Film: Flying Home
Een jonge, gewetenloze Amerikaanse investeringsbankier (Jamie Dornan, u welbekend van ‘Fifty Shades of Grey’) probeert een duivenmelker (Jan Decleir) te overtuigen om zijn prijsduif Wittekop te verkopen aan een Arabische sjeik, en zo diens gunsten te verkrijgen. Maar aangekomen in het idyllische West-Vlaams dorpje Bunderzele, wordt hij verliefd op des duivenmelkers kleindochter Isabelle (Charlotte De Bruyne), krijgt hij berouw en leert hij wat er écht belangrijk is in het leven. Toen zijn film ‘Flying Home’ vorig jaar in de zalen kwam, omschreef regisseur Dominique Deruddere hem als een parabel.
'Charlotte De Bruyne en Jamie Dornan spelen fantastisch: een koppel made in heaven.'
Dominique Deruddere «En zo denk ik er nog steeds over. Al is het bij ‘Flying Home’ nogal vreemd gelopen: ik had eerst een absurde komedie voor ogen, met rijke mensen die met de duiven spelen, en met kidnappingen. Maar geleidelijk aan is het een heel romantisch en teder verhaal geworden. Toen ik het scenario had geschreven, besefte ik dat ik de film uit een gevoel van heimwee wilde maken – ik woon met mijn gezin al een jaar of zeven in Los Angeles. Het beeld dat ik van Vlaanderen neerzet, is ook erg beïnvloed door die heimwee: ik plaats de mooie dingen op de voorgrond, het is erg geconstrueerd en strookt helemaal niet met de realiteit. Zo ontstaat er een bijna sprookjesachtige sfeer. Ik heb ook veel over duiven gelezen, en het gegeven van de duif als metafoor voor onschuld en zuiverheid kon ik niet laten liggen. Ik heb het gevoel dat het publiek het verhaal erg waardeerde. Dat komt natuurlijk ook door de acteerprestaties: Charlotje en Jamie spelen fantastisch, ik vond ze een koppel made in heaven.»
HUMO Hoe kijk je er zelf op terug?
Deruddere «Ik bekijk mijn films niet meer zodra ze af zijn. Of alleen als ik aan de volgende begin: om te weten welke stomme fouten ik niet meer mag maken (lacht).»
HUMO Onze filmrecensent Erik Stockman was enthousiast: hij bedacht ‘Flying Home’ met drie sterren. Al wilde hij je als regisseur nog eens ‘door de genreregels heen zien knallen’, zoals bij je debuut ‘Crazy Love’.
Deruddere «Ik schrijf vooral zoals ik mij voel, en het leek het juiste moment in mijn leven om zo’n romantisch verhaal te vertellen. Maar ik kan hem geruststellen: ik heb de afgelopen jaren vijf scenario’s geschreven die ik allemaal wil verfilmen, en daar zit ook een donkere film bij – die wil ik zelfs volgend jaar al draaien. Hij heet ‘De kapel’, en gaat over een toppianiste die meedoet aan de Koningin Elisabethwedstrijd. Ze haalt de finale en moet dan met de andere kandidaten een week in isolatie in de kapel. Zonder enig contact met de buitenwereld begint ze door te draaien en komen er allerlei herinneringen aan haar jeugd naar boven. Het wordt heel anders dan ‘Flying Home’: blijkbaar wissel ik warme films af met heftiger werk. Van sterrenbeeld ben ik een Tweeling en dus een gespleten persoonlijkheid (lacht).»
HUMO ‘Flying Home’ werd beschouwd als je comebackfilm. Heb je dat zelf ook zo ervaren?
Deruddere «Ja, het was toch een jaar of zes geleden dat ik nog iets van me had laten horen. Maar een bezinningsperiode zoals de voorbije jaren kon geen kwaad, ik heb weer lang op scenario’s kunnen broeden. Ik zie ‘Flying Home’ vooral als het begin van een nieuw hoofdstuk, en daar was ik wel aan toe. Je verwees naar ‘Crazy Love’: als je sterk debuteert, worden al je andere films daarmee vergeleken. Mensen denken: ‘Hij haalt blijkbaar dat niveau niet meer.’ Maar dat komt ook omdat je heel lang met het idee van die eerste film rondloopt. Vergelijk het met vogelen: je hebt er zo lang over nagedacht en zoveel over gefantaseerd, en plotseling is het daar. En de tweede keer is het wat minder, hè (lacht).»
Bekijk de trailer:
