Film: Elle s'appelait Sarah

Meer fan van de Tweede Wereldoorlog dan van de Irak-oorlog? Dan is er altijd nog Canvas, dat vanavond 'Elle s'appelait Sarah' bovenhaalt, een ambitieus Holocaustdrama naar het gelijknamige boek van Tatiana de Rosnay.

Het verhaal speelt zich af op twee fronten: in 1942, wanneer de jonge Joodse Sarah tijdens een raid van de Franse politie wordt weggerukt van haar broertje, en in het heden, waar journaliste Julia (Kristin Scott Thomas) via het oude appartement van Sarah haar opmerkelijke verhaal op het spoor komt. Een levenslustige kwispelstaart van een film is dit niet,maar een kleffe boel evenmin.

Kristin Scott Thomas «De val die we bij deze film moesten zien te ontwijken, was het bloedendehartsyndroom: het mocht geen melige, sentimentele bedoening worden. Ook al was ik geëmotioneerd door sommige scènes die we filmden, mijn personage moest daarboven staan – ze is tenslotte een onderzoeksjournaliste.

»Ik was wel thuis in het thema: mijn schoonouders zijn als kinderen aan de concentratiekampen ontsnapt door zich op het Franse platteland te verschuilen. Ze hebben daar allebei grote psychologische littekens aan overgehouden. Mijn schoonmoeder is nog steeds lid van een vereniging die de herinneringen aan de oorlog - vooral aan de gedeporteerde kinderen - levend wil houden.

»De arrestaties van Joden in Parijs, die je ziet in de film, zijn overbekend, maar toch blijft het voor de Fransen een thema waarover het moeilijk praten is, allicht uit schaamte. We stellen ons in de film dan ook de algemenere vraag: hoe ga je om met dat verleden? Hoe blijf je, als je geconfronteerd wordt met verschrikkelijke verhalen, als een verantwoordelijk mens het leven tegemoet treden?

»De film toont bij wijze van antwoord vooral dat het leven voortgaat. Mensen zijn weerbaar, weet je: zelfs bij enorme tegenspoed ploegen ze voort.»

Trailer: