Fanny Rodwell, de weduwe van Hergé: 'Kuifje is actueel: hij komt altijd op voor de zwakkeren'
Zestig jaar geleden, in 1956, begon Fanny Vlamynck een relatie met haar werkgever, Hergé. Trouwen deden de twee pas in 1977, zes jaar vóór de legendarische tekenaar overleed en van z’n stripheld Kuifje een wees maakte.
Fanny Rodwell (81), geboren als Fanny Vlamynck, is nog steeds een schoonheid. Ze heeft een valse nonchalance, wijst ons soms scherp terecht maar gaat geen vraag uit de weg. Ze wilde het Musée Hergé op poten zetten als hommage aan haar eerste echtgenoot en heeft gevochten voor de plek. Dat het museum in Louvain-la-Neuve werd opgezet, zorgde voor beroering. De locatie wordt elitair genoemd, letterlijk en figuurlijk ver van het publiek. De van nature teruggetrokken Fanny Rodwell laat zich in dit zeldzame interview van haar meest strijdbare kant zien.
- Het museum ligt in Louvain-la-Neuve. Denkt u weleens aan verhuizen?
Fanny Rodwell «Nee, een museum verhuis je niet zomaar. We zitten hier trouwens goed: in het groen, bij een gerespecteerde universiteit, tussen de jonge mensen. Het is wel wat ver van Brussel, maar er komen toch veel buitenlandse bezoekers (begroet een Japanse dame en kindje met een Kuifje-hoedje op het hoofd, gekocht in de Kuifje-winkel in het centrum van Brussel). Het verbaast me soms. Onlangs kwam zelfs een Indiase familie langs.»
Lees ook: 'De negen levens van Kuifje' »
- U houdt veel van dieren. Hoeveel hebt u er?
Rodwell «Ik had vier katten en drie honden. Nu hebben we nog één hondje. We hebben ook een paard uit een Zuid-Frans dorp in huis gehaald, dat mishandeld was en bijna geslacht.»
- In Hergés werk komen veel dieren voor.
Rodwell «Ja. Hij was dol op katten, maar niet op honden. Hij zou ze geen kwaad hebben gedaan, maar ze trokken hem niet aan.»
- En Bobbie dan?
Rodwell «Die was de uitzondering op de regel!»
- U hebt altijd heel discreet geleefd. Maar vanuit de schaduw hebt u Hergé wel geïnspireerd.
Rodwell «Ja, maar het was vooral het werk van een heel team, hoor.»
- Net als uw man Nick Rodwell vermijdt u de publieke belangstelling. Ook hij is bescheiden.
Rodwell «Hij is veel socialer dan ik, weet u. Hij zoekt het mondaine leven niet op, maar hij rent er ook niet van weg. Ik hou meer van mediteren, van stilte, van de natuur en de huiselijke kring.»
- Bent u religieus?
Rodwell «Nee, ook al ben ik christelijk opgevoed. Maar ik denk dat er wel ‘iets’ is.»
Fanboy Filip
- Er komt blijkbaar een nieuw Kuifje-album aan?
Rodwell «Nee. Er komt geen nieuw avontuur.»
- Waar komt dat gerucht dan vandaan?
Rodwell «Er zijn er veel die een nieuw album zouden willen maken, en een aantal van hen zouden het vast zeer goed doen. Maar ik vind dat je het oeuvre moet respecteren. En Hergé zou het ook niet gewild hebben.»
- Praatte u soms met hem over zulke dingen?
Rodwell «Heel zelden, bijna niet, eigenlijk. Maar het was zijn oeuvre. Hij zou nooit gewild hebben dat anderen er verder aan zouden bouwen. Laat de keizer wat de keizer toekomt.»
- U hebt veel respect voor hem.
Rodwell «Ja, en voor zijn werk. En voor zijn wensen.»
- Maar u lijkt zeker te zijn dat hij, als hij hier vandaag zou zijn, voet bij stuk zou houden?
Rodwell «Misschien is hij hier wel.»
- Dan zou hij misschien beïnvloed kunnen worden door de tendens dat striphelden nieuwe avonturen beleven dankzij andere tekenaars?
Rodwell «Een oeuvre behoort zijn schepper toe, dat gooi je niet te grabbel. Het is zó persoonlijk. Het zou niet hetzelfde zijn.»
- Dat hij het DNA van Kuifje wilde beschermen, is normaal, maar zou hij niet gewild hebben dat die genen zich verspreidden? Hij wist toch dat zijn oeuvre ooit publiek domein zou worden?
Rodwell «Zo is het leven. Ik zal het in ieder geval niet meer meemaken. En tegen dan zal de samenleving mogelijk zo veranderd zijn dat Kuifje de jeugd niet meer aanspreekt. Dat kun je niet voorspellen. God weet wat er allemaal kan gebeuren. Misschien ontploft de wereld wel!»
- Hoe schat u zelf de toekomst van Kuifje in?
Rodwell «Ofwel wordt hij vergeten, ofwel niet.»
- Op welk vlak is Kuifje nog actueel? Wat kunnen we in hem herkennen?
Rodwell «Zijn zin voor avontuur, zijn eerlijkheid, zijn taal van het hart, niet alleen van het verstand: hij komt áltijd op voor de zwakkeren.»
- Welke momenten blijven u bij uit de jaren met Hergé? De momenten dat hij aan het werk was?
Rodwell «Nee, want thuis werkte hij niet. Hij hield van lekker eten, van goede wijn. Hij was geen mondaine man. Ze hebben hem eens gevraagd of hij zijn studio niet naar Parijs wilde verhuizen, maar dat heeft hij geweigerd. Hij was bang dat hij afgeleid zou raken door het uitgaansleven en geen tijd meer zou hebben om te werken.»
- Hij hield erg van België, net zoals Brel, maar af en toe was hij er wel een beetje cynisch over.
Rodwell «Cynisch zou ik niet zeggen, hij zag vooral de humor van zijn land.»
- Hij was geen reiziger, maar door u heeft hij later wel lange reizen leren appreciëren.
Rodwell «Op de duur vond hij dat prettig. Maar al bij al was hij vooral een man die wilde nadenken en werken.»
- Heeft hij u nooit gezegd: ‘Als ik dat landschap nu eerder had gezien, had ik dat ene album anders getekend’?
Rodwell «Nee.»
- Had hij nooit ergens spijt van?
Rodwell «Nee, ik heb hem nooit zoiets horen zeggen. Hij praatte niet over zijn werk.»
- U hebt geen artistieke roots, maar u bent wel inkleurster voor Hergé geweest.
Rodwell «Ik was graag in de studio, en dat precisiewerk lag mij wel. Ervoor zorgen dat de kleuren vakje na vakje identiek zijn, dat je je nergens vergist, geen vlekken maakt...»
- Wie kon Hergé in zijn domein evenaren?
Rodwell «Er waren er wel een paar. Neem Paul Cuvelier (schepper van Corentin in het weekblad Kuifje, red.). Die wordt altijd vergeten. Of Jacques Laudy (in 1946 samen met Hergé, Edgar P. Jacobs, Cuvelier en Jacques Van Melkebeke één van de stichters van het weekblad, red.).»
- Liet Hergé zich door boeken inspireren?
Rodwell «Ik zag hem niet vaak lezen. Maar hij las zich, zoals men weet, wel goed in. Zijn vader heeft trouwens een tijdlang opzoekingswerk voor hem gedaan, tot hij er te zwak voor werd. Hergé overzag alles en paste het toe in zijn werk, zodat het echt authentiek werd.»
- Wat bewondert u het meest in zijn verhalen?
Rodwell «Zijn nauwkeurigheid, zijn talent om in elk vakje evenwicht te creëren, en de bewegingskracht in zijn personages. Zoals zijn personages rennen: geniaal! Het moeilijkste vond hij om een pagina op een spannend moment te doen eindigen, zodat de lezer met ingehouden adem de pagina zou omdraaien. Hij had ook een enorm observatievermogen. Hij zag één of twee beelden en haalde er meteen de essentie uit.»
- U hebt in de loop der jaren meerdere leden van de koninklijke familie ontmoet.
Rodwell «Ik heb koning Filip als prins mogen ontmoeten. Een aandachtig man en een gevoelige mens, voor wie ik veel sympathie voel. Hij heeft verschillende albums met een persoonlijke opdracht in zijn bezit, andere leden van de koninklijke familie trouwens ook. Hergé zorgde daar altijd voor.
»Filip was ook aanwezig bij de musical ‘De zonnetempel’ in Antwerpen. Mathilde vergezelde hem. We hebben bijvoorbeeld ook prinses Astrid en één van haar dochters ontmoet, allebei heel charmante persoonlijkheden. Koning Albert is in juni 2009 naar het museum gekomen. Hij was heel ontroerd door een foto waarop Hergé als jonge man in een menigte rond koningin Astrid staat, de moeder van Albert.»
- Zou u graag een oproep aan de koning doen?
Rodwell «Als hij zin heeft en het komt hem uit, ontvangen we hem graag. Hij kan een privé- of een publiek bezoek krijgen. U en uw naasten krijgen gratis toegang, sire!»
- Steunt u goede doelen?
Rodwell «Alleen privé. Ik heb spontaan Tibet ondersteund, maar via de Stichting Moulinsart (Fanny Rodwell zou één van de weinige personen zijn die de dalai lama van zeer nabij kent, red.).»
★★★
Bij de uitgang komen we Nick Rodwell tegen. Hij heeft lang dandyhaar, een levendige blik, hij schat situaties snel en goed in.
We hebben het met hem over een nieuw Kuifje-album. Ziet hij dat in de klassieke vorm, of anders? En wanneer komt het er? ‘Dat is duidelijk, hè,’ zegt hij. ‘We moeten iets doen vóór het oeuvre publiek domein wordt.’ Vóór 2053 dus, want dan zal het zeventig jaar geleden zijn dat Hergé overleed. Komt er een nieuw avontuur aan voor de vliegende reporter? Wait and see.
© Paris Match
undefined
