Film: 2012

Als we de Maya's mogen geloven

Spek naar de bek van Roland Emmerich ('Independence Day', 'Godzilla', 'The Day After Tomorrow'): de Duitser leverde twee jaar geleden '2012' af, een rampenfilm zoals de wereld er nog nooit één gezien had.

Roland Emmerich «Ik had vooraf beslist dat '2012' mijn laatste rampenfilm zou worden, en daarom wilde ik er de moeder aller rampenfilms van maken. We hebben ons helemaal laten gaan met alle digitale effecten die we konden vinden: we hebben het beroemde Christusbeeld in Rio laten ontploffen, wolkenkrabbers laten verpulveren, de hoogste toppen van de Himalaya door een vloedgolf laten overspoelen en heel Los Angeles in de San Andreas-breuk laten verdwijnen. (Iéts te enthousiast) Heerlijk!»

- Allemaal in naam van het entertainment, meneer Emmerich?

Emmerich «Inderdaad, maar meer pretendeer ik ook niet te bieden. Ik heb mijn publiek altijd al willen entertainen, net zoals ikzelf als kind geëntertaind werd door 'Star Wars' en 'The Towering Inferno'. Mijn studiegenoten, die het meer voor Wim Wenders en Rainer Werner Fassbinder hadden, noemden me indertijd spottend 'das Spielbergle', 'Klein Spielbergje', maar dat heeft me nooit gedeerd - ik vond het zelfs een compliment.»

- Maar de natuurkundige theorie die in uw film wordt aangehaald om de rampspoed te verklaren - de aardpolen verwisselen van plaats - is baarlijke nonsens.

Emmerich «Welja, laat deze film aan een wetenschapper zien, en hij lacht zich ongetwijfeld een breuk. Maar ook al is het geen wetenschappelijke theorie, ze bestáát wel. Ik las er voor het eerst over in het boek 'Vingerafdrukken van de goden' van Graham Hancock.

»Ik had altijd al een film willen maken over een Bijbelse zondvloed, en in dat boek vond ik een plausibele invalshoek. Het zou waar kunnen zijn, en dat volstond voor mij.»

- Over de Bijbel gesproken: in '2012' deelt u enkele rake klappen uit aan het christelijke geloof.

Emmerich «Ik heb iets tegen georganiseerde religie, en ik vind het zeer dwaas om te bidden wanneer je met een ramp geconfronteerd wordt. Dat toon ik ook in een scène in de Sixtijnse Kapel: er verschijnt een grote scheur in het fresco van God en Adam, en vervolgens komt de hele kapel op de biddende kardinalen terecht.

»Ik wilde ook een stel biddende moslims in de woestijn laten wegspoelen door een vloedgolf, maar mijn producent was ertegen: hij had geen zin in een fatwa.»

- Gelooft u de voorspellingen van de Maya's?

Emmerich «Als je het mij vraagt, zal 21 december 2012 een dag zoals alle andere zijn. Er zal maar één ding veranderen: mijn film zal in één klap gedateerd zijn (lacht).»

Bekijk de trailer »