Exlusief: lees de overwinningsspeech van Donald Trump!
Wat ook de uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen is, Donald Trump wint altijd. Tom Lanoye kruipt in de huid van The Donald en wordt – voor één keer – zijn speechschrijver.
Lees ook: de overwinningsspeech van Clinton
'Geen blad voor de mond, geen cent voor de staat en geen pussy in de buurt zonder dat mijn hand ernaar graait'
Listen up, folks! Ik heb twee speeches. Eerst de speech die iedereen van mij verwacht.
‘Dear Citizens of the Real America! De komende dagen zullen de corrupte mainstreammedia u proberen wijs te maken dat ik de verkiezingen heb verloren.
Ik, Donald J. Trump, zou zogezegd het hoofd moeten buigen voor een half hersendode grootmoeder die nog geen e-mailserver van een strijkijzer kan onderscheiden. Een typisch kijf- en zeikwijf dat al een halve eeuw de plak zwaait over Washington, maar dat er zelfs ten tijde van de postduiven niet in geslaagd zou zijn om haar correspondentie geheim te houden. How ridiculous is that? De boekhouding van mijn onovertroffen zakenimperium wordt al meer dan vijftig jaar geviseerd en gescreend, en er is nog altijd niets met zekerheid over uitgelekt.
undefined
En zo hoort het ook. Wie nog geen kattebel geheim kan houden, is geen leider en verdient bijgevolg het presidentschap niet.
Ook van alle andere kwaliteiten die nodig zijn om president te worden, heeft die ouwe heks geen kaas gegeten. Ze doet al veertig jaar mee aan verkiezingen en ze moet nog altijd wroeten en wringen om in de gunst te komen van zelfs haar eigen electoraat.
Ik, Donald J. Trump – ik die nog nooit een politieke rol heb vervuld, ik die over duizend keer minder omkoopfondsen beschik dan zij, ik die tienduizend keer meer tegenstanders tel zowel binnen als buiten mijn partij – ik betekende vanaf dag één een heuse bedreiging voor die teef. Met mijn vingers in de neus, en terwijl ik mij dag en nacht stond te amuseren tegenover tienduizenden bezoekers op ieder van mijn rally’s...
Heb je ooit meer dan duizend mensen gezien op haar bijeenkomsten? Heb je haar ooit oprecht zien lachen, oprecht zien knikken, oprecht zien juichen? En desondanks zou zij nu opeens ‘een terechte president’ zijn?
Wie het na zo’n langdurige topcarrière zo moeilijk heeft om op te boksen tegen uitgerekend iemand zoals ik, die was beter met verdiend pensioen gegaan, in plaats van onze grootse natie nog meer schade toe te brengen dan ze nu al decennialang hééft gedaan. Van Benghazi tot ISIS, en van Monika Lewinsky tot Paula Jones.
'Samen hebben Hillary en ik grandioos gewonnen'
Ik ben ook niet foutloos, maar ik ontken dat tenminste niet. En ik misbruikte tenminste eigenhandig alle loopse wichten die mijn pad hebben gekruist. Die arme Hillary was daarentegen veroordeeld om, zonder enige vorm van genot, telkens weer de rotzooi op te dweilen achter de rug van haar perverse vent. Feminisme? Gimme a break! Indien Hillary Clinton niet ooit first lady was geweest, dan had geen mens haar nu gekend. Dat is pas een tragedie voor alle linkse Gutmenschen: de eerste vrouwelijke president zou zonder haar oversekste vent nooit tot op die hoge post zijn geraakt! Daarom draagt ze ook nog altijd zijn naam. Is dat dan wel zo progressief?
Forget it! Het is een bekentenis van schuld en onmacht. Zie je mij al campagne voeren als Donald Melania Knauss? Nou! Hou dan toch je bek over ‘alweer een historische doorbraak van het glazen plafond’!
Wees er de komende dagen op voorbereid, folks, dat de losers met zeer velen zullen zijn om de leugen van mijn nederlaag te verspreiden. Dat grote aantal alleen al zal getuigen van hun bedrog. Een onontkoombaar feit heeft genoeg aan één enkele boodschapper. Alleen de zwendel heeft ontelbare advocaten nodig.
Maar laat u niet terneerdrukken! Stop net als ik vanaf morgen met het betalen van al uw belastingen. En kijk vanaf morgen ook naar Trump News, de zender van het verzet, die ik zelf zal opzetten. Vóór u en mét u.
Deze dag is dan ook geen eindpunt, het is een doorstart. The revolution has begun, folks. Wij zullen de komende vier jaar geen énkel middel uit de weg gaan. God en zijn National Rifle Association staan aan onze kant. Desnoods gaan we ondergronds.
Gun die kwallen inmiddels niet de smaak van hun triomf! Lach ze uit in hun gezicht – en als jullie de kans schoon zien: sla ze dan op hun gezicht! Ik zal de rekeningen en de processen betalen! Ik, Donald J. Trump.
Welaan, ík zeg u: wij pakken de komende vier jaar ons land terug, want we zullen het zuiveren van álle wanen en ziektes. En wij hebben daartoe het volste recht. Want als alle wijven gedaan hadden wat ze hadden moeten doen – thuisblijven en niet meestemmen… Als ook alle onverbeterlijke Mexicanen hetzelfde hadden gedaan, samen met alle andere inderhaast ingevoerde illegalen, samen met alle verstokte bijstandsnegers, samen met alle zogenaamd gematigde moslims en al hun niet-opgepakte jihadistische kankervriendjes… Als zij allemaal hun burgerplicht hadden gedaan door thuis te blijven en zich niet te moeien met een kiesproces dat alleen ons aanbelangt – ons, the Real Americans! – dan hadden u en ik zoveel stemmen behaald dat een vervalsing niet eens mogelijk zou zijn geweest.
Wij zijn niet verslagen, folks. Wij zijn opgelicht. Als iemand dat kan getuigen, dan ben ik het wel – Donald J. Trump. Want ik heb nog nooit in mijn leven verloren en ik heb altijd iedereen opgelicht.
Dus: trust in me! God bless America!
Onze overwinning begint vandaag!’
Zo. Dat was de speech die iedereen van me verwachtte.
En dan nu de echte speech.
Over mijn echte overwinning.
‘Listen up, folks! Vanaf vandaag kan ik eindelijk terug in de openbaarheid treden met één van mijn oudste en meest winstgevende vriendschappen.
Die met het echtpaar Clinton.
Samen met de beide Clintons heb ik, nu twee jaar geleden, een geheim plan opgezet. Er was maar één scenario dat Hillary naar de overwinning kon voeren. Er moest een tegenkandidaat komen die nóg impopulairder was dan zij.
In ons land loopt er zo maar ééntje rond.
Ik. Donald J. Trump.
Ik heb mij met volle inzet voor haar opgeofferd. Al moet ik ook bekennen dat het mij veel lol en nog meer naamsbekendheid heeft opgeleverd. Klagen doe ik dus niet. Mijn imperium zal in de toekomst zijn zakencijfer kunnen verdriedubbelen.
De Republikeinse partij ligt inmiddels aan diggelen, dus die klootzakken kunnen niet meer achter mij aan zitten met allerlei processen. Wat gaan ze doen, trouwens: hun eigen kandidaat ook nog eens voor de rechtbank dagen? Die pathetische losers hebben als eersten voor mij gekozen.
Hoe gek en wanhopig kun je zijn, als partij?
Ook van Hillary heb ik nooit meer iets te vrezen. Zij wordt president, dankzij mij. Haar overwinning is in de eerste plaats mijn overwinning.
Kun je je voorstellen hoezeer ze verpletterd zou zijn, indien ze tegen een echte kandidaat had moeten uitkomen? Een kandidaat die ook echt de steun genoot van het Republikeinse partij-establishment?
Mitt Romney had haar vermorzeld. Zelfs die arme gehandicapte McCain had haar weggeveegd, ja, zelfs die droplul van een Jeb Bush en die dwerg van een Marco Rubio hadden haar verpulverd.
Ik was haar enige kans. En samen hebben we grandioos gewonnen.
Correctie. Alles welbeschouwd ben ik de enige die wint. Hillary moet nu ook de president worden, spelen, ‘zijn’. Wie wil er nu de laatste jaren van zijn leven opgezadeld worden met zo’n verantwoordelijkheid, met zo’n belasting op je gezondheid en op je vrije tijd? Terwijl je alleen maar stank voor dank in ruil zult krijgen? Zeker als eerste vrouw op die plek?
Dat mens is hartstikke gek.
Ik blijf inmiddels gewoon wie ik ben. Vrij en blij, geen blad voor de mond, geen cent voor de staat en geen pussy in de buurt zonder dat mijn hand ernaar graait.
En voortaan geen haan die daar nog naar kraait.
Dus zeg mij, folks: wie is hier de ware winnaar?
Dat arme hoogmoedige mens, genaamd Hillary?
Of ik? Uw dienaar, The Donald, die vanaf morgen gewoon opnieuw te zien zal zijn in alle talkshows en Miss Universe-verkiezingen?
Good night and good luck, folks –
And Make America Fun Again!’