Film: La antena
In een eerder onconventionele bui vandaag? Dat treft, want Nederland 2 programmeert 'La antena', uit 2007.
De tweede speelfilm van de Argentijn Esteban Sapir is een brokje surrealisme dat zo weggelopen lijkt uit de avant-gardistische filmgeschiedenis van de sovjets, en op weg naar huis iets te lang in het café is blijven hangen met David Lynch en Tim Burton. Resultaat: een stille film noir die ietwat cartoonesk aandoet en tegelijk doordrongen is van loeiharde maatschappijkritiek – de zware impact van de geestdodende massamedia en het allesverslindende consumentisme, weet u wel? Een meesterlijke vondst, als u het ons vraagt: een stille film over hoe de massa monddood wordt gemaakt.
Esteban Sapir «Het zal wel aan mijn achtergrond als fotograaf liggen, maar ik had deze keer echt zin om een verhaal te vertellen met alleen maar beelden. Dat het in grote mate over communicatie gaat, maakte de opdracht er natuurlijk niet gemakkelijker op. Daarom heb ik de hele film dan ook eerst helemaal, frame per frame, in een storyboard gegoten, een heus huzarenstukje dat bijna een jaar geduurd heeft. Maar ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. Het stoort me immers mateloos dat beelden tegenwoordig alleen nog maar gebruikt worden voor hun impact. Grote explosies zien er misschien fantastisch uit, maar inhoudelijk voegen ze niets aan een film toe. Met het gevaar dat film zijn poëzie dreigt te verliezen.»
- Staat er al een volgend project op het programma?
Sapir «In mijn hoofd bruist het alvast van de ideeën, maar er is wel een klein probleem: geld. Ook al kosten mijn films maar een fractie van wat zo'n Amerikaanse blockbuster kost, het is toch telkens krabben. Ik moet nu eerst weer voldoende geld in het laatje zien te krijgen, dus als u me nu wil excuseren: ik moet dringend verder werken aan een reclamefilmpje. Voor Shampoo.»
Trailer:
