Eurovisiesongfestival-kandidaat Gustaph: ‘Ik ben niet preuts, maar kinky gedoe is niets voor mij’

Sms’je naar de manager van Gustaph (42), daags voor het interview: ‘Zou je hem kunnen vragen of hij morgen iets Songfestivalachtigs aantrekt? ’t Zou jammer zijn om hem in jeans en T-shirt te fotograferen.’ Het antwoord laat niet lang op zich wachten: ‘Ik heb Gustaph nog nóóit in jeans en T-shirt gezien. Komt goed!’ Warempel: de volgende ochtend, stipter dan stipt, verschijnt ’s lands beroemdste tenor-buffo sinds meneer Spaghetti in een werkelijk ádembenemend prachtkostuum op de afspraak, dat alvast op de volle douze points van fotograaf Marco Mertens kan rekenen: ‘Gustaph, mag ik zeggen dat je er gewéldig uitziet? Schitterende hoed ook.’

We bevinden ons in Studio Helsinki, de Antwerpse opnamestudio waar medezaakvoerder Stef Caers, zoals Gustaph eigenlijk heet, vorig jaar ‘Because of You’ heeft ingeblikt, het catchy uptempodeuntje waarmee hij in januari verrassend ‘Eurosong’ wist te winnen, en dat hem zaterdag in Liverpool – hoop doet leven – aan de eerste Belgische Eurovisiesongfestivalwinst sinds Sandra Kim in 1986 moet helpen. Onze gesprekspartner oogt uitgeslapen en ontspannen, maar veel tijd heeft hij niet: er dienen deze voormiddag nog vier Zoom-interviews te worden afgehandeld, én hij moet nog naar de kapper – een zaak van staatsbelang. Daarna gaat het spoorslags naar het KASK in Gent, waar onze held tot négen uur vanavond zangles zal verstrekken: ‘Eigenlijk had ik mezelf beloofd om de weken vóór het Eurovisiesongfestival te stoppen met lesgeven, maar ik kan het niet loslaten.’ Tiens, zouden we nu al één van de 7 Hoofdzonden kunnen afvinken?

LUIHEID

GUSTAPH «O, nee hoor, ik kan echt ongegeneerd lui zijn. Vooral op zondagen. Mijn man Jeroen en ik wonen in het centrum van Antwerpen, waar je met een app alle gerechten kunt bestellen die je hartje begeert. Soms liggen we een hele zondag in de zetel naar films en series te kijken, en zowel ’s middags als ’s avonds laten we eten aanrukken.

»Maar zeker de laatste weken is er echt geen plaats voor luiheid. Op dit moment is mijn leven een snelkookpan – ik denk niet dat het ooit nog zo intens zal worden.»

HUMO De ontlading zal des te groter zijn als je na je glansrijke overwinning het nachtleven van Liverpool in duikt.

GUSTAPH «Als we de finale halen – want we moeten donderdag eerst de halve finale zien te overleven – zullen we achteraf sowieso een feestje bouwen, ongeacht het resultaat. Trouwens wel sadistisch van de VRT: ze hebben een terugvlucht om negen uur ’s ochtends voor ons geboekt, dus we moeten zondag al rond halfzeven op de luchthaven staan. Zéér benieuwd vanwaaruit we een taxi zullen nemen (lacht).»

GULZIGHEID

HUMO Toen je ‘Eurosong’ won, was je zo verbouwereerd dat je presentator Peter Van de Veire vroeg of je aan het trippen was.

GUSTAPH «Ik was in shock, ik had die overwinning totáál niet zien aankomen.»

HUMO Heb je ooit echt getript?

