Film: My Queen Karo
Wij letten er wel voor op om acteur en kickbokser Matthias Schoenaerts in het openbaar een chaud lapin te noemen, maar een blik op zijn cv legt toch een opvallende constante bloot: vozen met Marion Cotillard in ‘De rouille et d’os’, vozen met Kate Winslet in ‘A Little Chaos’, vozen in ‘Loft’.
Schoenaerts’ personage Raven uit de film ‘My Queen Karo’, in 2009 door Humo-recensent (es) nog omschreven als de Vlaamse Viggo Mortensen, is dan weer een adept van de vrije liefde. In het overigens bijzonder krachtige jaren 70-drama van regisseur Dorothée van den Berghe doet hij het met zowat de halve Amsterdamse hippiegemeenschap.
Dorothée van den Berghe «Ik herinner me nog dat Matthias de omstandigheden niet ongenegen was. Voor een opname waarin hij met twee vrouwen naar bed mocht, zei hij: ‘Toch fantastisch dat ik hiervoor word betaald!’ (lacht) Maar verder is het gewoon een steengoede en professionele acteur.»
HUMO Jullie hebben samen al een weg afgelegd. ‘Meisje’ (2002) was jouw eerste langspeelfilm en zijn eerste hoofdrol. Schept dat een band?
Van den Berghe «Ja, omdat we samen onze eerste stappen hebben gezet. Soms beschouw ik ons als een broer en zus, die hebben ook een band waar ze te allen tijde op kunnen terugvallen.
»Ten tijde van ‘Meisje’ kwam Matthias net van het conservatorium. Hij zat in een heel zware periode, want zijn vader, Julien Schoenaerts, was heel erg ziek. Tijdens de casting was ik meteen overtuigd van zijn kwaliteiten. Hij straalt een ongelooflijke rust en zekerheid uit op de set. Hij heeft charisma en fungeert echt als een ankerpunt. Na ‘Meisje’ zei iedereen meteen: die jongen zal het maken. Het heeft nadien nog even geduurd, maar nu lijkt het toch te gaan lukken.»
HUMO De meeste van jouw films spelen zich af in het Brusselse. Enkel ‘My Queen Karo’ is in Amsterdam gesitueerd. Je groeide zelf op in een Amsterdamse commune. Is de film een afrekening met je jeugd, of misschien net een ode eraan?
Van den Berghe «Het is een ode aan een heel speciale tijd. De jaren 70 waren bijzonder op politiek, maatschappelijk én seksueel vlak. Er werd afgerekend met het verleden. Het was spannend, maar als kind begreep ik niet altijd waarover het ging.
HUMO Is de film daarom gedraaid vanuit het perspectief van een jong meisje?
Van den Berghe «Er zijn al zo veel films over die periode. De invalshoek van een kind is nieuw en geeft iets extra’s.
»Ook mijn ouders hebben de film gezien. Ik dacht dat het gevoelig zou liggen, maar dat bleek best mee te vallen. Ze waren zelfs trots. Nochtans heb ik tijdens het schrijven lang geworsteld met het idee om hen bij de film te betrekken.»
HUMO Het heeft drie jaar geduurd eer het scenario af was. Dat is een lange worstelperiode.
Van den Berghe «Tja, nu ben ik ook al drie jaar aan een scenario bezig. Blijkbaar heb ik tijd nodig (lacht).
»Mijn volgende project is de verfilming van een boek over heksenkinderen van een Kameroense schrijfster. Het is me aangeboden door de broers Dardenne, die als producent optreden. De volgende stap is om het hele verhaal naar Brussel over te brengen. We hebben nog werk voor de boeg.»
HUMO We kijken ernaar uit.
Bekijk de trailer:
