Faberyayo van De Jeugd van Tegenwoordig: 'Toen ik Coco ontmoette, nam ik mezelf heel nadrukkelijk voor om altijd eerlijk tegen haar te zijn en oprecht'

Zijn gezin geeft Pepijn Lanen (36) van De Jeugd van Tegenwoordig rust. Maar hij zit niet stil: vorige week verscheen zijn tweede roman, zijn nieuwe album is op komst. ‘Ik moet ergens mee bezig zijn, anders voel ik me nutteloos.’

Er is veel gebeurd sinds Pepijn Lanen, alias Faberyayo en meest bekend als rapper van De Jeugd van Tegenwoordig, zeven jaar geleden zijn vorige soloalbum dropte, zoals dat in rapperskringen heet. Inmiddels is de Coco naar wie hij dat album vernoemde, zijn vrouw, en de moeder van hun twee kinderen Blake (4) en Mei Milène (1,5).

undefined

Het nieuwe album dat in juni verschijnt – hier wordt het ingewikkeld – heet 'Hart', of 'Hartje', of '<3', of 'Hear't. Misschien ook wel niet. De titel is namelijk de hartjes-emoji, zoals te vinden op het toetsenbord van uw mobiele telefoon, afgebeeld op een kiekje van het gezin. Een op het oog alledaagse foto en juist daarom voortreffelijk gekozen, want het dekt de lading van het tedere werk met lome, dromerige tracks volledig. Beluistert u het ijl gezongen nummer ‘Legokastelen’ – Faberyayo is smoorverliefd op zijn gezin.

- Begin deze maand was u precies tien jaar samen met uw vrouw. Hebt u iets speciaals gedaan om het te vieren?

Pepijn Lanen «Ik heb geregeld dat de kinderen uit logeren gingen en dat ik eten van ons favoriete restaurant mocht ophalen, waardoor we thuis konden eten. Het was daarmee het meest luxueuze geschenk denkbaar: tijd voor elkaar. Heel fijn en het kwam geen dag te laat, want het was toevallig ook de meest hectische week sinds tijden. Ik doe momenteel veel promotie. Mijn zoontje werd 4, en voor zijn verjaardag moest van alles geregeld worden. En er komt een grote show aan met De Jeugd, die we voorbereiden. Ik sliep elke nacht maximaal vier tot zes uur.»

Behalve een nieuw album, verscheen vorige week ook Lanens tweede roman, 'Het wapen van Sjeng'. En sinds begin mei staat de videoclip van zijn nieuwe single ‘Marine Biologie’ online. Hierin is hij als een soort zeemeerman te zien.

- Over die video: twee jaar geleden sierde u de cover van Men’s Health. Uw lichaam is nog prachtig intact. Geen drugs, wel spierenmakerij, doet dat een mens goed?

Pepijn Lanen «Kinderen hebben doet me goed. Het maakt dat mijn prioriteiten zijn verschoven. ’s Ochtends wakker worden en me lekker voelen is nu belangrijk in mijn leven, en dat heeft met een paar factoren te maken: op tijd naar bed, niet te veel zooi eten, rustig aan met alcohol en veel sporten, wanneer het leven dat toelaat. Wat ook meespeelt: mijn gym heeft een kinderopvang. Mijn dochtertje kan daar een beetje spelen, terwijl ik een uurtje ga afzien. Daarna doen we thuis samen een slaapje.»

- Schept u er een zeker plezier in om uw lichaam in beeld te brengen, nu u een stuk gespierder bent?

Pepijn Lanen «Nou ja, het is niet zo dat ik roep dat ik bloot in beeld wil als er een nieuwe videoclip moet komen. Fit zijn is voor mij belangrijk, daarom train ik vier, vijf keer per week. Maar een artiest is niks als hij niet ijdel is, die dingen gaan absoluut hand in hand.»

- U drinkt vandaag cappuccino met havermelk. In het verleden had u wel degelijk issues met drugs en drank?

Pepijn Lanen «Issues zou ik het niet willen noemen. Gelukkig ben ik niet gevoelig voor verslaving. Ik heb in het verleden veel gedronken en ook veel drugs gebruikt, maar ik heb nooit in rehab gezeten. Ik zie het als gewoontes die ik moest afleren. Ik ben met alles opgehouden, simpelweg omdat ik er klaar mee was. Als ik erop terugkijk, besef ik dat ik op de momenten waarop ik er diep in zat, ook echt op die plek wilde zijn. Ik zocht die destructie op, ook al klinkt dat raar.»

- Wat vond u daar dan?

Pepijn Lanen «Het was een soort puberale mannelijke energie. Een wil om te vernietigen, misschien? Om te kunnen dealen met het niet begrijpen van het universum, of in elk geval het leven. Denk ik. Even ingaan tegen de regels van de maatschappij, terwijl ik de rest van de tijd juist probeer het gemeengoed van de groep tegemoet te komen. Nu althans, in het verleden misschien minder.»

- Wat voor invloed heeft uw vrouw op wie u nu bent?

Pepijn Lanen «Rust. En daardoor veel inzichten over wat ik uit het leven wil halen. Eerder had ik nooit nagedacht over kinderen, niet op een serieuze manier tenminste. Maar bij haar zag ik het ineens voor me. Een toekomst, en de bereidheid om van alles voor haar te doen en ook op te geven. Al het andere verdween naar de achtergrond.

»Bij vorige relaties was ik juist bezig om ervan weg te rennen, ik sprak af met andere mensen en draaide de volumeknop nog extremer open. Toen ik Coco ontmoette, nam ik mezelf heel nadrukkelijk voor om altijd eerlijk tegen haar te zijn en oprecht. Zo is het ook altijd geweest. Dat was voor het eerst.»

Met 'Het wapen van Sjeng' levert Lanen, na een eerdere verhalenbundel en een beeldverhaal, zijn tweede roman af. Het is een draaierig onderwateravontuur, waarin het net zo goed kan dat de hoofdpersoon in een droge stofwolk verzeild raakt, als dat er een haai voorbij zwemt. Drankjes worden afgerekend met schelpen en vervoer gaat per zeepaardje.

- Wat was uw ambitie met dit boek?

Pepijn Lanen «Ik wilde een verhaal waar actie en beweging in zit. Als je schrijft, kan eigenlijk alles. Waarom schrijft iedereen – zeker in Nederland – dan eigenlijk alleen over klein drama in de polder? Ik probeer in dit boek een sfeer neer te zetten en mensen te vermaken door de manier waarop ik het opschrijf. En hopelijk zien de mensen de genialiteit ervan in.»

- U staat duidelijk ferm achter dit boek.

Pepijn Lanen «Absoluut.»

- ‘Lanen is zijn talent nog niet de baas’, schreef de Volkskrant over uw vorige boek Naamloos. Wat vond u van die opmerking?

Pepijn Lanen (een beetje chagrijnig) «Het zal wel. Ik schrijf dingen die ik zelf tof vind, en dan zijn er altijd mensen die het niet begrijpen. Ik vond het geen correcte lezing van het werk.»

- Waar haalt u met twee jonge kinderen en een carrière in de muziek de rust vandaan om een boek te schrijven, en wekelijks een blog?

Pepijn Lanen «Ik sta elke dag om zes uur op. De eerste uren zijn voor mij, totdat ik de kinderen wek en ontbijt voor ze maak. Dit boek schreef ik eind 2017 tussen twee drukke periodes in.»

- In zo’n fase had u ook kunnen denken: lekker even niks.

Pepijn Lanen «Ik moet ergens mee bezig zijn, anders voel ik me nutteloos. Ik heb een doel nodig om mezelf goed te voelen. Deze periode, vlak voordat het werk verschijnt, vind ik eigenlijk het fijnst. Het is er, het is gelukt – dat is altijd afwachten als je ergens aan begint. Zodra het uitgebracht is, is het eigenlijk niet meer van mij. Dan verschuift mijn focus weer naar iets anders.»

- In juni treedt u voor zo’n 20.000 man op in het Amsterdamse Olympisch Stadion. Het zal de duizendste show van De Jeugd van Tegenwoordig zijn. Is solosucces belangrijk voor u?

Pepijn Lanen «Ik vind het belangrijk om met dingen bezig te zijn en mezelf daarin uit te dagen, om te kijken wat er te leren valt en te groeien. Ik wil ook wel graag dat de dingen die ik doe succesvol zijn. Het werk dat ik in mijn eentje maak is anders – subtieler, op een bepaalde manier. De Jeugd is zo’n unstoppable juggernaut. Duizend shows, dat is niet te bevatten. Ik moet denken aan zo’n Mona Lisa-mozaïek dat is opgebouwd uit duizenden kleine fotootjes. Allemaal kleine fragmenten die verspreid over veertien jaar één beeld maken.

»Dit wordt de grootste eigen show van De Jeugd, en meteen de grootste Nederlandstalige hiphopshow aller tijden. Het is sick en lijp dat ik dit mag meemaken, een eer. Het verschil in schaalgrootte tussen wat ik zelfstandig doe en wat ik doe met De Jeugd, is een gegeven. Ik voel geen behoefte om met mezelf te concurreren.»

© De Morgen

Pepijn Lanen, 'Het wapen van Sjeng,' Ambo|Anthos, 240 p., 20,99 euro.

Het album '<3/Hart 'verschijnt op 28 juni.