GUSTAPH «In mijn vroege twenties heb ik ooit de vergissing begaan om in een Amsterdamse koffieshop een brownie te eten die weed en paddo’s bevatte. Ik voelde eerst niks, dus ik maakte de klassieke fout om er meteen nog één te nemen. Toen is het fout gegaan: ik raakte in paniek en ik herinner me ook dat er dubmuziek werd gespeeld, en dat de delay op de drums eindeloos leek te duren (lacht). Gelukkig waren mijn vrienden nuchter genoeg om me naar mijn hotelkamer te escorteren, zodat ik kon kalmeren. Een ervaring die ik nooit meer wilde meemaken, en die ik ook nooit meer héb meegemaakt. Aan drugs doe ik sindsdien niet meer, al neem ik weleens een trekje als vrienden een jointje roken. En ik drink ook graag iets.»

HUMO Juist: ik heb me laten vertellen dat jij en je achtergrondzangeressen vóór ieder optreden een shotje bruine rum achteroverslaan. Waarna de fles al eens mee naar het podium wordt gesmokkeld.

GUSTAPH «Ik wil niemand met de vinger wijzen, maar dat is toch echt de schuld van Mo.»

HUMO Mo?

GUSTAPH «Monique Harcum, een achtergrondzangeres met wie ik al jaren samenwerk: zij beweert dat het goed is voor de stem. Ik zeg daar niks van, ook al wéét ik als zangleraar dat geen enkel alcoholhoudend drankje goed is voor de stem, evenmin als zuivel, koffie en chocolade. Maar inmiddels is dat gezamenlijke momentje, dat het scherpe randje er ook wat af haalt, traditie geworden. We hebben erover nagedacht om het ook vóór de finale van ‘Eurosong’ te doen, maar dat plan hebben we toch maar laten varen. Ik dacht: als er nu iets verkeerd gaat, zal ik het mezelf nooit vergeven.»

HUMO En in Liverpool?

GUSTAPH «Stay tuned (lacht). ’t Zal afhangen van hoeveel stress ik heb.»

HUMO Tussen 2012 en 2018 zong je bij Hercules & Love Affair, een in lgbtq-kringen wereldwijd bekende dancegroep. Ik neem aan dat je toen wel wat meer gewend was dan een shotje bruine rum?

GUSTAPH «Dat kan ik niet ontkennen. Ik was toen nog een stuk jonger, en pas vrijgezel: ik kon me onbelemmerd laten gaan. We tourden in die dagen van club naar club, van de Boiler Room op Pukkelpop tot Berghain in Berlijn, en dan weer het vliegtuig op voor een paar shows in pakweg Argentinië. Meestal begonnen we aan onze set rond twee of drie uur ’s nachts, en achteraf zetten we het feestje voort.»

HUMO Wat gebruikte je om de buzz aan te houden?

GUSTAPH «Alcohol. Mijn voorkeur ging uit naar gin-tonic, maar alles mocht – wat ze me aanboden, goot ik binnen.»

HUMO Geen coke?

GUSTAPH «Nee. Het werd wel veel rondom mij gebruikt.»

HUMO Hoe gulzig ben je op het vlak van eten?

GUSTAPH «Té gulzig soms.

»Ik ben opgegroeid in Rotselaar, waar ik me als kind toch anders voelde dan de anderen. Ik ben nooit gepest of zo, en ik was thuis ook altijd warm omringd, maar toch is voedsel altijd een bron van troost geweest. Rond mijn 6de of 7de ben ik serieus beginnen te verdikken, tot ik op mijn 14de samen met mijn papa naar een diëtist ben gestapt: zo ben ik in een jaar tijd 10 kilo afgevallen. Wat ik wel vervelend vond, was dat ik toen opeens opmerkingen kreeg in de trant van: ‘Amai! Nu je wat afgevallen bent, mag je er echt wel zijn.’ Ik kreeg dus het idee ingeprent dat dik zijn onaantrekkelijk is, wat me toch parten heeft gespeeld in de rest van mijn leven. Niet dat ik ooit in de richting van boulimie of anorexie ben afgedreven, maar het blijft een delicaat evenwicht.»

HUMO Nu zie je er in ieder geval behoorlijk scherp uit.

GUSTAPH «Ja, maar het eerste wat ik nu denk, is: ik kan nog scherper staan. Eigenlijk wilde ik nog naar de gym vóór ik naar hier kwam, maar ik voelde dat ik beter wat langer zou uitslapen.

»Ik ben de laatste jaren wat liever voor mezelf geworden, en ik merk dat dat me deugd doet. Vroeger was het altijd zwart of wit: ofwel was ik een tijdlang übergezond aan het eten en als een gek aan het sporten – wat ik overigens háát – ofwel deed ik niks van sport en was ik van ’s morgens tot ’s avonds carbs (koolhydraten, red.) aan het verstouwen. Een paar dagen geleden nog zei ik tegen Jeroen: ‘Kom, we gaan een frietje bestellen met alles erop en eraan.’ Mijn oude ik zou grote ogen opgezet hebben: ‘Een week voor het Songfestival? Ben je nu helemaal op je kop gevallen?’ Maar nu denk ik: ik zal straks veel meer aankunnen als ik er even aan toegeef. Ik denk oprecht dat dat beter voor me is dan mezelf helemaal niks te gunnen en na het Songfestival een bacchanaal van hier tot ginder aan te richten.»

JALOEZIE

HUMO Je hebt twee keer eerder aan het Eurovisiesongfestival deelgenomen, in 2018 met Sennek en in 2021 met Hooverphonic. Op geen enkel moment kwam je in beeld.

GUSTAPH «Nee, bij Sennek stond ik in de coulissen achter een zwart gordijn te zingen, en bij Hooverphonic stond ik onder het podium.»

HUMO Was je niet jaloers op de mensen die wel op het podium stonden?

GUSTAPH «O nee, helemaal niet. Het is een wijdverbreide misvatting, en feitelijk ook een belediging voor het vak, dat achtergrondzangers kneusjes zijn die stiekem dromen van een rol als leadzanger. Ik ben jarenlang achtergrondzanger geweest – bij Zap Mama, bij Natalia, bij Lalalover, noem maar op – en ik heb in alle eerlijkheid nooit gedacht: o, wat zou ik graag vooraan staan. Dan moet je die job ook niet doen. De drie achtergrondzangeressen die ik meeneem naar Liverpool, beschouw ik als sterren. Ze staan dus mee op het podium.»

HEBZUCHT

HUMO Heb je West-Vlaamse roots?

GUSTAPH «Nee. Hoezo?»

HUMO Ik zag dat je onlangs een webshop hebt gelanceerd waarop je onder andere Gustaph-hoeden aan de man brengt.

GUSTAPH (lacht) «Aha, het commerciële instinct. Ja, kijk, mensen hadden me erop aangesproken dat ze graag naar het Songfestival zouden gaan met een echte Gustaph-hoed. Dan is één plus één twee, natuurlijk.»

HUMO Laat me raden: het geld dat je ermee verdient, geef je het liefst uit aan kleding?

GUSTAPH «En aan accessoires, ja. Ik zou een tof spaarboekje gehad hebben als ik daar niet zo ontzéttend veel geld aan had uitgegeven. Die obsessie met accessoires is trouwens begonnen toen Viktor Lazlo in 1987 het Eurovisiesongfestival presenteerde in Brussel. Die óórbellen! Ik kan ze me nog altijd haarscherp voor de geest halen.»

IJDELHEID

HUMO Ben je een ijdeltuit, Stef?

GUSTAPH «Jazeker. Ik kleur mijn haar bijvoorbeeld al tien jaar, en ik gebruik botox. Het rare is wel dat ik de nood voel om dat altijd tegen Jan en alleman te zeggen als ze opmerken dat ik er goed uitzie – ‘Ja, vorige maand een beetje botox gedaan.’ Ik vind het bizar dat we de neiging hebben om ijdelheid als iets negatiefs te zien. Jezelf verzorgen, dat is toch goed voor je? Als je dat durft toe te geven, haal je er de druk af. Hetzelfde met kleding: een slechte dag wordt al meteen een stuk beter als ik de juiste outfit aanheb.»

HUMO Is het de bedoeling om in Liverpool net zo flamboyant voor de dag te komen als tijdens de finale van ‘Eurosong’?

GUSTAPH «Mijn outfit is opnieuw van de hand van Walter Van Beirendonck, maar hij zal iets gestroomlijnder zijn, iets meer high fashion ook. Ik ga namelijk meer bewegen op het podium, en ik wilde ook iets aantrekken dat niet te zeer zou afleiden van de boodschap van het nummer. Ik heb maar drie minuten, hè? En in die drie minuten moet alles kloppen.»

HUMO Hoe komt iemand die U2 nog heeft gekleed, eigenlijk bij jou terecht?

GUSTAPH «We hebben gemeenschappelijke vrienden. En mijn man, een fotograaf van beroep, heeft voor Walter al een paar catwalks in Parijs geshoot. Zodoende heb ik mijn stoute schoenen eens aangetrokken en hem gevraagd of hij me wilde kleden. Voor dit soort evenement is hij een uitstekende keuze, omdat hij veel met kleuren en vormen werkt: daarmee creëer je meteen impact. Ik ben ook trots dat ik met Belgisch design op het podium sta: een extra vertegenwoordiging van ons land.»

HUMO Komt er ook in Liverpool een grote hoed aan te pas?

GUSTAPH «Ja, maar een net iets minder grote dan in de ‘Eurosong’-finale.

»Ik ben ooit met die hoed begonnen in mijn periode bij Hercules & Love Affair. Aanvankelijk was het een praktische oplossing, die te maken had met ons hectische tourschema: we namen na afloop van een cluboptreden geregeld rechtstreeks een taxi naar de luchthaven, we sliepen wat op het vliegtuig, en doken daarna weer een taxi in naar de volgende club. Zeker wanneer ik half tegen het vliegtuigraampje had geslapen, had ik geen zin en tijd om me nog met mijn haar bezig te houden. Dan was een hoed het ideale redmiddel. Ik merkte dat die me stond, dus ik ben ’m na een tijdje blijven dragen. Maar pas sinds de finale van ‘Eurosong’ is het een handelsmerk geworden. Nu kunnen de mensen zeggen: ‘Gustaph? Dat is die met die hoed.’»

HUMO Heb je enig idee hoeveel mensen naar het Eurovisiesongfestival kijken?

GUSTAPH «Véél.»

HUMO Ongeveer 180 miljoen. Om je een idee te geven: dat is zo’n 170 keer ‘The Masked Singer’.

GUSTAPH «Ongelofelijk, hè.»

HUMO Dreig je niet naast je Louboutins te gaan lopen?

GUSTAPH «Nee, daar ben ik toch iets te nuchter voor. Waarom zou ik ook? Ik ben trots op mijn repertoire, maar niet op het feit dat heel veel mensen me hebben gezien. Was ik nu 20 geweest, ik was er wellicht wel onder bezweken.»

HUMO Jij kunt het weten: op je 20ste had je al een solocarrière als Steffen.

GUSTAPH «Ja, ik heb toen een zomerhitje gescoord met ‘Gonna Lose You’.»

HUMO Er leek een mooie carrière voor je in het verschiet te liggen, maar je trok er al snel eigenhandig de stekker uit. Waarom?

GUSTAPH «Omdat ik, een beetje zoals in ‘The Wizard of Oz’, achter het gordijn had kunnen kijken. En ik had daar dingen gezien die me niet bevielen.

»Ik had als kind al de ambitie om een popster te worden, en vanaf mijn 13de ben ik nummers beginnen te schrijven en gaan producen in studio’s. Alles viel vrij snel in de plooi: ik tekende een platencontract op mijn 17de, mijn eerste single werd meteen een hit en ik won de Radio 2-debuutprijs. Maar ik voelde dat er subtiel druk werd uitgeoefend om mijn geaardheid te verzwijgen. ‘Hou het mysterieus,’ zeiden ze me. ‘Ontken het niet, maar bevestig het ook niet.’ Dat vond ik lastig, want eigenlijk zeg je ermee dat succes hebben gelijkstaat aan jezelf verloochenen. En wat me ook stoorde: ik had heel mijn leven gewerkt om goed te worden als zanger, maar ik kwam in een circuit terecht waar ik constant moest playbacken. Er was zelfs geen mógelijkheid om live te zingen: absurd. Oké, ik werd erkend en gezien, maar ik merkte dat dat me totaal geen voldoening gaf. En dus heb ik al snel zelf beslist om ermee te stoppen en mijn studie af te werken aan het conservatorium van Gent. Daarna ben ik beginnen te werken als achtergrondzanger, stemcoach, producer en songschrijver voor andere mensen. Daar heb ik nooit ook maar een milliseconde spijt van gehad.»

GRAMSCHAP

HUMO Hoe krijg ik jou kwaad?

GUSTAPH «Door domme, veralgemenende uitspraken te doen over gays, of over vrouwen. Platitudes. Vroeger liet ik die allemaal over mijn kant gaan – mijn motto was: give peace a chance – maar tegenwoordig kom ik ertegen in opstand.

»Een tijdje terug zat ik samen met een vriendin en met Mo op een bankje. Die vriendin en ik zijn blank, Mo is African American. Op een gegeven moment komt er een politieagent op ons af die alleen aan Mo vraagt of ze haar identiteitskaart wil laten zien. Ja, dan word ik kwaad, hè. ‘Pardon, meneer,’ zeg ik, ‘als zij de hare moet laten zien, dan ik toch ook de mijne? Wie weet, ben ik wel iets illegaals aan het doen, of heb ik drugs bij me.’ Ah ja!»

HUMO Sinds je overwinning in ‘Eurosong’ regent het commentaren op jou, je act en je songfestivalnummer op sociale media. Die zijn niet allemaal even positief.

GUSTAPH «Nee, vooral op hln.be zeggen mensen heel gemene dingen.»

HUMO Word je daar niet boos van?

GUSTAPH «Boos is niet het juiste woord. Het staat iedereen vrij om ‘Because of You’ een slecht nummer te vinden en dat ook te zeggen. Daar heb ik geen enkel probleem mee. Waar ik wél moeite mee heb, zijn commentaren op zaken waar ik niks aan kan veranderen: mijn geaardheid, of mijn uiterlijk.»

HUMO ‘Zweden stuurt een Ferrari,’ schreef één klavierridder op hln.be, ‘wij een Fiat Panda.’

GUSTAPH (lacht) «Dat vind ik nog wel een goeie.

»Weet je welke uitspraak ik al vaak heb gehoord in mijn leven, en die me echt kwaad kan maken? ‘Amai, wat een janet! Maar hij kan wel zingen.’ Néé, denk ik dan. Ik ben een janet én ik kan zingen.»

ONKUISHEID

HUMO Wist je al vroeg dat je gay was?

GUSTAPH «O, ik heb dat altijd geweten. Als grap zeg ik weleens dat ik ter wereld ben gekomen alsof ik met een boa rond m’n nek op hoge hakken van een showtrap kwam: ‘Ta-dáááá!’ Ik was al oud op mijn 14de.»

HUMO Als in: je was op je 14de al een oude man?

GUSTAPH«Out, met een t! (hilariteit)

»Een vriendin was over haar geaardheid aan het twijfelen, en daar ben ik toen thuis over beginnen te vertellen. Zo is het gesprek ook op mij gekomen, en toen heb ik het maar bekend. ‘Geen enkel probleem,’ zeiden mijn ouders, ‘we wisten het al lang.’ Pluim op hun hoed toch: ze hadden geen enkel referentiekader voor een homokind – in hun tijd werd niet over zulke dingen gepraat. Maar toch zagen ze er geen graten in toen ik, om maar één voorbeeld te geven, op mijn 7de Madonna wilde nadoen in een playbackshow. Pas toen ik uit mijn cocon kwam, besefte ik hoeveel geluk ik heb gehad: ik hoorde opeens verhalen van jongens die het huis uit waren gezet, of van wie de papa niet meer met hen wilde praten. Bij mij was het tegendeel het geval. En ook mijn oudere broer ging er heel cool mee om. Toen ik op mijn 16de voor het eerst mee op café mocht met hem en zijn vrienden, was er iemand die als grap vroeg: ‘Sam, is dat je zus?’ Hij heeft die gast zonder aarzelen van repliek gediend: ‘Als je wilt, gaan we het buiten even regelen.’ Voor mij was het een grote opluchting dat hij me zo uit de wind zette.»

HUMO Je vertelde daarnet dat jou in je Steffen-tijd werd aangeraden om je geaardheid te verzwijgen. Was je daar overheen toen je in 2008 als Gustaph begon?

GUSTAPH «Niet volledig, nee. Zelf wilde ik niks liever dan me uiten zoals ik was – flamboyant – maar ik kreeg nog altijd te horen: ‘Tone it down! Je bent te camp, te weinig geloofwaardig.’ Dat had een weerslag op hoe ik me op het podium gedroeg. Pas bij Hercules, in 2012, heb ik alle schroom laten varen. ‘Get over it!’ zeiden Andy en Rouge Mary me. ‘En trek deze legging aan.’»

HUMO (lacht)

GUSTAPH «En het werkte ook, hè! Hoe meer ik me liet gaan in mijn stage act, hoe meer positieve respons ik kreeg. Nee, ik zou nooit de persoon geworden zijn die ik nu ben zonder die ervaring met Hercules & Love Affair.»

HUMO Heb je na ‘Eurosong’ felicitaties gekregen van Andy en Rouge Mary?

GUSTAPH «Ja. Andy stuurde me: ‘Carry on, girl!’ En Rouge Mary, met wie ik nog vaak bel, was ook trots.»

HUMO Klopt het trouwens dat je met Hercules & Love Affair ooit een privéaudiëntie bij Karl Lagerfeld hebt gekregen?

GUSTAPH (lacht) «Niet helemaal. Het eerste nummer dat ik samen met Andy voor Hercules had geschreven, ‘Be with You’, was bij de entourage van Lagerfeld beland. Ze wilden het gebruiken voor de Parijse coutureshow van de zomercollectie 2012: wij tweetjes werden er dus voor uitgenodigd, maar uiteindelijk ben ik alleen gegaan. Na afloop van de show vond er een kennismakingsmoment plaats, waarbij een tiental mensen Lagerfeld een handje mocht geven. ’t Had een hoog Louis XIV-gehalte, met iemand van zijn hofhouding die telkens in zijn oor fluisterde wie er nu weer in z’n blikveld opdoemde. Toen ik aan de beurt was, ging het van: ‘Ah, Gustááf! J’adore cette chanson, je l’adóóre!’ (lacht) Hij was heel vriendelijk, maar in alle eerlijkheid: ik vermoed dat hij niet wist wie ik was.»

HUMO Terug naar de onkuisheid: heb je ook op seksueel vlak de bloemetjes buitengezet in je Hercules-tijd?

GUSTAPH «Mag ik eerst even zeggen dat ik het woord onkuisheid afgrijselijk vind? Ik zou alles wat als onkuis wordt beschouwd, willen goedkeuren, enkel en alleen omdat ik het woord zo haat (lacht).

»Maar om op je vraag te antwoorden: ja.»

HUMO Iets meer tekst en uitleg zou gewaardeerd worden.

GUSTAPH «Van mijn 20ste tot mijn 31ste heb ik een monogame relatie gehad waar ik heel tevreden mee was. Echt experimenteren had ik nog nooit gedaan, dus toen het afgelopen was, wilde ik het er toch eens van nemen. De tournees met Hercules kwamen wat dat betreft als geroepen, want het voordeel van touren is dat je relatief veilig op ontdekking kunt gaan: beide partijen weten hoe de vork in de steel zit. Nu, bij mij ging het niet per se alleen maar over seks, maar ook over het hele spel vooraf: mekaar ontmoeten, voelen dat er geflirt wordt, de eerste kus… En uiteindelijk samen naar de hotelkamer, waar van alles kon en mocht gebeuren.

