomposities (de dobberende kruisbeelden!), aan het gebruik van de muziek, en aan de zinderende filmische krachtachter de beelden: Van den Berghe is een geboren filmmaker. Zo lopen er niet veel rond in Vlaanderen.
Bekijk de trailer:
