Euro 2012: dagboek van een vrouw (Spanje-Italië)

Als er gepolst wordt naar de voetbalploeg waarvoor ik supporter, dan is het antwoord sober. Geen ploeg, geen voetbal, nada, niente, niets. Anderzijds is het absoluut zo dat ik mannelijk schoon weet te appreciëren, en voor het Humo-dagboek heb ik beslist dat ik hevige supporter ben van het Italiaanse elftal.

Of toch probeer om dat te worden. Niet omdat de ploeg technisch zo sterk is, maar gewoon omdat het een stereotiepe instantkeuze is. Bij het opkomen van blauw-wit op de grasmat kan ik het niet nalaten wat ontgoocheld te zijn. Stereotypes durven af te wijken van de werkelijkheid.

'Italië vs Spanje: Zuiderse mannen met baarden'

Maar gelukkig komen de Italianen uit tegen Spanje. Als ik mijn gading niet vind bij de spaghettivreters, dan kijk ik wel even naar de andere kant. Stef wijnants zegt het goed; 'De mannen hebben baarden, vooral bij Spanje'. Dat is wat een vrouw met een gebrek aan voetbalbloed in de aderen ook heeft opgemerkt. Toch voel ik dat de wedstrijd alles in zich heeft om een Zuiderse clash te worden. Uiteindelijk vallen er 2 doelpunten. Eén voor Italië en kort daarna één voor Spanje. Mooie verdeling. Mooie match. Geen thriller, maar een warme start van het Europese Kampioenschap. De speler van dit duel was voor mij duidelijk Iniesta. Wie weet wordt het nog heet in Groep C. Ik volg het op de voet.

Instant Italië-supporter K.