»Ik heb in die tijd ook geëxperimenteerd met gay-apps zoals Grindr en Hornet, maar dat was niks voor mij. Aan vragen als ‘Wat was het laatste boek dat je hebt gelezen?’ bleek niemand een boodschap te hebben. ’t Gaat daar meer als: ‘Over vijf minuten daar neuken.’ Maar het feit dat ik me ook aan dat soort apps heb kunnen wagen, vind ik wel een plus: nu wéét ik tenminste dat het niet mijn cup of tea is.»

HUMO Je bent inmiddels vijf jaar getrouwd met Jeroen. Ben je strikt monogaam?

GUSTAPH «Ja. Voor mij werkt dat perfect, al heb ik er alle begrip voor dat andere mensen er wat losser in zijn. Ik vind het ook leuk om al de verhalen van vrienden te horen over hun escapades, maar die geven me niet de minste zin om zelf aan een avontuurtje te beginnen. Ik ben vaak genoeg in clubs geweest waar een darkroom was, of waar je naar een andere verdieping kon gaan waar er, euh, dingen gebeurden – in de gayscene is dat vrij courant. ‘Have fun,’ zei ik dan altijd tegen mijn vrienden. ‘Ik blijf hier wel mijn gin-tonicje drinken.’ Een darkroom… (rilt bij de gedachte) Ik zou met een zaklamp binnengaan en gillen: ‘Maniak, blijf van me af!’»

HUMO Geen liefhebber van kinky gedoe?

GUSTAPH «Nee. Preuts ben ik niet, maar zoiets spreekt me totaal niet aan. Ik ben vanilla, zoals de Amerikanen zeggen – vanille is de veiligste smaak, iedereen vindt die lekker. Vrienden van me hebben werkelijk álle speeltjes in hun nachtkastje liggen, maar zelf heb ik nooit één speeltje in huis gehaald. Ik kan het meest genieten van een one on one, gewoon thuis in bed. Daar heb ik verder niks voor nodig.

»Zou ik nog even op dat trouwen terug mogen komen? Want dat is belangrijk.»

HUMO The floor is yours.

GUSTAPH «Trouwen heb ik om twee redenen met buitengewoon veel overtuiging gedaan. Ten eerste wist ik: dit is de man met wie ik de rest van mijn leven wens te delen, en ik wil dat uitspreken tegenover mensen die ik graag zie. En ten tweede vind ik het als homoseksuele man ook een politieke daad om te trouwen. Het is nu twintig jaar geleden dat het homohuwelijk is goedgekeurd, maar er zijn nog altijd mensen die die verworvenheid in twijfel trekken of zelfs afkeuren. Door te trouwen hou ik die verworvenheid in ere, en tegelijk betuig ik mijn respect tegenover de mensen die er niet van hebben kunnen genieten. Mijn mama had vroeger homovrienden, en ik heb van haar dramatische verhalen gehoord over mensen van wie de partner was overleden, en die zich zelfs niet op de begrafenis mochten vertonen – want oeioeioei, wat een schande: een homo in de familie! We staan nu gelukkig al veel verder, maar we zijn nog niet waar we moeten zijn. Tot dan zal trouwen – helaas – een statement zijn.»

HUMO Dank voor het gesprek, Stef. En mag ik je break a leg toewensen?

GUSTAPH «Graag.»

HUMO Break a leg.

GUSTAPH «Dank je.»

HUMO En zorg dat die hoed niet van je hoofd kukelt.

GUSTAPH (lacht) «Geen nood: daar bestaan trucs voor.»

Finale ‘Eurovisiesongfestival’
VRT 1, zaterdag 13 mei om 20.55 uur