Film: The Road
Op een ochtend ergens net na de laatste eeuwwisseling ontwaakt de Amerikaanse auteur Cormac McCarthy, een notoire eenzaat, in zijn motelkamer. Hij loopt naar het venster. Terwijl hij naar het rotsachtige landschap staat te kijken, werpt hij een blik op zijn zoontje John, die nog vredig ligt te slapen.
De jongen is op dat ogenblik acht, McCarthy al een zeventiger. 'Wat moet er van die jongen worden als ik er straks niet meer ben?' flitst het door zijn hoofd.
Ziedaar de beknopte ontstaansgeschiedenis van de met een Pulitzer Prize bekroonde roman 'The Road', in 2009 verfilmd door regisseur John Hillcoat tot de gelijknamige film. In een postapocalyptische wereld waarin alle dieren en eetbare gewassen zijn uitgeroeid en er nog slechts een handvol hongerige mensen ronddolen - sommigen hebben zich gretig op het kannibalisme gestort - probeert een vader samen met zijn zoon de oostkust te bereiken, in de hoop daar een warmer, ietwat leefbaar klimaat aan te treffen.
The Man, zoals de vader in de film heet, weet dat hij het niet lang meer zal trekken en doet z'n uiterste best om zoonlief onderweg de wijsheid mee te geven om het straks in z'n eentje te rooien.
Viggo Mortensen (The Man) «Toen John Hillcoat me vroeg, was ik net van plan vrijaf te nemen. Maar nee zeggen was simpelweg geen optie: ik móést The Man spelen. Ik voelde dat ik hem al ergens in mij had zitten. Al wat ik moest doen, was in mijn binnenste graaien en hem eruit halen.»
- Je maakte het jezelf vervolgens niet bepaald makkelijk: bij wijze van voorbereiding leefde en sliep je enkele weken als een clochard op straat. Speciaal voor de film was je ook vijftien kilo afgevallen.
Mortensen «Ik bereid al mijn films met dezelfde intensiteit voor. Tijdens de opnames van 'The Lord of the Rings' had ik op den duur niet eens meer door dat sommige crewleden me met Aragorn waren gaan aanspreken.
»Mijn methode werpt in elk geval z'n vruchten af. In 'The Road' valt dat zelfs van mijn gezicht af te lezen: het ziet er op een maffe manier erg gehard en wijs uit. Zoiets gaat veel verder dan wat je met een laag make-up kunt doen. Het gebeurt ook lang niet bij elke film.»
- 'The Road' is bikkelhard, bij momenten zelfs ronduit deprimerend.
Mortensen (knikt) «Bovendien draait het om een gedachte waarmee ik al van kindsbeen af in m'n maag zit: wat als ik straks dood ben? Zelfs als zesjarige vond ik het onfair dat ik ooit zou moeten doodgaan. Normaal blijf ik dan ook ver weg van films die me confronteren met mijn doodsangst, maar ik ben blij dat ik voor 'The Road' een uitzondering heb gemaakt: sinds die film ben ik gewoon blij dat ik leef.»
- Ben je ook een fan van Cormac McCarthy's boek?
Mortensen «O ja, ik hou van al zijn boeken. 'The Road' vond ik een vreemde aantrekkingskracht hebben: je weet waar die weg heen zal leiden en dat het geen fijne plek zal zijn, maar toch stuwen McCarthy's woorden je voort. Stoppen met lezen is geen optie.
»Tijdens het filmen is hij een keer onze set komen bezoeken, samen met zijn zoon. De dynamiek tussen die twee viel me meteen op: ze zijn overduidelijk erg close met elkaar. Op de dag van hun bezoek filmden we net de eindscènes op het strand. Hij stond met een glimlach toe te kijken: 'Dit is precies hoe ik het me had ingebeeld.' Meer moet dat niet zijn, dacht ik.»
Bekijk de trailer:
